Uwagi wstępne.

Dla zrozumienia głębszego poglądów, rozprowadzonych w dziele, wypada zaznaczyć, że praca p. t. „Mirosława , Znak Krzyżowy “, najczęściej tu powoływana i za podstawę do wywodów licznych brana, stanowi całość z badaniami, które się mieszczą w książkach następujących: „Wiązania Polskie", „Serce" — „Styl Polski — Styl Narodowy". 

Ze względu na ważność przedmiotu, musimy przypomnąć także „Utwór Kształtu w 3 częściach, oraz „Styl Nadwiślański", „Styl Zygmuntowski“ „Polskie Budownictwo Drewniane" — wreście 400 tablic Skarbu Architektury w Polsce. 

Pracy niniejszej nie zaopatrujemy w obrazy, albowiem w piśmiennictwie polskiem istnieją na szczęście tak piękne wzory arcydzieł Stwosza na tablicach rozsiane, że łatwo nam bardzo powoływać się na te wydawnictwa. Na myśli mamy głównie wszystkie dzieła Ludwika Stasiaka, niezmiernie w tym kierunku zasłużonego i na „Rocznik Krakowski", tom X, który obejmuje pracę Dra Feliksa Kopery z podobiznami najpiękniejszemi. 

Bo światło Boże wraca do źrenicy I czuję radość wielkiego wesela. Podaj mi, dziecię, ów Krzyż Zbawiciela, Com go wziął w darze od Mądrej Dziewicy; Bo czuję znowu, jakim Bóg wiódł torem: Że się nachyla do wieczora ranek I że się składa z róż i z ciernia wianek Poczęty jutrznią, skończony nieszporem !“ (W. Pol. Wit Stwosz — koniec).