KILKA UWAG O PRZEMYŚLE ARTYSTYCZNYM.

(DOKOŃCZENIE) 

W dyspucie o nauczaniu ustalą poniekąd teoretyczne założenia prac z tego zakresu prof. Karola Homolacsa (“L’ornamentation suivant la methode de K. H.“ - „Modernizm w sztuce i rzemiośle w związku z wystawą paryską”, „Styl i moda „Kilka uwag ogólnych o książce" gadnienie metody w szkołach artystycznych“, „Podręcznik do ćwiczeń zdobniczych «, oraz powszechnie znane dzieło wielkiego znaczenia „Podstawowe zasady budowy ornamentu“). W wymienionych rozprawach profesor Karol Homolacs przychodzi do słusznego przekonania, żew muzyce i poezji istnieje prawo, bez którego nie powstaje ani dzieło muzyczne, ani poemat. Są pewne zasady rytmiki, określone i dające się wyrazić w pewnych formułach również dobrze w ornamencie iw formach zdobniczych. Nie pozostaje zatem nic innego, jak ścisłe opracowanie zagadnień plastycznych w zakresie sztuki, asada bardzo prosta. Nauka czytania i pisania ynajmniej nie ma na celu tworzenie genjuszów, ćwiczenia muzyczne nie są przeznaczone wyłącznie dla wirtuozów i kompozytorów, a opanowanie rysunku i znajomość form ornamentalnych nie daje tytułu mistrza. Należy wychowywać młodzież na podstawach zupełnie pewnych, trwałych i nie zmieniających się zależnie od okoliczności, warunków społecznych, ulepszeń technicznych, lub też zwykłej »mody«, albowiem wysiłek w narzucaniu przez nauczyciela swego »ja« może być szkodliwy w przyszłej kar jerze artystycznej adepta sztuki, stojącego w obliczu nowych zadań, które mu życie narzuci. Dobrze się stało, że Krakowska Szkoła przemysłu artystycznego, której świetnie przewodzi dzielny organizator i wybitny artysta Jan Raszka, podała na wystawie paryskiej graficzny układ metodyki nauczania, gdyż Polska, dzięki prof. Karolowi Homolacsowi, staje w pierwszym rzędzie racjonalnego wychowania młodzieży, mającej odegrać poważną rolę w przemyśle, rzemiośle i sztuce. 

K. Witkiewicz.