Władysław III. Laskonogi

Syn Mieczysława III, zwanego Starym, ur. 1168. nra, 1232, panował od 1203 do 1207-lat 4. Po śmierci Mieczysława Starego zażądano od Leszka, aby tron objął i Goworka od siebie oddalił. Leszek warunku tego przyjąć nie chciał. Wojewoda więc krakowski, Mik. 'elka, królem W ładysław a III. ogłosił, na co Leszek chętnie się zgodził 1203. Polska w tym czasie przez nieszczęśliwy podział Bolesławowy w smutnym znajdowała się stanie. Koman rządca na Rusi usiłował wydobyć się z podłegłości w Polsce i samowładztwa w Rusi zapragnął, a znając słabe siły Władysława, pustoszył kraj i aż po Sandomierz się zapędzał 1204. Zwyciężony przez Krystyna wojewodę płockiego pod Zawichostem, ginie 1205. Ta klęska Romana, otworzyła drogę do Rusi Litwinom 1206, którzy częstemi napadami Polskę pustoszą, do czego dopomagali im także Jadźwingowie i Krzyżacy, a co więcej, że pomiędzy duchowieństwem toczyły się nieustanne spory. Polacy widząc upadek kraju tak na zewnątrz jako i na wewnątrz, wypowiedzieli posłuszeństwo W ład., a zaprosili na tron Leszka. Władysław chętnie złożył koronę i udał się do Węgier na dwór Andrzeja II. 1207. Nie zaraz jednakże Leszek przyjął ofiarowany mu tron; dopiero po śmierci wojewody Mikołaja zjechał do Krakowa.