Ludwik

Syn Karola Roberta króla węgierskiego, potomka królów francuzkich z domu Andegaweńskiego, i Elżbiety, córki Władysława Łokietka; urodził się dnia 5 marca 1326 roku. 

Kazimierz Wielki nie miał synów i następcę; po sobie pominąwszy zniemczałych książąt szląskich i słabych książąt mazowieckich z rodu Piasta, za jednomyślny zgody Polaków, jeszcze w roku 1339 naznaczył siostrzeńca swego Ludwika; który też po śmierci tego monarchy, niezwłocznie objął rządy i koronował się jako król polski w Krakowie d. 17 listopada 1370 r. 

W dziejach węgierskich Ludwik nazywany jest Wielkim, bo rzeczywiście wsławił lam panowanie swoje znakomitemi czynami wojny i pokoju, powagę królestwa węgierskiego rozniósł szeroko po świecie, mądrymi prawami podparł; ale w Polsce, gdyby nie ten odgłos zagranicznej sławy, historya odmówiłaby mu w ogóle wszelkich zdolności, nawet dobrej chęci dla narodu. - Ludwik bowiem wkrótce po koronacyi zdawszy rządy matce swojej Elżbiecie, powrócił do Węgier i stamtąd obojętnie patrzył na rozruchy i napady, jakie Polskę trapić znowu zaczęły. 

Wówczas to Ziemowit książę mazowiecki, rozgniewany za usunięcie go od tronu, samowolnie przywłaszczył sobie niektóre miasta i zamki, Władysław Biały książę gniewkowski, równyż pretendent do korony, bezkarnie najeżdżał Wielkopolskę, a Litwini opanowawszy Włodzimierz, okolice Lublina i Sandomierza srodze zniszczyli. 

Ludwik chcąc ułagodzić zniechęcony tern wszystkiem naród i zapewnić następstwo tronu dla jednej z córek swoich (bo synów nie miał), wezwał szlachtę polską, na sejm do Koszyc w Krakowskiem w r. 1374, i tam przez nadanie wielu przywilejów, pozyskał jej przychylność dla swych widoków. -Kiedy wszakże nie ukrócił bezprawi i gwałtów popełnianych w Polsce przez ustanowionych z jego ramienia rządców i wyjechał znowu do Węgier, a co ważniejsza, gdy wbrew najuroczystrzym zobowiązaniom swoim, Ruś Czerwoną od Polski oderwał i do Węgier ją wcielił, do reszty przez to oburzył na siebie Polaków. 

Za jego panowania Władysław książę opolski, który po usunięciu się do Węgier królowej Elżbiety, sprawował władzę namiestniczą w Polsce, wzniósł kościół na Jasnej górze w Częstochowie i do niego sprowadził z Bełzu na Rusi Czerwonej cudami słynący obraz Najświętszej Panny Maryi. 

Ludwik umarł w Tyrnawie dnia 14 września 1382 r., żył lat 56,-panował w Polsce lat 12, - pochowany w Białogrodzie w Węgrzech.