Jan Olbracht

syn Kazimierza Jagiellończyka, ur. 1450, um. 1501. Panował od 1492 do 1501 lat 9. Z pomiędzy braci razem z nim proponowanych na sejmie w Piotrkowie przez Fryderyka, biskupa krak. królem obwołany został; rat zaś jego otrzymał rządy na Litwie 1492. Król następnie zwołuje zjazd w Lewoczy. Tatarzy plondrują Ruś. Król kupuje ks. Zatorskie od ks. Ja nusza za 80000 czerw, zł., bierze ziemię Płocką, po bezpotomnym ks. Janie Mazowieckim 1493-1494. Niepomyślna wyprawa na Stefana 1496. Wołochy z Turkami i Tatarami wpadają na Ruś i 100000 ludzi biorą w niewolę 1497. Powtórny napad Turków 1498. Stefan Woj., Węgry i Litwa zawierają z królem przymierze, a Zygmunt otrzymuje księztwo Głogowskie i Opawskie. Król na sejmie w Krakowie potwierdza unię Polski z Litwą. Moskwa zabiera księztwo Siewierskie. Sułtan Turecki zagrożony krucyatą od Papieża, łączy się z królem Olbrachtem 1499 do 1500. Zawarte przymierze z Turkami na lat 5, ścięciem Eliasza, syna Piotra Woj. Multańskiego, szukającego w Polsce przytułku przed Stefanem. Pisarze sławniejsi: Filip Kalimach Buonacorsi nauczyciel króla Olbrachta i następnego Aleksandra, Jan z Stobnicy i Jan z Głogowa.