WYROBY GALANTERYJNE BONAWENTURY LENARTA

Właściwą dziedziną twórczości Bonawentury Lenarta, kierownika pracowni graficznej Uniwersytetu Wileńskiego, jest w pierwszym rzędzie zewnętrzna szata książki. Występuje w niej pierwszorzędny artysta, grafik, bibljofil, miłośnik książki, a przedewszystkiem mistrz, na wzór średniowiecza, rozmiłowany w technicznej doskonałości swego introligatorskiego zawodu. Wszystkie wytworniejsze oprawy, któremi się chlubimy na wystawach światowych, cenniejsze dokumenty pergaminowe pisane i zdobione specjalnie dobranemi dla tych celów narzędziami, wymyślne wyklejki o wyszukanych motywach i barwach oraz niewielka ilość oryginalnych wyrobów galanteryjnych - to bogaty dorobek warsztatu B. Lenarta, do niedawna kierownika introligatorni Muzeum przemysłowego w Krakowie. Wierny tradycjom starych mistrzów cechowych, B. Lenart niechętnie podąża za nowoczesnemi prądami w przemyśle, uważając je za objaw upadku rzemiosła, które pojmuje wzniośle, a słowem i drukiem propaguje czystość i nieskazitelność pracy ręcznej. Zachęcony poglądami Ruskina, Muthesiusa, Schultze - Naumburga i innych, wgłębia się w tajniki rzemiosł i wydobywa w swym zawodzie zapomniane techniki, które stosuje tylko pierwszorzędnemi środkami w doborowym materjale. Wyszkolony w uczelniach zagranicznych, wnosi do kraju ożywienie w introligatorstwie, które staczało się dość szybko po pochyłościach drogi, prowadzącej do tandety. Wyroby Lenarta powstają powoli, systematycznie i z dokładnością matematyczną, stąd też należą do rzadkości kolekcjonerskiej. Każdy najdrobniejszy szczegół obmyślony, materjał wypielęgnowany do granic wytworności, całość związana zgodnie z elementem technicznym i zdobniczym. Oczekiwać należy szczegółowego omówienia pracowni B. Lenarta, która bezsprzecznie zajmie pierwszorzędne miejsce w historji introligatorstwa. W podanych ilustracjach robót galanteryjnych mamy przykład wzoru przeznaczonego do użytku maszynowego. Jest to torebka kieszonkowa ze skóry, ozdobiona tłoczkami, z motywem powtarzającym się i typowym dla mechanicznego wykonania. Zasadniczo inaczej przedstawia się torebka damska uszyta rzemykami, ozdobna w herb i ornament, właściwy ręcznym wyrobom. K. Witkiewicz.