POLICHROMJE KOŚCIELNE ZYGMUNTA MILLI’EGO

W sztuce kościelnej zmiany wprowadzane przez nowe prądy artystyczne, niemogą być tak częste, ani tak szybkie, jak w sztuce świeckiej, gdyż Kościół nie może odstąpić w zupełności od owych prastarych tradycji, jeżeli niechce ulec zupełnemu zeświedczeniu. Nie znaczy to jednak, by artyści pracujący w dziedzinie sztuki kościelnej, mieli być krępowani takżeu nas tak silnemi węzłami szematów, jak to się działo, a nieraz i dotąd dzieje, we wschodnich obrządkach, ku szkodzie samej sztuki, gdyż rzeczy stale powtarzane, przestają działać na widza, a odebranie artyście możności rozwoju nowych form, zabija jego zdolności. Malarzem, który nie zaniedbując starej symboliki kościelnej, wprowadza nowe formy, jest pracujący w Krakowie Zygmunt Milli, działający w kierunku czysto ornamentalno-symbolicznym. Umie on doskonale w swych lekkich wzorach podkreślać zasadnicze wartości architektury, odznacza się wyraźną linją rysunkową, obok żywego kolorytu mieniących się barwnych plam. Polichromje Milli’ego są pogodne a poważne, nowoczesne, a odpowiadające spokojowi wnętrza kościołów. Podnieść też należy sumienność wykonania i doskonały, trwały materjał. Z wielkiem uznaniem przyjęto w krakowskiej djecezji prace Milli’ego w kościele św. Jana w Krakowie, u Misjonarzy na Nowej Wsi iw Luborzycy obok Proszowic. Obecnie opracowuje artysta malowidła dla drewnianych kościołów w Zawoji, u stóp Babiej Góry i dla zabytkowego kościoła w Lachowicach między Suchą a Żywcem. Młody i pełen zapału rokuje najlepsze nadzieje. Zakłady artysty pod firmą “Styl“ mieszczą się w Krakowie. Ks. Dr. Tadeusz Kruszyński.