LEON WYCZÓŁKOWSKI

NAZWISKO Leona Wyczółkowskiego jest jednem z tych nielicznych w Polsce, które reprezentują ową szczęśliwą epokę w naszem malarstwie, gdy– w ostatniem dziesięcioleciu ubiegłego wieku– w czasach epigonizmu „historycznych obrazów”, wystąpili: Józef Chełmoński, Juljan Fałat, Leon Wyczółkowski, Jan Stanisławski, Teodor Axentowicz, Jacek Malczewski, a z drugiej strony Władysław Podkowiński i Józef Pankiewicz. Otworzyli okno do Europy i stworzyli odrazu świetne polskie malarstwo. 

Od tego czasu minęło lat czterdzieści. Leon Wyczółkowski, w ustawicznej pracy twórczej, stworzył wiele kapitalnych obrazów, które z podziwem oglądamy w naszych muzeach i zbiorach prywatnych i które rozsławiły sztukę polską zagranicą. Stworzył grafikę, która należy do najlepszych w Europie. Zdobył sobie pierwsze w Polsce imię. Nie dzi w więc, że na każdym kroku spotykają Go objawy uznania i czci, jako dla nieskazitelnego człowieka, ofiarnego obywatela i wielkiego artysty. 

Mamy do zanotowania nowy objaw tej wdzięczności i uznania dla Leona Wyczółkowskiego: Najstarsza i najzasłużeńsza w Polsce artystyczna uczelnia, Krakowska Akademja Sztuk Pięknych, ofiarowała Mu najwyższą godność, którą rozporządza, mianowała Go honorowym profesorem. 

Redakcja „Sztuk pięknych”, która w ciągu swej sześcioletniej pracy tylokrotnie dawała na kartach swego miesięcznika dowody wielkiego szacunku dla wspaniałej twórczości autora „Orki na Ukrainie”, wyraża w najserdeczniejszych wyrazach swoją radość z powodu tego uznania dla wielkiego Artysty.