N.

NADEL ZYGMUNT, wystawia 1885—6 r. 

NADHERNY, wystawia 1892 r. 

NAGAJSKI STANISŁAW, wystawia 1855 r. »Wspomnienie z pożaru Krakowa 1850 r.«, uczeń Stattlera, kolega Łuszczkiewicza. 

NAGEL HELENA, wystawia 1897 r.

NALBORCZYK JAN, rzeźbiarz, profesor szkoły przemysłu drzewnego w Zakopanem. Przeważnie robi portrety, figurę Matki Boskiej w kościele i pomnik Chałubińskiego w Zakopanem. Wystawia 1896 r. 

NAŁĘCZ WŁODZIMIERZ JAN, ur. 6 lutego 1865 r. w Kijowie. W latach dziecinnych ulega potężnemu wpływowi ukraińskiego krajobrazu. Studya odbyte od 1883 do 1890 r. w cesarskiej akademii sztuk pięknych w Petersburgu u Ajwazowskiego i Lagoria, od 1890—1892 r. w Düsseldorfie u E. Dückera, od 1892 do 1897 r. w Paryżu u Petit Jean’a, latem (w tych latach) w Norwegii pod kierunkiem mistrzów norwegskich, A. Norman i Hans Dahl. Uważa się za ucznia Francuzów i Norwegów. Wystawia u nas od 1891 do 1901 r. Najważniejsze prace, oraz otrzymane odznaczenia: »Szereg fjordów norwegskich« wielkich rozmiarów (po 2½ metra długości), wystawionych najprzód w salonie paryskim w Champ Elysées w latach 1894, 1895, 1897. Medal bronzowy na konkursie malarskim w Paryżu, trzy medale srebrne i dyplom ces. akademii sztuk pięknych w Petersburgu. »Cykl swojskich peizaży z Wołynia«, »Głowa Czackiego« (w posiadaniu H. Sienkiewicza, dar jubileuszowy od Wołyniaków). »Skała Kraszewskiego« (galerya hr. Mostowskiego na Podolu), »Cisza«, »Łódź-widmo« i inne. »Sonety Krymskie« A. Mickiewicza w obrazach: »Stepy Akkermańskie«, »Cisza morska«, »Żegluga«, »Grób Potockiej«, »Mogiły haremu«, »Czufut-Kale«, »Baj dary«, »Góra Kikeneis«, »Bachczysaraj w nocy«, »Ruiny zamku w Bałakławie«, »Czatyrdach«, »Ajudach«. Miejsce obecnego stałego pobytu: Żytomierz, Wołyń. W galeryi Tow. przyjaciół nauk w Poznaniu jest jego »Jezioro czterech kantonów«, dar artysty. OS. Bibliografia: L. Wasilkowski: Wystawa obrazów W. Nałęcza, »Tygodnik illustrowany« z r. 1898, str. 984.

NAWROCKI BOLESŁAW, debiutuje na wystawie jubileuszowej 1904 r. Mieszka w Paryżu, gdzie się cieszy wielkiem powodzeniem. Boulevard d’Arago 65. 

NICZ EDWARD, drzeworytnik, wystawia 1891 r. 

NIEDZIAŁKOWSKI JANUSZ, wystawia 1879—1880 r. Budowniczy, mieszka na Zwierzyńcu.

NIEDZIELSKA, wystawia portret 1900 r. 

NIEMCZYKIEWICZ KONSTANTY, wystawia od 1872 do 1893 r., krakowianin, uczeń krakowskiej szkoły sztuk pięknych, profesor rysunków we Lwowie w gimnazyum V-tem. 

NIESIOŁOWSKI TYMON, ur. 1882 r. we Lwowie. Studya odbyte od roku 1899 do 1902 w Akademii sztuk pięknych w Krakowie pod kierunkiem profesorów: Mehoffera, Axentowicza i Wyspiańskiego. Miejsce obecnego stałego pobytu: Kraków. OS. 

NIKUTOWSKI ARTUR, um. około 1888 r. Wystawia 1866 r. W Dusseldorfie wystawiono wszystkie obrazy, jakie po nim pozostały w 1888 r. Uwagę znawców zwróciło główne jego dzieło: »Koniec bitwy pod Lipskiem«. Bibliografia: »Świat« z r. 1888, str. 306. 

NITECKI BOLESŁAW, wystawia od 1897—98 r.

NIZIŃSKI PIOTR, urodz. 28 czerwca 1858 roku w Wieliczce, ukończył szkołę sztuk pięknych w Krakowie, zdobywszy dwa medale konkursowe i nagrody pieniężne, a po odbyciu studiów pod osobistym kierunkiem Jana Matejki, polecony przez tegoż, otrzymał od Ministeryum oświaty stypendyum na przeciąg lat dwóch na pobyt za granicą. W 1891 r. po ukończeniu Akademii monachijskiej i dłuższym pobycie we Włoszech powrócił do Krakowa. Oddawszy się polichromowaniu kościołów, wykonał cały szereg prac w Krakowie, w Galicyi, w Rosyi i Królestwie Polskiem. Między innemi dekorował kościół w Zakopanem, katedrę kielecką, kościół w Niwce itp. Wystawia od 1891 do 1893 r. OS.

NOEL H. (HIRSZENBERG LEON), wystawia od 1993 r.

NORWID CYPRYAN, ur. w Warszawie 1824 r., um. w Paryżu 20 stycznia 1883 r., poeta, rysownik i rytownik. Początkowo kształcił się w Warszawie pod Kokularem, 1846 r. wyemigrował do Paryża, gdzie długie lata mieszkał, trochę tylko wyjeżdżając do Włoch. Umarł w wielkiej nędzy w zakładzie św. Kazimierza w Paryżu. Prace znane: dwa jego słabe rysunki, wykonane w Paryżu: »Chrystus stąpający po falach jeziora« i »Chrystus przed kościołem«, »W Pompei«. W Muzeum narodowem jest jego »Widok leśny«, nie wystawiony. Na wystawie warszawskiej 1898 r. był jego »Faust w pracowni«. W zbiorach warszawskiego Tow. Zach. S. P. jest jego: »Kobieta chananejska«. W muzeum ks. Czartoryskich w Krakowie jest jego rysunek wedle obrazu kościoła w Wiślicy (nr. inw. 60) i akwarella: »Kobieta z dwoma koszami, pełnymi kwiatów«. Bibliografia: Dr. Jerzy Mycielski 1. cit. str. 628. Dr. J. B. Antoniewicz 1. cit. str. 234. Walerya Marenné-Morzkowska: »Symbolista z przed 50 laty«, »Wędrowiec« 1900, nr. 16. W. 98. »Tygodnik illustrowany« z r. 1860, str. 220; 1861, str. 97; Wacław Szymanowski, tamże, 1883, str. 364—6.

NOSSIG ALFRED, rzeźbiarz, wystawia 1900 r. między innemi 2 medaliony Paderewskiego. 

NOWAKOWSKI ALEKSY, urodz. w marcu 1872 r. w Obodówce, powiatu olgopolskiego, gubernii podolskiej. Szkoły ludowe kończył w Torkanówce, szkoły średnie w Odessie do roku 1892, skąd dzięki staraniom Janowej Heleny Brzozowskiej, wł. dóbr w Popieluchach i Feliksa Sobańskiego w Obodówce, przeniósł się do Szkoły sztuk pięknych w Krakowie za dyrektora J. Matejki. Po trzechletniej przerwie znowu odbywał studya pod kierunkiem prof. Wyczółkowskiego, już za dyrektora Fałata do roku 1900, w którym otrzymał za prace medal złoty. We Lwowie wystawił w r. 1900 obraz p. t.: »Czerkies umierający« i portrety, w 1902 i 1903 r. w Kijowie, na wystawie jubileuszowej u nas sceny rodzajowe z Ukrainy. OS.

NOWAKOWSKI LECH, wystawia portret 1868 r. 

NOWOTNY LEOPOLD, ur. w Tulczynie 1822 r., um. w Rzymie około 1875 r. Wystawia 1859 r. Kształcił się 1838 — 1839 r. w Akademii wiedeńskiej pod Józefem Führichem wspólnie ze Szczęsnym Morawskim, później w Akademii monachijskiej pod Kaulbachem i Schnorrem, a wreszcie od 1845 r. (?) w Rzymie pod Flatzem. Tu oddał się wyłącznie malarstwu religijnemu, tworząc przeważnie tryptyki w stylu Giotta i prerafaelitów. Był także kustoszem galeryi księżnej Odescalchi. Koło 1860 r. bawił czas jakiś w kraju. Bibliografia: Dr. Jerzy Mycielski 1. cit. str. 411. Dr. J. B. Antoniewicz 1. cit. str. 215.