POLSKI PRZEMYSŁ LUDOWY I ARTYSTYCZNY A RYNKI ZBYTU ZAGRANICĄ

W ostatnich czasach napływają dość liczne zgłoszenia firm i instytucyj zagranicznych, celem nawiązania stosunków handlowych z wytwórniami w dziale przemysłu artystycznego i ludowego. Na odnośne zapytania żadna placówka polska na obczyźnie niema możności udzielania jakichkolwiek informacji, ponieważ w kraju brak zupełnie spisu pracowni o charakterze drobnego i domowego przemysłu. Wiemy jednak, że prawie w każdym domu czynne były do niedawna warsztaty, rozsiane dość licznie we wszystkich miastach i miasteczkach, a niemniej także po wsiach, gdzie lud wyrabia przedmioty, które mogłyby znaleźć łatwy pokup w kraju i zagranicą. W chwili obecnego zastoju w handlu i przemyśle, najbardziej zagrożony jest przemysł drobny, który w warunkach powojennych niepomiernie się rozwinął w stosunku do zapotrzebowań w kraju. 

Jeśli więc grozi nam ograniczenie produkcji i upadek drobnego przemysłu, tembardziej powinniśmy szukać odpowiedniego rynku zbytu. W tym celu M. Muzeum Przemysłowe w Krakowie pragnie nawiązać stosunki z polskimi przedstawicielami zagranicą, dając im potrzebne dane dla zorjentowania sfer handlowych o naszym przemyśle wogóle, ao drobnych wytwórniach w szczególności. Na pierwszy plan 18 wysuwa się konieczność sporządzenia spisu pracowni i dlatego współdziałanie sfer interesowanych, jak również tych wszystkich, którym rozwój przemysłu nie jest obojętny, może w znacznej mierze ułatwić pracę, która, wobec bierności społeczeństwa i braku zrozumienia tego rodzaju potrzeb, nie będzie łatwą ; głównie zwracamy się o pomoc w tej sprawie do nauczycielstwa, a również do instytucji społecznych i kulturalnych, urzędów gminnych itd. 

W odpowiedzi na powyższą odezwę, rozesłaną do całej prasy polskiej, otrzymaliśmy pewną ilość zgłoszeń, które kolejno umieszczamy: 

SUKIENNICTWO. 

Andrzej Czernek, Kromołów, poczta Zawiercie, woj. Kieleckie. Wyrabia materjały wełniane. Jako ostatni z sukienników podtrzymuje tradycję wyrobów Kromołowskich, które niegdyś słynęłyz dobroci. Miasteczko Kromołów liczyło w roku 1830-72 sukienników, 4 postrzygaczy i 55 fabrykantów płócien. Wr. 1860-12 fabrykantów zatrudniało 228 robotników. Obecnie jedynym sukiennikiem w Kromołowie jest p. Andrzej Czernek. 

TKACTWO. 

Wileńskie zakłady tkactwa artystycznego. Antokol, Senatorska 13. Według wzorów, dostarczonych przez słuchaczów Uniwersytetu Wileńskiego, wykonuje firma kilimy o lokalnym charakterze. W razie odpowiednich warunków rozpocznie także wyrób dywanów i gobelinów. 

Pracownia, Sztuki Stosowanej, batików i artystycznych kilimów Eugenji Korytkowej: Lwów, Łyczakowska, 3 II p. Firma, oddawna wyrabiająca kilimy, może dostarczać ich w każdej ilości. Nawiąże także chętnie stosunki z firmami, celem eksportu zagranicę. 

PRZYBORY TKACKIE. 

A. Przeżdziecki. Parczew, z. Siedlecka. Wyrób płoch do warsztatów tkackich czyli do wykonywania płótna. Firma posiada patent rozwozowy i objeżdża jarmarki, sprowadza cierlice, międlice do obróbki lnu i różnego rodzaju drzewne wyroby. 

WYROBY DRZEWNE. 

Józef Zalewski, Szreńsk, powiat Mława. Wyrabia z drzewa toczone naczynia, ozdoby, zabawki i wszelkiego rodzaju wyroby, wchodzące w zakres tokarstwa. 

Piotr Lenart, wieś Kamień, gmina Kunierki, p. Opoczno z. Radomska. Wyrabia ptaki z drzewa. 

Stanisław Łaguniak, Karczew, gmina Bałucz, pow. Łask z. Piotrkowska. Wyrabia różne przedmioty z drzewa, jak laski, ramy, krzyże i td. 

ROBOTY KOBIECE. 

Marja Osuchowska. Nadworna, wojew. Stanisławów. Dla dobra miejscowej ludności i podniesienia przemysłu domowego a zwłaszcza pracy kobiet, rozpoczęto z inicjatywy p. Marji Osuchowskiej organizację wytwórczą wyrobów ręcznych z zakresu haftów, koronek i tp. Mogą być wyrabiane firanki, story, serwety i inne drobne robótki. Zamówienia należy zgłaszać na ręce pani Osuchowskiej. 

Od redakcji -. pracownie tkackie, pragnące wejść w porozumienie z przedsiębiorstwem handlowem w Czechosłowacji, które chce objąć sprzedaż kilimów kobierców i t. d., mogą otrzymać bliższe informacje w Dyrekcji Muzeum Przemysłowego w Krakowie.