PAWILON ZAKŁADÓW DOŚWIADCZALNYCH WYŻSZEJ SZKOŁY HANDLOWEJ W WARSZAWIE WYBUDOWANY WEDŁUG PROJEKTU ARCHITEKTA JANA WITKIEWICZA

Niemal cały zeszyt czasopisma » Architektura i Budownictwo« z maja roku ubiegłego, poświęcono budowie Wyższej Szkoły Handlowej w Warszawie, która ze swej strony wydała obszerne sprawozdanie ze szczegółowym opisem budynku. Wyjątkowe i bardzo silne akcentowanie techniki w rozwiązywaniu całości i szczegółów podniesionych do niebywałych u nas wartości, stawia jednolicie zwarty i konsekwentnie przeprowadzony gmach do rzędu monumentalnych budowli, która odpowiadając przeznaczeniu mieści w sobie twórczy pierwiastek artysty i technika. Tak pojęte zadanie architekta wnosi do naszego budownictwa twór o wysokich walorach artystycznych, które zawsze w pracach Witkiewicza objawiają się ze specjalnem zamiłowaniem i pozostawiają ślad indywidualnej twórczości we wszystkich poczynaniach. «Architektura i Budownictwo» na wstępie pracy omawiającej powstanie nowego gmachu Wyższej Szkoły Handlowej umieszcza następujące uwagi:

Wybudowany według projektu archit. Jana Witkiewicza gmach przy ul. Rakowieckiej stanowi jedno ze skrzydeł przyszłego kompleksu zabudowań Wyższej Szkoły Handlowej. Elewacja budynku, wzniesionego na planie kwadratowym, do wysokości 2 pięter rozczłonkowana jest na szereg rytmicznych ramowych rozglifień; płytki gzyms, kryty dachówką, odcina górną część gmachu, attykę, ozdobioną na rogach i od strony licowej pośrodku polami kwadratowemi z barwnemi motywami dekoracyjnemi, utworzonemi z cegieł polewanych, wykonanemi według projektu prof. W. Jastrzębowskiego. Na narożnikach gmachu wznoszą się czysto zdobnicze trójkątne wyskoki (coś w rodzaju olbrzymich akroterjów), które zdaleka upodabniają gmach do olbrzymiego sarkofagu.

Poważny i sumienny stosunek do samej techniki wykonania, do materjału, wyróżnia tę budowlę dodatnio. Zdobycze, osiągnięte przez intensywny rozwój szkół zawodowych artystycznych wraz z podniesieniem w nich znaczenia pracy w samych materjałach, jakie się rozpoczęło pod wpływem Anglików, obecnie, przez filtr czasu wyzwolone od nalotu stylizacji secesyjnej, pozostawiły tylko zdrowy, ożywczy i płodny stosunek do materjału. W gmachu, tu omawianym, arch. Jan Witkiewicz bodaj pierwszy zastosował ducha tych zdobyczy na szerszą skalę. Widzimy to w wykonaniu krat, jakby pojętych poprzez charakter uderzeń młota kowalskiego, w układzie posadzek (ceglanych w podcieniu), wykonaniu sgraffito, rzeźb, supraportów nad drzwiami, ciętemi w deskach grubych, trawionych na czarno, w urządzeniu każdego szczegółu instalacyjnego i meblarskiego, w koncepcji słupówz drobnego żwiru itd.

Architekt Jan Witkiewicz. Pawilon Zakładów Doświadczalnych Wyższej Szkoły Handlowej w Warszawie.

Architekt Jan Witkiewicz. Wnętrze auli Zakładów Doświadczalnych Wyższej Szkoły Handlowej w Warszawie.

Architekt Jan Witkiewicz. Drzwi główne Pawilonu Zakładów Doświadczalnych Wyższej Szkoły Handlowej w Warszawie.

Architekt Jan Witkiewicz. Drzwi do auli Wyższej Szkoły Handlowej w Warszawie.

SYMBOLICZNE DEKORACJE Z CEGIEŁ POLEWANYCH, ZAKŁADÓW DOŚWIADCZALNYCH WYŻSZEJ SZKOŁY HANDLOWEJ W WARSZAWIE. PROJEKTU PROFESORA WOJCIECHA JASTRZĘBOWSKIEGO.

SYMBOLICZNE DEKORACJE, Z CEGIEŁ POLEWANYCH, ZAKŁADÓW DOŚWIADCZALNYCH WYŻSZEJ SZKOŁY HANDLOWEJ W WARSZAWIE. PROJEKTU PROFESORA WOJCIECHA JASTRZĘBOWSKIEGO.