E.

EJDZIATOWICZOWA HELENA, wystawia 1883—4 r. Z domu Rembielińska, mieszka w Słupiu w Sandomierskiem lub w Warszawie. 

EJSMOND FRANCISZEK, ur. w Krogulowej 1859 r. Studya odbyte w Warszawie u Gersona. W 1879 r. wyjechał do Monachium i tam pracował w Akademii sztuk pięknych pod kierunkiem Wagnera, zyskawszy medal srebrny. U nas wystawia od 1880 do 1891 r. Poślubił 1891 r. pannę Wieniawską, córkę znanego pisarza i publicysty. Lwów 1894 medal bronzowy. Ważniejsze prace: »Bessarabka«, »Typ wschodni«, »Zaloty«, »Walka o byt«, »Kabalarka«, »Kowal«, »Na zgliszczach«, »Pokuta«, portret pana G., »Włoszka«, »Sw. Jan«, »Matka Boska Bolesna«, obrazy kościelne. »Zadąsana«, »Przy kołysce«, »Po pracy«, »Zaloty«, »Pociecha«, »Nowiny«, »Rozgniewany«, obraz, który miał powodzenie na wystawie powszechnej w r. 1888 w Monachium. »Synek«, »Nieciekawy słuchacz«, »Szczęście rodziny«, »Kotki«, »Nowiny z miasta«, »Zazdrosny«, »Podpora rodziny«, »Odaliska«, duży obraz. »Pierwsze kroki«, »Bajka«, »Nad kołyską«, »A. B. C.«, »Gajus«, »Pierwszy papieros«, »Na upatrzonego«, »Jedynak«, portret pastelowy pana Reph, »Jedynak«, »Promień słońca«. To główniejsze obrazy, które przeważnie zostały sprzedane do Ameryki i do Anglii. Mała tylko część została w kraju. Oprócz tego wykonał wiele główek pastelowych i rysunków do rozmaitych pism. W zbiorach Chojnowskiego w W arszawie jest jego »Miłość macierzyńska«. W zbiorach warszawskiego Tow. Z. S. P. jest jego portret własny i studyum olejne. OS. Bibliografia: W. Gerson. »Echo muz. teatr, i art.« 1891, nr. 398 (20). »Świat« 1891, str. 197.

EKIELSKI WŁADYSŁAW, architekt, ur. 1855 r. w Krakowie, chodził do gimnazyum św. Anny, architekturę zaś studyował pod kierunkiem Ferstla, twórcy Votivkirche i nowego uniwersytetu w Wiedniu. Po studyach i małej podróży po Włoszech, praktycznie urobiony przy budowie nowego uniwersytetu w Wiedniu, wrócił do Krakowa i przez lat 3 wspólnie z Tad. Stryjeńskim pracował. Jeszcze za pobytu w Wiedniu wypracował projekt konkursowy na pomnik odsieczy Wiednia.

Razem z Tad. Stryjeńskim wygrał z pierwszemi nagrodami: konkurs na budowę schroniska dla chłopców, fund. ks. Lubomirskiego, konkurs na budowę Gal. Kasy Oszczędności we Lwowie i w ścisłym konkursie na teatr w Krakowie. Zupełnie samodzielnie otrzymał I. nagrodę za projekt restauracyi Ogrojca przy kościele św. Barbary w Krakowie, II. nagrodę za hallę muzyczną dla wystawy krajowej we Lwowie i IV. nagrodę za ratusz w Krakowie. W ostatnich czasach brał udział w konkursie na dom zakładów gazowych w Warszawie, wystawiony na wyst. jubileuszowej Tow. przyj. sztuk pięknych w Krakowie. Wykaz wykonanych robót na spół ze Stryjeńskim: Schronisko dla chłopców fund. ks. Lubomirskiego w Krakowie. Ikonostas w kościele św. Norberta w Krakowie. Dom Pusłowskiego. Zupełnie samodzielnie wykonał budowy nowe: Dom Kadenów, Karmelicka 42. Dom Barabasza, Garncarska i Studencka. Dom Chachlowskiego, Wielopole 15. Dom Wójcickiego, Szpitalna 4. Szczegóły architektoniczne pomnika Mickiewicza. Pomniczek Gralewskiego u P. Maryi. Pomniczek Tyrchowskiego u św. Anny. Ratusz w Skawinie. Wieżę w Skawinie. Bóżnicę w Tarnowie. Willę Bednarskiego w Podgórzu. Mauzoleum w Brzeziu dla Żeleńskiego. Łaźnię robotniczą dla Wieliczki. Restauracye starożytnych budowli: Dom w Rynku 1. 7. Dom w Rynku 1. 45. Dom ul. Szczepańska 1. Kościół OO. Franciszkanów: intromitował S. Wyspiańskiego do szczegółów polichromii tamże. Projekta: Na kościół w Mogilanach. Na kościół w Jedliczach, wystawiony na wyst. jubil. Tow. przyj. szt. piękn. Na dom Tow. tatrzańskiego w Zakopanem. Na pensyonat p. Stamary w Zakopanem. Czynny w literaturze: Jako redaktor »Czasopisma Tow. techn. krak.« i »Architekta« od lat 5. Urzędy i godności: profesor c k. Szkoły przemysłowej w Krakowie. Członek kom. Muzeum narodowego. Członek kom. kraj. dla spraw, przemysł. Współpracownik kom. historyi sztuki w Polsce Akademii Umiejętności. Wystawia u nas w 1901 r. OS. 

EKIELSKI ZYGMUNT, wystawia 1854 r. 

ELIASZ MARYA, wystawia 1892—4 r.

ELIASZ WALERY RADZIKOWSKI, ur. 12 września 1840 r. w Krakowie. Studya odbyte w Krakowie. Po ukończeniu szkoły wydziałowej św. Barbary uczęszczał do gimnazyum św. Anny i do wyższej szkoły realnej przy Instytucie technicznym. Tę ukończywszy z odznaczeniem, wstąpił 1856 r. do Szkoły sztuk pięknych pod kierunkiem profesora Władysława Łuszczkiewicza.

Dla uzupełnienia wykształcenia udał się w r. 1862 do Monachium i tam pracował pod profesorem Anschutzem przez jeden rok, a drugi pod profesorem Schwindem. Po za Akademią w pracowni prof. Franciszka Adama odbywał studya w zakresie malarstwa batalicznego. Tamże zapoznał się z różnymi sposobami malowania olejnego, akwarellowego i alfresco. W 1865 r. odbył wielką podróż: był w Dreźnie, Berlinie, Düsseldorfie, w Paryżu, następnie we Włoszech, powrócił na Wiedeń i osiedlił się w Krakowie. Ożeniony w 1868 r. Mianowany w r. 1873 r. nauczycielem rysunków w gimnazyum św. Anny, następnie w seminaryum naucz, żeńskiem. Jako malarz Tatr specyalnie pracuje dotąd, wykonywując olejno, akwarellą, piórem i rylcem sceny z życia w tych górach. Wykaz wybitniejszych prac: »Zawiązanie konfederacyi Tyszowieckiej«. »Zdobycie Wolmaru na Szwedach«. »Bitwa powstańców w r. 1863 pod Żyrzynem«. »Teofila Sobieska ze synami u grobu Żółkiewskiego«. Czarniecki w czasie obrony Krakowa od Szwedów«. »Chodkiewicz pod Chocimem«. »Poświęcenie szabli Kościuszce i Wodzickiemu«. »Opowiadanie starego wiarusa«. »Źółkiewski pod Cecorą«. »Bitwa pod Racławicami«, »Męczeństwo unitów na Podlasiu«, »Przewodnik tatrzański«. »Wjazd Sobieskiego do oswobodzonego Wiednia«. »X. Kordecki w czasie oblężenia Częstochowy«. »Kazimierz W. jako król chłopów«. »Sieroctwo matki Jagiellonów«. »Targ w Zakopanem«. Illustrował cały szereg różnych dzieł, przeważnie treści historycznej i z życia ludu. Prace z dziedziny historyi sztuki: Ubiory w Polsce i u sąsiadów z wieku X. i XI., część I. Ubiory z wieku XII. i XIII., część II. Ubiory z wieku XIV., część III. Ubiory z wieku XV., obecnie w druku, część IV. »Szczerbiec, miecz Bolesławówski«. »Korony królów polskich«. »Kraków dawny i dzisiejszy«. W zbiorach Tow. przyj. nauk. w Poznaniu jest jego obraz: »Twardowski każe dyabłu zanurzyć się w święconej wodzie«, dar artysty, malowany 1878 r. W muzeum im. Lubomirskich we Lwowie jest jego »Stefan Czarnecki«. Reprodukcyę jego »Zdobycia Wolmaru na Szwedach przez Jakóba Potockiego« dało nasze Towarzystwo swym członkom za rok 1865/6. OS. Bibliografia: Dr. Jerzy Mycielski 1. cit. str. 643. K. 87.

ELIASZ WŁADYSŁAW, rzeźbiarz, wystawia 1871—1885 r. W zbiorach Tow. Przyjaciół nauk w Poznaniu jest jego popiersie gipsowe J. I. Kraszewskiego. W muzeum im. Lubomirskich we Lwowie popiersie Jerzego ks. Lubomirskiego, b. kuratora zakładu Ossolińskich. 

ELIASZ WOJCIECH RADZIKOWSKI, ur. 1814 r., um. w Zakrzówku pod Krakowem 19 listopada 1904 r. Wystawia 1868 r. Ojciec Walerego Eliasza Radzikowskiego, malował przeważnie sceny religijne. 

ERTEL W., rzeźbiarz, wystawia 1879 i 1883 r.