Stanisław z Bużenina Pstrokoński.

BISKUP CHEŁMSKI, ADMINISTRATOR OPACTWA TYNIECKIEGO.

Porodził ze starożytnej rodziny herbu Poraj w Województwie Sieradzkiem, w której zasłynął zwłaszcza Maciej Pstrokoński biskup Kujawski, kanclerz W. Kor., mąż pełen zasług i poświęcenia dla kraju (+ 1609). Mniej znaną jest osobistość Stanisława który był synem Jana z Bużenina Pstrokońskiego, Kasztelana Wieluńskiego i Tarnowskiej herbu Rola kasztelanki Inowłodzkiej. Wstąpiwszy do Zakonu Jezuitów wkrótce powołany na Dwór Władysława IV otrzymał oprócz probostwa Płockiego, kanonię Warmińską, archidyakonię Kaliską, regencyę koronną a w r. 1648 infułę Chełmską z administracyą opactwa Tynieckiego. W czasie wojen Szwedzkich podobnie jak większa część biskupów wyjechał z kraju. Umarł w Węgrzech wr. 1657. Niesiecki chwali jego życzliwość dla zakonu Jezusowego któremu za życia wiele świadczył, a umierając całą fortunę zapisał. W Bużeninie ojczystem swojem miasteczku kościół wymurował, ufundował Infułacyę i uposażył.