Aleksander Jagiellończyk

Syn Kazimierza Jagiellończyka, ur. 1461, um. 1506. Panował od 1501 do 1506 lat 5. Zwołuje sejm do Piotrkowa, na którym potwierdza Unję Polski z Litwą,, następnie koronuje się w Krakowie 1502. Tatarzy krymscy pustoszą kraj aż po Sandomierz. Stefan Wojewoda Wołoski, zabiera Pokucie 1502. Fryderyk, brat króla, biskup i kardynał rządzący Polską, umiera 1503. Król powtórnie zwołuje sejm do Piotrkowa, na którym przystaje, aby księztwo Mazowiecki. poszło w podział między synów Konrada. Stefanowi Wojewodzie Wołoskiemu odbiera Pokucie 1504. Acamet-Chan Nogajski uwięziony w Trokach. Bezprawa, najazdy, rozboje po drogach zagęściły się w kraju. Król zwołuje sejm w Radomiu, na którym ścię o Osuchowskiego i Masowskiego, Rusinowska zaś została powieszoną. Król ogłasza statut 1505. Tatarzy w liczbie 50,000 wpadają do Litwy i 100,000 jeńców uprowadzają w niewolę; lecz gdy powtórnie napastowali Ruś, zostali pobici pod Kłeckiem od Michała kniazia Glińskiego, wielowładnego w Litwie. Wiadomość tę odebrał już król konający 1506. Uczeni: Maciej Miechowita, Bernard Wapowski kantor krakowski, Jan Łaski arcybiskup gnieźnieński i kanclerz koronny (autor statutu), Piotr Tomicki biskup krakowski, Paweł Krośnianin poeta.