H.

HAKOWSKI JÓZEF, rzeźbiarz cyzeler, ur. 1834 r. w Warszawie, Uczył się cyzelerstwa u Karola Wintera, Józefa Fileborna i Karola Malcza, złotników warszawskich, uczęszczając równocześnie do tamtejszej Szkoły sztuk pięknych, a następnie 1859 r. w Paryżu był uczniem Augusta Taniera, znakomitego rzeźbiarza cyzelera, w godzinach poobiednich chodząc do Ecole des Beaux Arts. Opuszcza Paryż na wiosnę 1862 r., by udać się do szkoły wojskowej w Cuneo. Przebywał we Wrocławiu, Wiedniu, Genewie, Lyonie, Paryżu, Monachium i Londynie. Brał udział w powstaniu 1863 r. Zmarł 6 maja 1897 r. w Krościenku nad Dunajcem. Autor płaskorzeźb srebrnych: »Jan III pod Wiedniem«, »Rejtan« i »Kościuszko pod Racławicami« wedle Matejki, biustu Szujskiego, medali Dunajewskiego, Adama i Artura Potockich, Zyblikiewicza itd. W Muzeum Narodowem jest jego medalion kardynała Dunajewskiego, odlew z bronzu, wykonany 1890 r., dar artysty z r. 1891, oraz medalion Adama hr. Potockiego i »Józef Szujski«, nie wystawione. Wykonał w Londynie z Morel Ladeul’em tarczę »Utraconego raju« Miltona, znajdującą się w Kensington Museum, zwaną the Milton Shield. W Wilanowie jest jego grupa historyczna z dziejów angielskich, którą Augustowa hr. Potocka kupiła w Anglii, nie wiedząc że jest dziełem polskiego artysty. W Anglii wykonał mnóstwo robót. We Wiedniu robi sławną tarczę Sobieskiego. Bibliografia: L. Lepszy: Złotnictwo krakowskie. Kraków 1887, str. 98. K. 87. Kai. Czecha 1898.

HANUSZ FELIKS, nauczyciel rysunków i malarstwa w Bochni, jego uczniem był początkowo rzeźbiarz Alfred Daun. Wystawia 1864 r. Jego portret Piaseckiego znajduje się w Muzeum narodowem, nie wystawiony. Kilka jego kopii znajduje się w muzeum im. Lubomirskich we Lwowie. Bibliografia: M. N. 

HARASIMOWICZ MARCELI, ur. w Warszawie 1859 r., uczeń prof. Wurzingera w Wiedniu i Lindenschmidta w Monachium, a następnie Jana Matejki w Krakowie. Mieszkał we Lwowie. W 1891 r. odbył wraz z Tadeuszem Popielem podróż do Wiednia, Berlina, Kopenhagi, Monachium i Pragi. Założył we Lwowie szkołę rysunków dla kobiet, z której w 1891 r. utworzono szkołę malarstwa i rzeźby zarówno dla kobiet, jak dla mężczyzn. Bibliografia: K. 87. »Świat« 1891, str. 389, 516.

HEIMROTH JOZEF, malarz krajobrazów, wyst. 1889—1894 r.

HENDEL ZYGMUNT, architekt, ur. 25 kwietnia 1862 r. w Krakowie, ukończył tu w r. 1879 szkoły średnie, a następnie dział budownictwa w Szkole politechnicznej we Wiedniu 1885 r. W r. 1886 uczęszczał do Szkoły sztuk pięknych w Wiedniu, a następnie odbył kilkoletnią praktykę zawodową u znanych architektów w Krakowie. Otrzymawszy w r. 1889 z rektoratu Uniwersytetu krakowskiego stypendyum na przeciąg lat trzech, celem odbycia dalszych studyów za granicą kraju, był przez dwa lata nadzwyczajnym uczniem Akademii sztuk pięknych w Paryżu, gdzie też równocześnie uczęszczał do szkoły sztuki dekoracyjnej. W roku 1891 odbył podróże naukowe po Francyi, Belgii, Holandyi, Niemczech i północnych Włoszech. Po powrocie do kraju objął kierownictwo szkoły ślusarskiej i stolarskiej fundacyi im. Br. Hirscha i prowadził ten zakład od roku 1892 do 1895. Projekt konkurencyjny na restauracyę kaplicy »Chrystus na górze Oliwnej« przy kościele św. Barbary w Krakowie, uzyskał nagrodę konkursową. Następnie opracował i wydał publikacyę historyczną o kościele św. Idziego w Krakowie i kilka rozpraw o krakowskich wyrobach ślusarskich w XVII. i XVIII. stuleciu, oraz rozprawę o kaplicy »Chrystus na górze Oliwnej«. Następnie został mianowany członkiem komisyi historyi sztuki w Akademii umiejętności w Krakowie, korespondentem centralnej komisyi we Wiedniu dla badania i utrzymywania zabytków sztuki i pomników historycznych, a później docentem nauki o stylach w szkole sztuk pięknych w Krakowie. W 1894 r. uzyskał koncesyę na budowniczego dla miasta Krakowa. Od tego czasu wykonał wiele samoistnych projektów, restauracyi i szczegółów architektonicznych, z pomiędzy których ważniejsze: plany przebudowy pałacu w Krzeszowicach, dekoracya sali portretowej w pałacu Krasińskich w Warszawie, plan restauracyi zamku Tenczyńskiego i pałacu w Rzemieniu, pomnik rodziny Michałowskich w kościele św. Piotra w Krakowie, pomnik Kopernika na dziedzińcu biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie, tablicę pamiątkową Mickiewicza w Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, ołtarz w grobowcu rodziny Potockich w kościele w Krystynopolu, projekt na pałac w Skołyszynie, restauracya kościoła św. Krzyża w Krakowie i kościołów w Czchowie, Boguchwale Dembnie etc., dekoracya biblioteki i przebudowa zamku w Rogalinie (księstwo Poznańskie), restauracya klasztoru Braci mniejszych w Leżajsku, przebudowa zameczku w Młoszowej koło Zabierzowa, projekt na kościół w Staromieściu, oraz projekty na pałace w Złotym Potoku i Borkowicach, Bałtowie, Świsłoczu, prace restauracyjne około kościołów św. Piotra i P. Maryi w Krakowie, krużganków i pomników w tychże, mieszczących się przy klasztorze OO. Dominikanów w Krakowie, oraz wiele innych prac pomniejszych i projektów domów czynszowych. Reskryptem c. k. Ministerstwa w. i ośw. z dnia 4 lutego 1902 I. 3763 mianowany konserwatorem dla badania i utrzymywania zabytków sztuki i pomników historycznych dla sekcyi II., a reskryptem tegoż Ministerstwa z dnia 26 marca 1904 1. 2750 Dyrektorem c. k. państwowej Szkoły przemysłowej we Lwowie. Wystawia u nas od 1892 r. OS.

HENIKE, wystawia krajobrazy górskie z Tatr w 1865 r.

HERNCISZ EMMANUEL, ur. w 25 grudnia 1858 r. w Oświęcimiu, um. w Krakowie 1889 r. (?) Kształcił się w krakowskiej szkole sztuk pięknych najpierw pod Łuszczkiewiczem i Löflerem, a następnie pod Matejką, którego był niewolniczym niemal naśladowcą. W Muzeum narodowem jest jego obraz »Biczownicy« i »Krajobraz«, darowany w 1903 r. przez Jana hr. Chomętowskiego, oraz szkic węglem »Chrzest Litwy«, z daru Józefa Pollera. Na wystawie warszawskiej 1898 r. było jego »Wyświecenie czarownicy«, na lwowskiej 1894 r. zaś »Wit Stwosz, pokazujący swój wielki ołtatrz patrycy uszom krakowskim« Bibliografia: Dr. Jerzy Mycielski 1. cit. str. 704. Dr. J. B. Antoniewicz 1. cit. str. 354. W. 98. M. N. Sprawozdanie Dyrekcyi Muz. nar. za rok 1903.

HETPER MARYAN, ur. 25 marca 1882 r. w Jodłówce (powiat Bochnia). Od 16 roku życia studyował naturę. Rodzice bardzo niechętnie spoglądali na jego zamiary poświęcenia się sztuce. Ukończywszy II. realną, wstąpić musiał do szkoły gospodarstwa lasowego, skąd też po dwuletnim pobycie uciekł i zapisał się w r. 1903 do Akademii sztuk pięknych w Krakowie. Poznał w tych czasach Witkiewicza, w którym znalazł potwierdzenie swych zamiarów studyowania i poznawania natury samemu, patrzenia własnemi oczyma i przemawiania we własnym języku. »Bez powrotu« wystawia u nas 1904 r. Miejsce obecnego stałego pobytu: Kraków. OS. 

HEYMAN STANISŁAW, malarz rodzajowy, wystawia od 1873 do 1892 r. W zbiorach warszawskiego Tow. Z. S. P. jest jego olejne studyum mężczyzny. 

HIRSCHL, wystawia 1897 r. Prawdopodobnie malarz obcy.

HIRSZENBERG SAMUEL, ur. w Łodzi 1866 r. Początkowe wychowanie odebrał w Łodzi. Uczeń Aleks. Wagnera w Monachium. Wystawia 1887 r. »Jeszyboth«. Na naszych wystawach zaś od 1880 r. Do najlepszych prac jego należy: »Żyd wieczny tułacz«. Na wystawie berlińskiej 1891 r. mention honorable. Bibliografia: »Tygodnik illustrowany« z r. 1902, str. 44. K. 87.

HOCHMANN HENRYK, rzeźbiarz, ur. się w Lublinie 1881 r. Przez krótki czas kształcił się u Pawła Rozena, art. mal. w Warszawie. Od roku 1900 jest uczniem Akademii sztuk pięknych w Krakowie, gdzie pracuje pod kierunkiem prof. Laszczki, i tam z końcem zeszłego roku szkolnego otrzymał za swe prace medal srebrny. Debiutuje 1904 r. OS.

HOFF BOGDAN, wystawia krajobraz 1898 r. Uczeń Jacka Malczewskiego w Akademii sztuk pięknych w Krakowie. Przebywa na Śląsku austryackim, jest profesorem rysunków przy gimn. w Cieszynie.

HOFF WACŁAW, portrety i krajobrazy wystawia od 1901 r. Uczeń krakowskiej Akademii sztuk pięknych. Następnie był w Kunstgewerbeschule w Wiedniu. Jest profesorem rysunku przy gimnazyum w Tarnopolu.

HOFMANN VLASTIMIL, urodz. 1881 r. w Karlinie, w Czechach.

Studya odbyte w szkole sztuk pięknych w Krakowie w latach 1896/7, 1897/8, 1898/9 pod kierunkiem prof. Cynka, następnie Stanisławskiego i Malczewskiego, w atelier prof. Geroma w Paryżu w latach 1899/1900 i 1900/1901; po powrocie z Paryża przez jedno półrocze 1901/1902 w Akademii sztuk pięknych w Krakowie pod kierunkiem prof. Wyczółkowskiego. Wystawia u nas od 1902 r. Miejsce obecnego stałego pobytu: Kraków, OS. 

HOLEWIŃSKI JÓZEF, znany i utalentowany drzeworytnik. Wystawia 1891 r.

HOLTZ BRONISŁAW, rzeźbiarz, ur. w Pułtusku, gub. płocka, 1850 r. Uczeń Faustyna Cenglera w Warszawie i prof. Weyrema w Wiedniu. Wystawia 1885—1887 r. Bibliografia: K. 87.

HOLZMÜLLER JULIUSZ, urodz. 11 lipca 1876 r. w Bolechowie (Galicya). 

Studya odbyte: niższa szkoła realna we Lwowie, następnie c. k. państwowa szkoła przemysłowa we Lwowie, gdzie uczęszczał na kurs dekoracyjny pod kierunkiem profesorów Edwarda Putscha, Tadeusza Rybkowskiego, Stanisława Rejchana i Romana Bratkowskiego. Od roku 1897 do 1901 w Akademii sztuk pięknych w Krakowie przez dwa lata rysunki (akta) u prof. Cynka, jeden rok u prof. Mehoffera i jeden rok malarstwa u prof. Axentowicza. Najważniejsze prace wystawione, oraz otrzymane odznaczenia: od r. 1897 akwarelle rodzajowe we Lwowie, skąd nabył kilka były namiestnik Galicyi, hr. Leon Piniński, tudzież w Krakowie 1898 r. i w Warszawie. W 1897 r. w Akademii sztuk pięknych w Krakowie otrzymał bronzowy medal za akt rysunkowy. Nadto robił akwarelle do pawilonu myśliwskiego w Rafajłowie dla arcyksięcia Ottona, od którego otrzymał w upominku brylantową szpilkę w kształcie litery »O« z koroną cesarską. Dla właściciela dóbr w Taurowie, Longina Łobosia, portrety koni. Wystawia u nas od 1899 r. Miejsce obecnego stałego pobytu: Lwów, ul. Zielona 1. 31. Od października 1904 r. bawi w Monachium. OS. 

HOROWITZ LEOPOLD, ur. w Koszycach 1844 r. Znakomity portrecista. Uczeń Akademii wiedeńskiej. Nagrody: Paryż 1866, Wiedeń 1873, Budapeszt 1885. Początkowo mieszkał w Warszawie przez lat kilkanaście. W zbiorach warszawskiego Tow. Z. S. P. jest jego olejny obraz: »Cyganka«. Przez węgierską Akademię Umiejętności w Peszcie powołany do wykonania portretu Janosa Aranyi 1888 r. W 1889 r. zamianowany kierownikiem Akademii sztuk pięknych w Peszcie. Bibliografia: K. 87.

HOSZOWSKI CELESTYN, rzeźbiarz, ur. w Kozłowie 6 kwietnia 1837 r. Uczeń prof. Widmanna. List pochwalny wystawy międzynarodowej w Rzymie 1883 r. Mieszka we Lwowie. Wystawia 1889 r. W Muzeum narodowem są jego medaliony Mickiewicza, Lenartowicza, Gołuchowskiego, Pola, Fredry i Supińskiego, portret nieznanego, »Rodzina« i »Wiara«, popiersie Agenora Gołuchowskiego, nie wystawione. Muzeum im. Lubomirskich we Lwowie posiada jego posąg gipsowy Agenora Gołuchowskiego, wielkości naturalnej, popiersie Włodzimierza Dzieduszyckiego, medaliony marszałka Leona ks. Sapiehy, Platona Kosteckiego, Agenora Gołuchowskiego. Bibliografia: K. 87. 

HRUZIK JAN, wystawia dwa portrety rektorów Uniwersytetu Jagiellońskiego, oraz cały szereg krajobrazów w latach od 1856 do 1871 r.