Ostatnio oglądane
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Ulubione
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Oferta dnia
O SUBTELNYCH PORTRECISTACH, WYROSŁYCH POD TCHNIENIEM FRANSA HALSA
W ostatnich dniach r. 1587 lub w pierwszych dniach roku 1588 urodził się w Amsterdamie i od razu został ochrzczony w r. 1588 — niejaki NICOLAS (Mikołaj) Elias, znany jako Pickenoy, który jako portrecista wielkie okazał, zdolności. Wykazują to w całej pełni obrazy jego w Amsterdamie: Kompania kapitana Mattysha Willemsza Raephorsta i porucznika Hendricka Lauruensza, w r. 1630; jest to wczesne jego dzieło. Był on nie tylko sam dobrym NIEM malarzem, ale wychował także Van der Helsta.
VAN DER HELST
1613—1670
Bartłomiej Van Der Helst, urodz. w Haarlemie, oddany został w naukę do Eliasa, rychło jednak wytworzył sobie swój własny styl, opierając się na swym wielkim ziomku, Fransie Halsie. Z Haarlemu udał się w młodym wieku do Amsterdamu i tutaj niebawem rozległą zyskał sławę, wykonawszy kilka najpiękniejszych portretów owego czasu. Pierwszy jego styl widać w Wiceadmirale Kortenaarze, w Amsterdamie; polega on na bezpośrednim rzucie pendzla bez wcierania jednej farby w drugą; w ten sam sposób malowani są także Łucznicy, w Haarlemie, w których ujawniają się także pewne ograniczone zdolności do rozległej kompozycyi. W r. 1640 Helst był już zupełnym panem swej sztuki, a w ciągu lat dwudziestu, do r. 1660, był jednym z największych portrecistów, jakich wydał geniusz Holandyi. Galerya Narodowa ma piękny portret Młodej damy, podobno z rodziny Braganzów. W Rotterdamie znajduje się piękny portret Pastora z r. 1638, Amsterdam posiada Łuczników z r. 1639, słynny Uroczysty bankiet gwardyi obywatelskiej, z okazyi pokoju westfalskiego w r. 1648, oraz wielką grupę Łuczników, złożoną z czterech figur, znaną jako „Het Doelenstueck“ z r.1653; Luwr posiada małą replikę tego obrazu. Van der Helst umarł w Amsterdamie 1670.
Jan Spilberg kształtował styl swój na stylu Van der Helsta; namalował w r. 1653 Ucztę dwudziestu dwóch łuczników, w ratuszu amsterdamskim.
Abraham Van Der Tempel, urodzony w Leydzie 1622, był uczniem Jorisa van Schootena, styl jednak ma od Van der Helsta; w Berlinie jest piękny jego portret Mężczyzny i kobiety; w Amsterdamie są jego trzy dobre portrety. Zmarł w r. 1672.
Lleve De Jongh (albo Ludolf De Jong), ur. w Overschie w r. 1616, zm. 1697, był również uczniem Van der Helsta; Amsterdam ma dwa dobre jego portrety: Eddmiral van Nes i jego Żona (1668).
Pieter Nason (daty podają rozmaicie: 1639—1680 i 1612—1691) przybył na dwór Wielkiego Elektora do Berlina i tutaj namalował naturalnej wielkości portret Wielki Elektor (1667) oraz portret Mężczyzna (1668) i Martwą naturę.
JAKÓB GERRITSZ CUYP
1594—1652?
Widzieliśmy, że śród wielu uczniów Bloemarta znajdował się także Jakób Gerritsz Cuyp z Dordrechtu, o jakie czternaście lat młodszy od Fransa Halsa, ale tworzący holenderską swą sztukę równolegle z wielkim malarzem haarlemskim. Miasto Dordrecht, które wydało Jakóba Gerritsza Cuypa i jego brata, Benjamina Cuypa (1612—1652), niewielu stworzyło artystów. Jakób Gerritsz Cuyp, którego syn miał nazwisku temu zgotować sławę, był portrecistą utalentowanym, posiadał gorący koloryt i bogatą technikę; widać to w jego portrecie Starej kobiety, w Berlinie, namalowanym w r. 1624, i w szeregu portretów w Amsterdamie, w dwóch portretach z r. 1649, obecnie w Metzu, oraz w portretach Kapitana i jego Żony, w Rotterdamie, noszących datę 1635 i 1644. Starszy Cuyp był również subtelnym malarzem krajobrazu; okazał pod tym względem siłę i oryginalną wizyę, malując z wielkim rozmachem, posługując się złocistą atmosferą i dając dowody intensywniejszego chwytania przyrody, co odtąd zaczęło wchodzić w życie w Holandyi. Dopuszczony do cechu dordrechckiego w r. 1617, zmarł w r. 1651 lub 52.
Pieter Frans De Grebber (1610—1665), syn Fransa Pietersza de Grebbera, uczeń Fransa Halsa, wahał się pomiędzy stylem Lastmana, Rubensa i Rembrandta. Ojciec jego był przyjacielem Rubensa. Portrety jego znajdują się w Dreźnie; malował także tematy religijne.