HERBY RODZIN, KTÓRE NABYŁY SZLACHECTWO PO 1836

HERB BIENIEWIEC BRUNWEJA. 

W polu niebieskiem snop złoty, w około którego wijący się wąż. W szczycie hełmu trzy strusie pióra. Labry niebieskie złotem podłożone. 

Herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, Naj łaskawiej nadany został Juliuszowi Wilhelmowi Brunwej, synowi Fryderyka-Wilhelma, Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, z dnia 13 (25) Marca 1845 roku, w myśl Artykułu 2 ustępu 3 Praw ao Szlachectwie z roku 1836, za ofiarę którą tenże Juliusz Wilhelm Brunwej zrobił, zapewniając na wieczne czasy na dziedzicznych dobrach swoich Bieniewice w Powiecie Warszawskim położonych, utrzymanie dla dwóch inwalidów z Armii Jego Cesarskiej Mości.

HERB BISKUPIEC GOLDTMANÓW.

Tarcza dwudzielna; w prawem polu niebieskiem pochodnia, kotwica krzyż srebrny gwiazdę w lewem czerwonem snop złoty skośnie oil lewego. W szczycie hełmu pięć piór strusich. Labry z prawej strony niebieskie srebrem, z lewej czerwone złotem podłożone. 

Herb ten wraz z dziedziczuein szlachectwem, nadany został Antoniemu, Józefowi i Maryannie dzieciom Karola Goldtmana, Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, z dnia 13 (25) Marca 184-5 roku, za znakomite zasługi, niezachwianą wierność i przywiązanie do Tronu, okazane przez ich stryja Księdza Goldtman ówczesnego Suffragana Dyecezyi Kujawsko-Kaliskiej, później Biskupa Sandomierskiego.

HERB BOBR 1 BOBROWSKIEGO. 

Tarcza dwudzielna ze skrajem srebrnym, z lotem i gwoździami nabitym; w prawem polu niebieskiem, bóbr na gałęzi pnia, wlewem czerwonem, krzak kwitnącej melissy, nad nią gwiazda ośmiopromienna srebrna. W szczycie hełmu trzy pióra strusie. 

Herb ten nadany został wraz z szlachectwem dziedzicznem An to niemu Bobrowskiemu, synowi Ignacego , Radcy Stanu, Dyrektorowi Wydziału Dochodów Niestałych w Kommissyi Rządowej Przychodów i Skarbu z mocy Artykułu 4 Prawa o Szlachectwie z roku 1836, Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, z dnia 2 (14) Stycznia 1839 r ., za zasługi w służbie cywilno-rządowej położone.

HERB BODZIEC ROGALSKIEGO.

Tarcza dwudzielna: w prawem polu srebrnem róg czerwony jeleni i bawoli szary; w lewem czerwonem Themida w szacie niebieskiej. W szczycie hełmu podobne jak w tarczy rogi. 

Herb powyższy wraz z szlachectwem dziedzicznem, Najłaskawiej nadany został Walentemu Rogalskiemu, synowi Franciszka, Radcy Prokuratoryi Jeneralnój w Królestwie Polskiem, z mocy Artykułu 4 Prawa o Szlachectwie z roku 1836, Dyplom atem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, zd. 12 (24) Stycznia 1843 roku.

HERB BOŻYDAR GAUTIER. 

Tarcza dwudzielna; w prawem polu niebieskiem dwie szpady na krzyż, między trzema lilijami w trójkąt, wierzchołkiem do góry; pod szpadami litera złota W; w lewem zaś czerwonem lew złoty w koronie, z tarczą w lewej az mieczem w prawej łapie. W szczycie hełmu skrzydło sępie barkiem w prawo, strzałą także w prawo przebite. Labry z prawej strony czerwone, z lewej niebieskie, z obu podszyte złotem.

Herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, nadany został Antoniemu Gautier synowi A ntoniego, Radcy Stanu, Szefowi Bióra w Wydziałach po byłej Kommissyi Rządowej Wojny pozostałych, Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, z dnia 19 (31) Sierpnia 1847 roku, z mocy Artykułów 4 i 16 ustępu 3 Prawa o Szlachectwie z roku 1836.

HERB BRUNN LINSENBAUTIJA. 

W polu czerwonem trzy głowy niedźwiedzie ze złotej i obrożami w prawo, na wstędze srebrnej idącej w lewo. W szczycie hełmu pół niedźwiedzia w prawo z obrożą złotą. Labry czerwone srebrem podszyte. Herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem nadany został Aleksandrowi Linsenbarthow i synowi Michała, Inspektorowi Objazdowemu Dyrekcji Ubezpieczeń w Królestwie Polskiem, Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, z dnia 20 Lipca (1 Sierpnia) 1848 roku, z mocy Artykułu 2 ustępu 2 ; 4, ustępu 2 i 16 ustępu 4 Prawa o Szlachectwie z roku 1836.

HERB BUDZISŁAW BUDZISZEWSKIEGO.

W polu zielonem brama o trzech wieżach; pod środkową miecz i pióro złote ułożone na krzyż, na otwartej księdze; nad każdą zaś z bocznych, gwiazda sześciopromienna złota. W szczycie hełmu trzy strusie pióra.

Herb powyższy wraz z dziedzicznem szlachectwem, Najłaskawiej nadany został Franciszkowi Budziszew skiem u synowi Franciszka, Sędziemu Trybunału Cywilnego Gubernii Lubelskiej w Siedlcach, z mocy Artykułów 2 i 6 ustępów 2-ch Prawa o Szlachectwie z r. 1836, Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, z dnia 19 (31) Sierpnia 1847 roku.

HERB CHOLEWIEC TYKLA. 

W polu niebieskiem działo wylotem do góry, między dwiema srebrnemi klamrami na zewnątrz obróconemi. W szczycie hełmu trzy pióra strusie. Labry niebieskie srebrem podszyte. 

Herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, nadany został Benedyktowi Tykiel synowi Franciszka, Referendarzowi Stanu przy Radzie Stanu Królestwa Polskiego, Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I. z dnia 24 Lutego (8 Marca) 1842 roku, z mocy Artykułu 4 Prawa o Szlachectwie z roku 1836.

HERB CIOS BOTTCHEBA.

Tarcza dwudzielna: w prawem polu niebieskiem, gwiazda sześciopromienna złota, w lewem zaś czerwonem, ręka zbrojna z mieczem do cięcia w prawo. W szczycie hełmu podobna jak w tarczy ręka. 

Herb ten wraz z dziedzicznym szlachectwem, Najłaskawiej nadany został Wilhelmowi Boltcherowi, synowi Jana Fryderyka, Prezydentowi miasta byłego Gubernialnego Kielce, z mocy Artykułu 6 ustępu 2 Prawa o Szlachectwie z roku 1836; Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I. z d. 21 Marca (2 Kwietnia) 1844 roku.

HERB CZARA HINCZA.

W polu niebieskiem ze skrajem srebrnym, wąż okołozłotej czary obwinięty i z niej pijący; nad wężem gwiazda sześciopromienna srebrna. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.

erb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, nadany został Karolowi Hincz synowi Fryderyka, Assessorowi Farmacyi i właścicielowi Apteki w mieście Lublinie, Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, z dnia 2 (14) Października 1839 roku, za niezachwianą wierność dla Tronu okazywaną.

HERB CZARNOWRON FIJAŁKOWSKIEGO.

W polu niebieskiem, krzyż złoty kawalerski na barku srebrnej podkowy; na krzyżu kruk wzlatujący w prawo, z pierścieniem złotym w dziobie, pod podkową belka srebrna. W szczycie hełmu pięć piór strusich. 

Herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, nadany został Ignacemu Fijałkowskiemu synowi Bartłomieja, Doktorowi Medycyny i Chirurgii, Dyrektorowi Instytutu Położniczego Warszawskiego i Członkowi Rady Lekarskiej, Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA JA I, z dnia 10 (22) Grudnia 1840 roku z mocy Artykułu 6 ustępu 2 Prawa o Szlachectwie z r. 1836 .

HERB DANIEL DANIELSKIEGO.

W polu niebieskiem ze skrajem złotym, daniel na murawie, w prawo zwrócony, z gałązką oliwną w zębach. W szczycie hełmu trzy pióra strusie; środkowe niebieskie, a na niem gwiazda sześciopromienna srebrna. Labry niebieskie złotem podszyte Herb taki wraz z dziedzicznem szlachectwem, nadany został Franciszkowi Danielskiemu synowi Walentego, Referendarzowi Stanu, byłemu Naczelnikowi W arszaw skiego Pocztamtu, za gorliwość w służbie i przywiązanie do Tronu okazywane, oraz jego synowcom: Antoniemu, Józefowi, Klemensowi i Wiktorowi, jak niemniej synowicom: Celinie i Rozalii, dzieciom po Janie Danielskim, byłym Kommissarzu Obwodu Pułtuskiego, który utracił życie przez gorliwość swoją o dobro ludzkości, w czasie panującej w tym Powiecie choroby cholery; Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Kropa MIKOŁAJA I, w dniu 13 (25) Marca I 1845 roku Na łaskawie j udzielonym.

HERB DĄBRÓWKA MORAWSKIEGO.

W polu niebieskiem, na barku srebrnej podkowy krzyż złoty na trzech ramionach przekrzyżowany, i takież dwa krzyże z celów podkowy na zewnątrz, skośnie ku górze wychodzące. W szczycie hełmu wychodzi lew złoty w lewo, z pękiem Iiktorskim. Labry niebieskie srebrem podszyte. 

Herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, Najłaskawiej nadany został Józefowi Aleksemu Morawskiemu synowi Pawła, Członkowi Rady Stanu, Prezesowi i Dyrekcyi Głównej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Królestwie Polskiem, za gorliwą i użyteczną służbę, z mocy Artykułów 4 i 16 ustępu 3 Prawa o Szlachectwie z roku 1836, Dyplomatem Naijaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, z dnia 2 (14) Października 1839 roku.

HERB DĄBROWO-KORAB OSTROWSKIEGO. 

W polu czerwonem, na korabiu złotym, takimiż głowami lwiemi zakończonym, wieża kamienna o czterech blankach. W górnych kątach tarczy po jednej gwiaździe srebrnej. W szczycie hełmu skrzydło sępie lewe, strzałą srebrną ku lewemu skośnie w górę przeszyte. Labry niebieskie srebrem podszyte. 

Herb powyższy wraz z szlachectwem dziedzicznem, Najeaskawiej nadany został Hilaremu Ostrowskiemu synowi Józefa, Radcy Stanu, Dyrektorowi Wydziału Kontrolli Jeneralnej i Podatków stałych w Kommissyi Rządowej Przychodów i Skarbu, z mocy Artykułu 4 Prawa o Szlachectwie z roku 1836; Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, w dniu 2 (14) Października 1839 roku podpisanym.

HERB DĘBNIK EJCHLERA.

W polu niebieskiem trzy gałązki dębowe złote, o dwóch liściach i jednej żołędzi, z tych dwie obok siebie a trzecia pod niemi. W szczycie hełmu, między dwiema włóczniami złotemi, rycerz w stalowej zbroi, z wężem w prawej ręce, a lewą pod biodro oparty; nad nim złota gwiazda. Labry niebieskie złotem podszyte. 

Herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, Najłaskawiej nadany został Karolowi Ejchlerowi synowi Godfryda, właścicielowi Apteki w mieście Międzyrzecu byłej Gubernii Podlaskiej, Kawalerowi Orderu Świętego Stanisława III Klassy, Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, z dnia 13 (25 ) Marca 184-5 roku, za jego usługi dla Armii Cesarsko-Rossyjskiej tak w roku 1812, jak a w roku 1831 w czasie trwania cholery w mieście Międzyrzecu.

HERB DOBRORADWOYDEGO. 

W polu niebieskiem pegaz biały w prawo, za wstęgą złotą także w prawo; na wstędze trzy gwiazdy czerwone, jedna za drugą ułożone. W szczycie hełmu, pomiędzy dwoma strusiem i piórami, wąż skręcony, ogonem w górę, z czary złotej pijący. Labry niebieskie złotem podszyte. 

Herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, Najłaskawiej nadany został Maurycemu Woyde synowi Fryderyka, Doktorowi Medycyny i Chirurgii, Członkowi Rady Lekarskiej Radcy Konsystorza Ewangielickiego w Królestwie Polskiem, z mocy Artykułu YI ustępu 2 i Artykułu 16 ustępu 4 Prawa o Szlachectwie z roku 1836, Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, z dnia 9 (21) Kwietnia 1840 r.

HERB DO ŁABĘDŹ GŁUSZYŃSKIEGO. 

W polu czerwonem na murawie łabędź w prawo, z wieńcem w dziobie; nad łabędziem z prawej strony pszczoła złota, z lewej zaś takiż klucz zębem do góry, w lewo. W szczycie hełmu łabędź podobny jak w tarczy. Labry czerwone złotem podszyte.

Herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, Najłaskawiej nadany został Pawłowi Głuszyńskiem u synowi Józefa, Referendarzowi Stanu, Dyrektorowi Banku Polskiego, z mocy Artykułów 4 i 16 ustępu 3 Prawa o Szlachectwie z roku 1836, Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, w dniu 12 (24 ) Maja 1842 roku podpisanym.

HERB DOPOMIAN BOGATKI.

Tarcza ze skrajem złotym dwudzielna; w prawem polu czerwonem głowa żubra mieczem zgóry przebita; w lewem zaś niebieskiem berdysz ostrzem obrócony w prawo. W szczycie hełmu ręka zbrojna z mieczem do cięcia w prawo.

Herb ten wraz z szlachectwem dziedzicznym, Najłaskawiej nadany został Janowi Bogatko synowi Michała, Inspektorowi Policyi Miasta Warszawy, z mocy Artykułu 6 ustępu 2 i Artykułu 16 ustępu 4 Prawa o Szlachectwie z roku 1836, Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, z dnia 29 Kwietnia (11 Maja) 1841 roku.

HERB DO SŁUGA MAJEWSKIEGO. 

Na tarczy w połowie ściętej, w górnem polu niebieskiem dwie kotwice srebrne na krzyż złożone; w dolnem zaś czerwonem, koń biały ze złotemi kopytami, i czarnym popręgiem w prawo.

W szczycie hełmu trzy strusie pióra. Labry niebieskie srebrem podszyte. Herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, Najłaskawiej nadany został Józefowi Majewskiemu synowi Kajetana, Naczelnikowi Sekcyi Wodnej Komory Konsumowo-Składowej w Warszawie, z mocy Artykułu2 ustępu 3 Praw ao Szlachectwie z roku 1836, Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, z dnia 12 (24) Maja 1842 roku.

HERB DROGODAR FONROBERTA

W polu niebieskiem na szarym pasie ze srebrnemi brzegami, trzy pryzmy srebrne, dwie na jednej linii, a trzecia pod niemi; nad pasem krzyż kawalerski złoty, pod pasem zaś takaż pszczoła w górę lecąca. W szczycie hełmu trzy strusie pióra.

Herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, Najbaskawiej nadany został Augustynowi Fonrobert synowi Piotra, Pomocnikowi Naczelnika Powiatu Ostrołęckiego, z mocy Artykułu 2 ustępu 2, Artykułu 6 ustępu 2 i Artykułu 16 ustępu 4 Prawa o Szlachectwie z roku 1836, Dyplom atem Najjaśniejszego Cesarza i Króla  MIKOŁAJA I, z dnia 13 (25) Marca 1845 roku.

HERB DUNINOWSKI IKE. 

Na tarczy w połowie ściętej, w górnem polu złotem wychodzi orzeł czarny w prawo, mający na piersiach krzyż srebrny, na takimże księżycu rogami w górę obróconym; w dolnem zaś polu czerwonem, trzy liście koniczyny, dwa na jednej linii a trzeci pod niemi. W szczycie hełmu, pomiędzy dwiema trąbami myśliwskiem i, na przemian w połowie złotem ii czerwonemi, panna w białej szacie i niebieskim berecie, ze strusiem piórem na głowie, w prawej ręce podniesionej liść koniczyny trzymająca. Labry czerwone złotem podszyte. W pobocznicach: z prawej strony lew złoty, a z lewej gryf czarny, głowami na zewnątrz zwrócone, Pod tarczą godło: „Honeste et Publice”. 

Herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, Najłaskawiej nadany został Karolowi-Albrechtowi-Wilhelmowi Ike synowi Karola Fryderyka, byłem u Królewsko-Pruskiemu Radcy Tajnemu Sprawiedliwości, za zasługi dla kraju, z mocy Artykułu 2 ustępu 3 Prawa o Szlachectwie z r. 1836, Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, z dnia 21 Marca (2 Kwietnia) 1844- roku.

HERB DWOJGRYF BRZEZIŃSKIEGO

W polu niebieskiem dwa srebrne gryfy wspięte, ku sobie zwrócone. W szczycie hełmu trzy strusie pióra. 

Herb ten wraz z dziedzicznym szlachectwem, Naj Łaskawiej nadany został Antoniemu Brzezińskiemu synowi Stanisława, Podporucznikowi Komendy Inwalidnój Opatowskiej, z mocy Artykułów 3 i 16 ustępu 2 Prawa o Szlachectwie z roku 1836, Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, z dnia 20 Lipca (1 Sierpnia) 1848 roku.