Ostatnio oglądane
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Ulubione
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Krakowska Izba handlowa i przemysłowa, poświęcając baczną uwagę kwestjom naukowej organizacji pracy, nie pomija też dziedziny handlu, którego poziom i metody pracy wymagają również racjonalizacji i usprawnienia.
W szczególności wypadło zająć się zaniedbaną u nas sprawą wystaw sklepowych, których wygląd zewnętrzny i uposażenie w Krakowie, jako mieście o charakterze zabytkowym, posiadają wielkie znaczenie dla obrazu ulicy.
Czynny przy Izbie handlowej i przemysłowej Wydział Naukowej Organizacji rozdzielił akcję całą na dwa etapy. Przedewszystkiem chodziło o zaznajomienie kupiectwa z wynikami rozwiniętej na Zachodzie nauki o urządzaniu wystaw sklepowych t. zw. “etalażu”. W tym celu wydelegowano zagranicę profesora Państwowej Szkoły sztuk zdobniczych, profesora Henryka Uziembłę i zużytkowując bogatą literaturę fachową urządzono Kurs dekorowania wystaw sklepowych w Muzeum Przemysłowem w Krakowie. Na kursie tym starali się organizatorzy (prof. Uziembło, dyr. Bereś, inż. Biegeleisen, dyr. Dygat, arch. Struszkiewicz, arch. Strojek i inni) ująć zasady racjonalnego etalażu, zwracając specjalną uwagę na kwestję odpowiedniej budowy, należytego oświetlenia, celowego ugrupowania i artystycznego urządzenia wystaw. Drugim etapem był Konkurs Wystaw Sklepowych, urządzony na wzór zagranicy w maju b. r., do którego zgłosiło się 21 przedsiębiorstw handlowych, położonych głównie w śródmieściu i przy większych arterjach handlowych. Do sądu konkursowego delegowani zostali zastępcy Izby handlowej i przemysłowej, Muzeum Przemysłowego, Kongregacji Kupieckiej w Krakowie oraz Krakowskiego Stowarzyszenia Kupców, zaś z organizatorów Konkursu pp. prof. Uziembło, inż. Biegeleisen i dyr. Dygat. Dla sklasyfikowania wyników przyjęto stosowane na Zachodzie naukowe metody rozróżniania. Mianowicie celem uniknięcia wszelkiego subjektywizmu w ocenie użyto tabeli kwalifikacyjnej, która zawiera 10 cech zasadniczych dobrej wystawy z 4 stopniami kwalifikacji dla każdej cechy oraz mnożnikiem wedle znaczenia każdej z tych właściwości dla całokształtu wzorowej wystawy. W ten sposób każdy z sędziów wypełnia rubryki tabeli wyrażone w punktach, których suma w wypadku idealnym powinna dać 100. Do tabeli przyjęto następujące walory wystawy, jako cechy kwalifikacyjne: wrażenie ogólne, pomysłowość, atrakcyjność, oświetlenie, układ, zestawienie kolorów, smak, umiar ilościowy, czystość i tło. Wyznaczono trzy kategorje nagród: nagrodę pierwszą, dyplom uznania i list pochwalny. Celem wykonania dyplomów na te nagrody rozpisano konkurs wśród uczniów Wydziału graficznego Państwowej Szkoły sztuk zdobniczych w Krakowie.
Konkurs wywołał żywe zainteresowanie w kołach kupieckich i dostarczył dowodu, iż propagowane przez Wydział Organizacji zasady etalażu znajdują zrozumienie wśród kupiectwa. Znaczne postępy w tej dziedzinie dają się też zauważyć na ulicach Krakowa, a akcja cała znalazła naśladownictwo w szeregu innych miast polskich. Pierwsze nagrody przyznane zostały firmom: S. Spira, Bracia Bilewscy, Szarski i Syn, Józef Massar oraz R. Mydlarski i Z. Brzozowski Sp. z ogr. odp. w Krakowie. Ilustracje nasze są zdjęciami nagrodzonych wystaw. Kierownictwo konkursu spoczywało w rękach podpisanego.
Dr. Rudolf Beres