Pendzle i inne przybory

Da jakości pendzli nie powinno się zanadto oszczędzać, bo od dobrego pendzla zależy przy malowaniu wiele; lepiej więc kupić jeden dobry niż dwa złe. Dobry pendzel trwa dłużej i znacznie się przyczynia do dokładnej roboty. Do tempery używać można pendzli wszelakiego rodzaju, byle nie zakrótkich i nie zatwardych; do nakładania wielkich płaszczyzn nadają się szczecinowe, do delikatniejszych zaś robót włosowe t. zw. rybie i wołowe, zamiast bardzo dobrych, ale drogich pendzli marderowych. Do subtelnego rysunku, a więc do ostrego odgraniczania silnych świateł i t. p., potrzebne są kończyste, okrągłe pendzle włosowe. W szkołach średnich wystarczają pendzle niezbyt małe, zwykle używane bo akwareli, dwa lub trzy. Na przechowanie trzeba zwracać szczególną uwagę, bo pendzel noszony po kieszeniach bez żadnej ochrony (jak to się zwykle zdarza u uczni), wnet staje się miotłą nie bo użycia. Koniec jego powinien być elastyczny i niepowinno się go maczać w ustach, a to z powodu tłustości ewentualnie pozostałej i możności otrucia się farbą.

Kupując pendzel włosowy, trzeba w ten sposób przekonać się o jego dobroci, że się go macza w wodzie, a chwyciwszy za koniec włosom przeciwległy, silnie się wodę strzepuje; jeżeli, z przodu nieporuszony, pokaże ostry i jednolity koniec, to jest dobry. 

Po użyciu trzeba pendzel wymyć wodą, a o ile możności i mydłem. Robi się to w ten sposób, że myje się na dłoni, by go nie pomierzwić, gdyż myciem niezręcznem łatwo pendzel popsuć. 

Za bardzo praktyczny uważam ochraniacz zrobiony z linijki w środku opatrzonej w sprężynkę przytrzymującą pendzel zawsze w temsamem położeniu; bo takiego umieszczenia dostosowano pudełko fabryki Karmańskiego, obliczone na dwanaście szkolnych farb tempera. 

Odpowiedniemi paletami bo tempery są: aluminiowe, celuloidowe lub z masy papierowej z wgłębieniami; zwykłe blaszane, źle pocynkowane, rdzewieją i są zaciężkie. Koneweczka lub inne naczynka bo palet są potrzebne na spoiwo i t. p. Paletę można zastąpić porcelanowym płytkim talerzem kuchennym, kładąc farby na wzniesionym brzegu, a wgłębienia używając na mieszanie. Większe ilości farb rozrabia się w porcelanowych miseczkach, najlepiej z szerokiem dnem, bo niewywrotnych. Na wodę potrzeba nizkiej, szerokiej szklanki, a bo zmywania miękkiej gąbki.