Ostatnio oglądane
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Ulubione
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
HERBY RODZIN, KTÓRE NABYŁY SZLACHECTWO
HERB AGHINGER.
W polu złotem wiewiórka na murawie, w prawo. W szczycie hełmu wiewiórka w prawo, między dwiema trąbami słoniowemi.
Używają go:
Barwińscy, w dawnem Województwie W ileńskiem zamieszkali. Z tej rodziny Benedykt, Podczaszy Lidzki, w roku 1707 nabył tamże wieś Towiany, którą syn jego Jan, przedał w roku 173 5 Kościałkowskiemu.
Ichnatowscy, rodzina osiadła w dawnem Województwie Sieradzkiem. Hilary, Cześnik Ciechanowski, posiadał tamże w r. 1728 wieś Piwaki, którą po śmierci jego odziedziczyli synowie Franciszek i Antoni.
HERB AGHMAT.
W polu niebieskiem strzała złota z rozdartem skrzydełkiem, zelezcem na dół, nad skałą o trzech wierzchołkach. W szczycie hełmu złoty księżyc rogami w górę.
Używają go :
Achmatowiczowie, jedna z rodzin Tatarskich wdawnem Wielkiem Księstwie Litewskie mosiadłych, i na mocy szczególnych przywilejów do równości z szlachtą przypuszczonych. Pochodzą od Mustafy Achmatowicza, Rotmistrza w Wojsku Jego Królewskiej Mości, który w roku 1751 posiadał dobra W aka inaczej Woj dagi zwane, w byłem Województwie Wileńsluem położone.
HERB ALABANDA.
W polu szarem, głowa końska czarna w lewo, na srebrnym księżycu rogami obróconym do góry. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Używają go:
Dulę bow ie, w dawnem Województwie Lubelskiem osiedli. Z tej rodziny Stanisław Dulęba, Podczaszyc Malborski w roku 1778 posiadał tam wieś iaziska. Frezerowie, rodzina zamieszkała w dawnem Województwie Gnieźnieńskiem. Maciej Frezer, w roku 1790 dobra ziemskie Górzewo i Ostrowo w temże Województwie położone, od Mikołaja Skoraszewskiego za summę złp. 60,000 nabył,
HERB SKANDERBEK CZYLI ALEKSANDER-PAN.
W polu czerwonem ze skrajem złotym, głowa tureckiego Wezyra w zawoju różowym w deseń, a czapce zielonej z niebieskim wiszącym końcem ; na zawoju księżyc złoty rogami w górę między dwoma złotemi piórkami. W szczycie hełmu trzy pióra strusie, strzałą srebrną w lewo przeszyte.
Używają go:
Czakowie, pochodzący od Franciszka Floryana Czakiego, Kapitana Artylleryi Koronnej, który miał sobie na Sejmie wr. 1767 zaczętym, awr. 1768 ukończonym, nadane szlachectwo dziedziczne, w nagrodę zasług dla kraju przez niego położonych.
HERB ALEKSANDROWICZ.
W polu czerwonem, dwie kosv na krzyż, końcami w górę a ostrzem do środka tarczy; w złączeniu ich schodzą się zgóry i z dołu dwa miecze z rękojeściami złotemi. W szczycie hełmu trzy pióra strusie .
Używają go:
Aleksandrowiczowie, z przydomkiem Witold, rodzina w dawnśm Wielkiem Księstwie Litewskiem osiadła. Członkowie onej piastowali w kraju wysokie urzędy, a mianowicie Tomasz Aleksandrowicz, był za panowania Stanisława Augusta Wojewodą Podlaskim, a syn jego Stanisław, w roku 1800 przez Cesarza Rzymskiego Franciszka II do godności Hrabiowskiej wyniesionym został.
HERB ANDRAULT DE BUY.
Na owalnej tarczy dwudzielnej, ozdobnie oprawionej, w prawej części w polu czerwonem, pół orła białego w koronie ze złotym snopem w szponach; w lewej zaś części w połowie ściętej, w górnem polu niebieskiem trzy gwiazdy z ło te, w dolnem czerwonem trzy rzeki srebrne w poprzecz, przecięte od prawego kąta wstęgą niebieską, na której trzy lilie jedna za drugą.
Używają go:
Antonowiczowie. Z rodziny tój Jan Antonowicz, w roku 1752 otrzymał od Króla Augusta III Urząd Chorążego Kijowskiego.
HERB ARAŻ.
W polu czerwonem koń biały, prawą nogą przednią trzymający buńczuk, iw prawo obrócony. W szczycie hełmu korona, nad nią księżyc złoty rogami w górę.
Używają go:
Smolscy, jedna z rodzin Tatarskich w dawnem Księstwie Litewskiem osiadłych, którym przez Uchwały sejmowe z 1768 i 1786 roku, dobra ziemskie różnemi tytułami posiadane, za zasługi dla kraju położone, na własność bezwarunkową oddane zostały.
Wywiedzeni ze szlachectwa członkowie rzeczonej rodziny, udowodnili pochodzenie swoje od Eliasza Smolskiego Rotmistrza Jego Królewskiej Mości z pułku Tatarskiego, który w r. 1776 posiadał dobra Margotroki, w dawnem Województwie Trockiem leżące.
HERB AZULEWICZ.
W polu czerwonem strzała srebrna żeleźcem w górę W szczycie hełmu ręka zbrojna, z mieczem wzłoto oprawnym, do cięcia w prawo.
Używają go:
Azulewiczowie, jedna z rodzin Tatarskich w dawnem Wielkiem Księstwie Litewskiem osiadłych, którym na mocy Uchwał Sejmowych zr. 1768i1786, dobra ziemskie przez nich różnemi tytułami dzierżone, oddane były na dziedzictwo.
Na mocy tego przywileju A leksander Azulewicz, posiadał dobra Lemuciany - Kurmanczyki inaczej Ponary nazwane, wraz z wsią Miciury, w dawnem W województwie Trockiem leżące, i te w roku 1777 sprzedał Strawińskiemu.
HERB BIGIARELLI.
Na tarczy rozłupanej w prawem polu czerwonem pół-orła białego z koroną, w lewem srebrnem, czterma słupami czerwonemi przeciętem, gwiazda ośmiopromienna złota, między dwiema rybami obróconemi w prawo. W szczycie hełmu dwa skrzydła orle białe, a między niemi podobna jak w tarczy gwiazda. Z obu stron hełmu po trzy pióra strusie. Używają go: Bacciarelli. Stanisław August Król Polski, nagradzając zasługi utalentowanego malarza Marcellego Bacciarelli, na mocy Uchwały Sejmowej zr. 1774 nadał mu dyplom na Szlachectwo dziedziczne Polskie i do herbu jakiego dawniej używał, dodał mu pół orła białego w polu czerwonem, w tym sposobie jak powyżej jest wyobrażony.
HERB BAKAŁOWICZ.
W polu czerwonem, księżyc złoty rogami w górę, nad nim na krzyż, w prawo tarczy, strzała żelezcem na dół, w lewo bułat ostrzem do góry. W szczycie hełmu ręka zbrojna z szablą do cięcia w prawo.
Używają go:
Bakałowiczowie, pochodzą od Jana Bakałowicza Inżeniera, który szczególnem Króla Stanisława Augusta zaufaniem zaszczycony, miał sobie poleconem wykonanie dokładnej mappy ówczesnego Królestwa. W nagrodę położonych w tym zawodzie zasług, otrzymał dyplom na szlachectwo i herb powyższy pod dniem 2 Września 1775 roku.
HERB BARZTA.
Na tarczy ze skrajem złotym takieraiź gwoździami nabitym, w polu czerwonem, od prawego miecz, od lewego klucz zębem na dół, z sobą przedkrzyżowa ane; na środku wieniec. W szczycie korona bez hełmu z trzema strusiemi piórami. Po obu stronach tarczy trzy chorągwie, z których skrajne błękitne ze złotemi frendzlami, a środkowa czerwona.
Używają go:
Betcherowie. Herb ten miał sobie Najmiłościwiój nadany wraz z szlachectwem dziedzicznem, Jan Betcher były Prezydent Miasta Płocka, za gorliwość w służbie Rządowej okazywaną, a to na mocy Dyplomatu Wiekopomnej pamięci Najjaśniejszego Cesarza i Króla Aleksandra I z dnia 27 Stycznia (8 Lutego) 1820 roku.
HERB BASTION.
W polu niebieskiem trzy kwiaty lilii w trójkąt; środkiem słup w połow ie ścięty, w górnem jego polu srebrnem brama o trzech wieżach, w dolnem zaś czerwonem bastion. W szczycie hełmu trzy strusie pióra, między dwoma pierwszemi zielona gałązka.
Używają go:
Grandville Malletscy. Z tej rodziny Jan-Chrzciciel Grandville de Ballet, Jenerał Brygady i Dyrektor Korpusu Inżenierów byłego wojska Polskiego, za zaszczytne swoje zasługi w służbie inżenierskiej położone, pierwszy miał sobie herb takowy wraz z dziedzicznem szlachectwem i możnością używania nazwiska Grandville Malletski Najłaskawiej nadany, przez Wiekopomnej pamięci Najjaśniejszego Cesarza i Króla Aleksandra I, Dyplomem w dniu 3 (15) Października 1816 roku podpisanym.
HERB BECZKA.
W polu czerwonem beczka złota. W szczycie hełmu sama szlachecka korona.
Używają go:
Beczkowiczowie, rodzina pierwotnie w Ziemi Drohickiej zamieszkała i Beczków nosząca nazwisko. Z tej Jakób Beczka, około r. 1676.
HERB BEKESZ.
W polu szarem noga czarnego orła; w prawym górnym kącie tarczy, księżyc złoty rogami w prawo, w lewym dolnym gwiazda ośmiopromienna złota. W szczycie hełmu trzy strusie pióra.
Używają go:
Mroczkiewiczowie, pochodzą od Stanisława Mroczkiewicza, któremu za zasługi dla kraju i Monarchy położone, Stanisław August ówczesny Król Polski Dyplomem z roku 1775 Szlachectwo dziedziczne wraz z herbem powyższym nadał.
HERB BELINA.
W polu niebieskiem trzy podkowy w trójkąt, barkami do środka ; na środkowej miecz ostrzem na dół. W szczycie hełmu ręka w złotej zbroi, z mieczem do cięcia w prawo.
Używają go:
Borzymowie. Rodzina ta zamieszkiwała w dawnej Ziemi Drohickiej; z niej Kacper Borzym posiadał dobra Harbasy, których połowę sprzedał w roku 1765 synowi swemu Ludwikowi.
Brzozowscy, rodzina w dawnem Podlasiu osiadła. Adam Brzozowski, Chorąży Ziemi Bielskiej, posiadał dobra Pietkowo, Turek i Wólka, które po jego śmierci w roku 1753 pomiędzy synów Tomasza, Ignacego i Wojciecha, rozdzielone zostały.
Druga rodzina Brzozowskich, pochodzi od Antoniego, Pisarza Sądów Zadwornych, który w roku 1766 nabył wieś Turzystwo z przyległościami, w ziemi Stężyckiej leżącą.
Czechowscy. Członkowie tej rodziny różne strony kraju zamieszkiwali.
Franciszek Czechowski, w roku 1712 nabył dobra Wiesiołowo i Ząbki w Województwie Rawskiem.
Jan Franciszek, wr dawnem Województwie Krakowskiem dziedziczył w roku 1730 wieś Jaroszówkę, itę trzem swoim synom, Tomaszowi, Wojciechowi i Franciszkowi, w puściźnie zostawił.
Jan syn Stefana Czechowski, w roku 1776 dziedziczył dobra ziemskie Idzikowice-Pielgrzymy, w powiecie-Łęczyckim.
Grodzcy. Z tej rodziny Jakób, w roku 1641 posiadał dobra Zbilitowo w Ziemi Łomżyńskiej. Paweł, w roku 1722 sprawował Urząd Komornika Ziemskiego Zambrowskiego.
Jan, Skarbnik Sanocki, był Posłem na Sejm w roku 1733 odbyty, i pomiędzy innymi z grona Izby Poselskiej wybrany przez Króla Augusta II, do załatwienia spraw zagranicznych.
W alenty, Jeometra Ziemi Łomżyńskiej, pozostawił synów: Szymona Skarbnika Ziemi Bielskiej, i Grzegorza, którego syn Jan nabył w roku 1751 od stryja swego Szymona, dobra Grodzkie-nowe i Kulesze-Litwa Stara.
Józef, w roku 1773 posiadał dobra Dembłowo, w dawnem Województwie Poznańskiem leżące.
Jan, Yicesgerent Grodzki Brański, w roku 1 776 obrany był Sędzią Surrogatem tegoż Grodu.
Kadłubowscy. Z lej rodziny Romuald, Podsędek Ziemi Wyszogrodzkiej , jako mąż z cnoty znany i zasłużony, obrany był przez obywateli tójże ziemi posłem na Sejm zwyczajny w roku 1 786 odbyty.
Kędzierscy, w powiecie Sieradzkim osiedli. Krzysztof, posiadał wieś Zelgoszcza w roku 1679, i na niej dla kościoła Wielenińskiego zapewnił dobrowolną ofiarę w kwocie złp. 150.
Leszczyńscy, zamieszkiwali w dawnem Województwie Rawskiem.
Andrzej z Leszczyn Leszczyński, Sędzia Grodzki Rawski posiadał tamże w roku 174-3 miasto Białę z wsiami Lipie i Żurawie.
Józef zaś Cześnik Rawski, był w roku 1788 Posłem na Sejm obrany, aw roku 1791 już jako Podczaszy Rawski, ozdoby Orderu Śgo Stanisława otrzymał.
Łochowscy. W Ziemi Czerskiej Remigijan łochowski posiadał przed rokiem 1685 dobra Suffczyn, W olę Suffczyńską, Gadkę iGłupiankę. W małżeństwie z Anną Podoską spłodził syna Jana, od którego dziś tyjący członkowie tej rodziny pochodzą.
Młochowscy. Rodzina Miechowskich oddawna miała swoje siedlisko w Ziemi Warszawskiej. Jeszcze xv roku 1520 Jan Buka z Miechovia dziedziczył w tejże ziemi dobra Młochowo, Danijenice i Grudoxvo. Prawnuk tego Jana Stanislawy, miał syna Piotra, który w roku 1667 posiadał dobra Many. Antoni syn Józefa, w roku 1762 sprawował urząd Burgrabiego Grodzkiego w Ziemi Czerskiej.
Okuniowie, pochodzą z Ziemi Rawskiej. Maciej - Stanisław Okuń, posiadał xv tej Ziemi dobra Kowiesy Byliny, które w roku 1693 wraz z synami swymi Franciszkiem i Stanisławem sprzedał Janowi Szymanowskiemu.
Prażmowscy. Niektórzy z tej rodziny zamieszkiwali w Mazowszu. Z tych Józef, Podczaszy Ziemi Czerskiój, w roku 1728 dziedziczył wieś Domanikowo w Powiecie Gostyńskim.
Inni tej rodziny członkowie byli mieszkańcami dawnego Województwa Sandomierskiego. Z tych Tomasz z Prażmowa Prażmowski, Łowczy Rzeczycki, dziedziczył wieś Wierzchowisko, którą w roku 1776 synowi swemu Stefanowi darował.
Inni nareszcie osiedli w dawnem Województwie Płockiem. Z tych Franciszek, Kasztelan Zakroczymski w roku 1790 przez Króla Stanisława Augusta Orderem Orła białego ozdobiony został.
Skupiowie, w Ziemi Liwskiej osiedli. Ztój rodziny Tomasz Skup syn Bartłomieja, posiadał tamże w r. 1600 dobra Skupie i Męczy no.
Skupieńscy. Wojciech Puchalik Skupieński, posiadał w r. 1758 w dawnem Księstwie Oświecimskióm wieś Zelczyne.
Tabulscy. Z rodziny tej Paweł, sprzedał w roku 1735 przed Aktami Grodzkiemi W ileńskiemi wieś-Łabubie.
Wągrowscy, w Ziemi Rawskiój. Remigijan Wągrowski przed rokiem 1750 dziedziczył dobra Wągry i Strzemboszewice. Potomkowie jego, jedni pozostali w Rawskióm, a inni przenieśli się w Województwa Sieradzkie i Łęczyckie.
Węgierscy. Dobrogost z Mikorzyna Węgierski, Pisarz Ziemski Wieluński, był w roku 1638 Deputatem na Trybunał Radomski.
Stanisław z Węgierki Węgierski Stolnik Łomżyński i Komornik Graniczny Sandecki, posiadał w był óm Województwie Sandomierskiem dobra Cerekiew i Zatopolice, któremi w r. 1770 dwóch synów swoich Ludwika i Aleksandra podzielił.
Wierciochowscy. Rodzina ta zamieszkiwała w dawnem Województwie Poznańskiem. Z tej Józef był w roku 1789 Sędzią Deputatem na Trybunał Koronny Piotrkowski wyznaczony.
Zdanowscy, także w Poznańskiem Województwie zamieszkali. Franciszek, posiadał tamże w roku 1701 dobra Urzażewo i Swiecinko Rajskie, które się w spadku synom jego Wojciechowi i Mikołajowi dostały.
HERB BELINA 2.
Tarcza z temi saiuemi godłami jak w pierwotnym herbie Belina. W szczycie hełmu, w prawo kruk z wzniesionemi skrzydłami i złotym pierścieniem w dziobie.
Używają go:
Węgierscy, w dawnej Prowincji Pruskiej zamieszkali. Z rodziny tej Andrzej Węsierski, posiadał tamże dobra Z am arte, któremi się wr. 1736 dwaj jego synowie Wojciech Józef podzielili.
HERB BELLINA 3.
Tarcza z temi samemi godłami jak w pierwotnym herbie Belina. Nad rękojeścią miecza sowa w prawo.
Używają go:
Skupiewscy. Rodzina ta żyła w Ziemi Nurskiej. Jakób posiadał tamże dobra Skupie, na których dla żony swej Agnieszki z Uszyńskich w r. 1721 zabezpieczył złp. 350.
HERB BEŁTY.
W polu czerwonem trzy bełty ze skrzydełkami w gwiazdę, środkowy zelezcem w górę. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Używają go:
Pożaryscy. Z tej rodziny Aleksander Pułkownik wojsk Wielkiego Księstwa Litew skiego, w roku 1783 posiadał dobra Choszczewka i Sarnówka w Ziemi Ciechanowskiej położone.
Smiechowscy, w Wielko-Polsce osiedli. Z tych Jakób, około roku 1691 był posiadaczem całej wsi Bienino w dawnem Województwie Poznańskiem położonej.
Śniechowscy, rodzina w Ziemi Dobrzyńskiej zamieszkała, z której Paweł Sniechowski w roku 1730 dziedziczył wieś Sniechy.
Zwierkowscy. Z tej rodziny Kaźm irz, posiadał dobra Krecze w dawnem Województwie W ileńskiem, Powiecie Oszmiańskim leżące, które w roku 1698 synowie jego Aleksander Towarzysz Chorągwi Hetmana Ogińskiego, i Marcin, w spadku odziedziczyli.
HERB BEM.
Tarcza dwudzielna: w prawem polu srebrnem gryf zielony w lewo; w lewem czerwonem, baran wspięty w prawo. W szczycie hełmu gryf i baran jak na tarczy.
Używają go:
Bemowie. Jakób Bem Kanonik katedralny Lwowski, wraz z brać Janem i Andrzejem, dyplomem z daty 3-go Kwietnia 1803 roku, przez Najjaśniejszego Cesarza Rzymskiego, Franciszka II Króla Galicyi i Lodom ery i, mieli sobie szlachectwo dziedziczne nadane.
Böhmowie, w Ziemi Bielskiej około roku 1768 dobra ziemskie posiadali.
Mączewscy. W dawnem Województwie Płockiem . Mateusz, w r. 1727 dobra Chądzyno-Koski i Bońkowo Michałowice, aw roku 1736 Fabijan, dobra Grabienica mniejsza, w powiecie Niedzborskim leżące, dziedziczyli.
HERB BERENS
W polu srebrnem niedźwiedź w koronie wspięty w prawo. W szczycie hełmu dwa skrzydła orle; między niemi konstellacya niedźwiedzicy. Labry czarne srebrem podszyte.
Używają go:
Berensowie; pochodzą z dawnych Prus. Jan Berens za zasługi wojenne i wierność, przez Fryderyka Wilhelma Elektora Brandeburskiego nobilitowany, miał sobie zarazem nadany herb powyższy, dyplomem zr. 1669 . Tenże zostając później w służbie Polskiej, jako pułkownik Inżenierów, przez Uchwałą Sejmową zr. 1683 do szlachectwa Polskiego przypuszczonym został.
HERB BERNSDORFF.
Tarcza przećwiertowana; w pierwszej i czwartej części, w polu złotem, niedźwiedź wspięty w lewo, w drugiej zaś i trzeciej w polu czerwonem, kleszcze z ukosa w lewo. Szczyt podwójny; w prawym pół niedźwiedzia w lewo, w lewym zaś dwie trąby słoniowe, w połowie na przemian białei czerwone, zewnątrz czerwonemi i białemi piórkami ozdobione.
Używają go:
Bernsdorif, rodzina pierwotnie z Niemiec pochodząca, w początku zeszłego wieku w Województwie Poznańskim zamieszkała.
HERB BERSZTEN 2.
W polu czerwonem nad palisadą, dwa kółka płuzne złote. W szczycie hełmu dwa orle skrzydła (*).
Dawne Herbarze obejm ują jeszcze herb Berszten I; żadna atoli z rodzin herbu tego używających, szlachectwa swego przed Heroldyą Królestwa nie udowodniła.
Używają go:
Wierzchlejski, rodzina w dawnem Województwie Sieradzkiem i Ziemi Wieluńskiej osiadła. Z tej Jan, Józef, W aw rzyniec, Mikołaj i Franciszek bracia między sobą rodzeni, wsie Krzeczów i Kraszkowice po ojcu Pawle odziedziczone, w roku 1724 sprzedali. Felicyan zaś łowczy Dobrzyński, w roku 1761, wsie Kainocin, W olę Kamocką i Ostrów, w powiecie Piotrkowskim dziedziczył.
HERB BIAŁYNIA.
W polu niebieskiem w podkowie ocelami wgórę przewróconej krzyż kawalerski złoty, nad krzyżem strzała żelezcem w górę. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Używają go:
Męczkowscy* Józef na Maczkach i Wityniach Męczkowski, Sędzia Ziemi Wizkiej, był obrany Posłem na Sejm w roku 1736 .
Białobłoccy, rodzina w dawnem Województwie Grodzieńskiem osiadła. Z tej Tomasz, wraz z żoną swoją Martą z Adachowskich, dobra Wierzch - Lososny posiadał, które to dobra, ich synowie: Ludwik, Jerzy, Józef i Gedeon, w roku 1 677 pomiędzy siebie rozdzielili.
Zyżniewscy, rodzina także w dawnem Województwie Grodzieńskiem osiadła. Z niój Wincenty, Podczaszy Smoleński i syn jego Jan, Szambelan Dworu Jego Królewskiej Mości, folwark Janiszki i wieś Bubel, wr. 1794 na własność nabyli.
HERB BIBERSZTEJN.
W polu złotem róg jeleni czerwony, gałęziami w lewo. W szczycie hełmu podobny z róg jeleni.
Używają go:
Białkowscy, w Kaliskiem i Łęczyckiem. Z pierwszych, Jan Białkowski nabył w roku 1676 za summę 25,000 złp. wieś całkowitą Czarnoska; z drugich, Marcin posiadał wieś Szymonki i Jasionki, które po jego śmierci synowie Marcin i Roch w roku 1773 odziedziczyli.
Kazimierscy. Pochodzą z Ziemi Wizkiój. Tadeusz Kazimierski w roku 1759 wprowadzony został w posiadanie dóbr Słucz i Słuczyna, a następnie około roku 1780 Urząd Skarbnika Trockiego sprawował.
HERB BIELAK.
W polu czerwone dwie kolumny srebrne. Wszczycie korona szlachecka bez hełmu .
Używają go:
Bielakowie, rodzina Tatarska w dawnem Wielkiem Księstwie Litewskiem osiadła, i z mocy szczególnych przywilejów do prerogatyw szlachectwa Polskiego przypuszczona. Samuel Bielak, był Rotmistrzem Jego Królewskiej Mości iw roku 1761 posiadał majętność E ow czyce w Województwie Nowogrodzkićm położoną.
HERB BODUŁA.
W polu niebieskiem trzy lilie białe, jedna nad drugą. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Używają go:
Wstowscy. Rodzina ta zamieszkiwała dawne Województwo Sieradzkie. Jeden zjś j członków Marcin w roku 1745 dobra Maciszewice i Domaniew w tymże Województwie posiadał.
HERB BOGORYA
W polu czerwonem dwa odłamki strzał drzewcami ku sobie w słup. W szczycie hełmu paw w dziobie strzałę złamaną trzymający.
Używają go:
Kwaskowscy. Rodzina w Mazowszu osiadła, z której Jan w roku 1761 otrzymał od Króla Augusta 111 przywilej na Cześnikostwo Inllantskie.
Mokronowscy, w Ziemi Warszawskiej. Z tych Ludwik był Strażnikiem Polnym Koronnym iw roku 1761 Posłem na Sejm z Województwa Płockiego. Syn jego Antoni, Starosta Złotoryjski, ozdobiony został wr. 1791 orderem Śgo Stanisława
Porębscy, w Ziemi Chełmskiej. Z tych Leon, Vice-Starosta Grodowy, w roku 1778 postąpił na Urząd Miecznika Krasnostawskiego.
Skotniccy, rodzina w Krakowskiem osiadła. Z tej Andrzej Wojski Krakowski, hył obrany w roku 1667 Deputatem na Trybunał Piotrkowski i Lubelski. Józef Skotnicki, Podczaszy Wiślick i, w roku 1792 Orderem Śgo Stanisława ozdobiony został.
Wołłowiczowie, ród swój z Litwy wywodzą. Z tych Antoni, Kasztelan M erecki, ozdobiony Orderem Białego Orła i Śgo Stanisława, Dyplomem Fryderyka Wilhelma III, Króla Pruskiego, z dnia 5 Czerwca 1798 roku wyniesiony na godność Hrabiego.
Inni członkowie tej familii przemieszkiwali w Ziemi Ciechanowskiej. Z tych Józef Stolnik Ciechanowski, xv roku 1778 Posłem z tejże ziemi na Sejm został wybrany.
Zakrzewscy, piszący się z Zakrzewa albo Zakrzowa. Rodzina liczna w Mało-Polsce osiadła. Z tych Aleksander, xv roku 1727 był dziedzicem dóbr Starzechowic i Rudy Starzechowskiej w Opoczyńskiem położonych. Jan Stolnik Ziemi Liwskiej, posiadał około roku 1728 wieś Ulinę W ielką, w dawnem Województwie Krakowskiem, Powiecie Książ skim leżącą. Piotr, Miecznik Nowogrodzki, w roku 1777 był dziedzicem dóbr Kijany, w Powiecie Proszowskim leżących.
HERB BOJCZA.
W polu czerwonem krzyż potrójny złoty. W szczycie hełmu trzy strusie pióra.
Używają go:
Babińscy, rodzina w dawnej Ziemi Drohickiej zamieszkała. Z niej Andrzej, nabył w roku 1690 dobra Zabiniec, Kobylino i Cieszymy, które po tymże, syn jego Stanisław Babiński, odziedziczył. Borawscy, zamieszkiwali w Ziemi Wizkiej; z tych Marek Komornik Ziemski, w roku 1735 przez Szlachtę tejże Ziemi był obrany Marszałkiem koła Poselskiego.
HERB BOJOMIR.
W polu niebieskiem księżyc złoty rogami w górę, na rogach jego dwie gwiazdy sześciopromienne srebrne. Hełm ozdobiony kawalerskim krzyżem złotym, na takimże łańcuchu zawieszonym. W szczycie hełmu ręka obnażona z szablą do cięcia w prawo.
Herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, Najwłaściwiej nadany został Andrzejowi Ruttie Pułkownikowi, dowódcy 4-pułku Ułanów Wojska Polskie go, za długoletnie zasługi w zawodzie wojskowym, Dyplomem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I w dniu 9 (21) Lutego 1827 roku podpisanym.
HERB BOMBEK
Tarcza rozłupana; w polu prawem czerwonem lew złoty w prawo; w lewem zaś niebieskiem pięć róż na wstędze srebrnej, w lewo. W szczycie hełmu sama szlachecka korona.
Używają go:
Małkowscy, w dawnem Województwie Płockiem osiedli. Pochodzą od Jana, który za waleczność i męztwo pod wodzą Michała Paca Wojewody Wileńskiego, Hetmana Wielkiego Księstwa Litewskiego okazane, za wstawieniem się tegoż Hetmana, na Sejmie wr. 1673 szlachectwo otrzymał.
HERB BOŃCZA.
W polu niebieskiem biały jednorożec w prawo. W szczycie hełmu pół takiegoż jednorożca.
Używają go:
Bonieccy. Maciej Boniecki, posiadał w Ziemi Czerskiej, dobra Palczew, Rzyskową wieś, Bończę, Pokrzywnę i Brauczycę, które w roku 1637, pomiędzy synów jego Gabryela i Marcina rozdzielone zostały.
Walenty, nabył tamże w roku 1701 dobra ziemskie Mirowice, Borowe i Wolę Mirowską.
Druga rodzina Bonieckich osiadła była w Ziemi Chełmskiej. Z tej Antoni Ludwik na Andrzejowie Boniecki, Podsędek tejże ziem i, w roku 1753 dziedziczył dobra Andrzejów Brzostowscy, rodzina w ziemi "Wizkiej zamieszkała. Z tej Tomasz na Wityniach Brzostowski, przed rokiem jeszcze 1686 sprawował urząd Miecznika tejże ziemi. Franciszek, w roku 1711 posiadał tamże dobra Brzostowo Nadbory.
Bukowscy. W ojciech, około roku 1691 posiadał w dawnem Województwie Sieradzkiem dobra Rzeczko w.
Franciszek, Kasztelanie Sanocki, będąc obrany Posłem tćjże ziemi na Sejm w roku 1764., głosował za wyborem Króla Stanisława Augusta.
Michał Bukowski, w roku 1774. odziedziczył po stryju swoim Antonim, Podstolim Łomżyńskim, dobra Susko, Rozwory i Dymusy w ziemi Łomżyńskiej leżące.
Chmieleccy, rodzina w dawnem Województwie Łęczyckiem osiadła. Z niej Franciszek, posiadał tamże połowę dóbr Rzędkowa, których gdy drugą połowę syn jego Andrzej w r. 1765 nabył, tym sposobem stał się tych dóbr z wyłącznym posiadaczem.
Chruściechówscy, zamieszkiwali iv dawnem Województwie Lubelskiem. Z tej rodziny Jan posiadał W olę Skrom owską, które po jego śmierci w roku jeszcze 1612 pomiędzy trzech synów Mikołaja, Prokopa i Piotra rozdzielone zostały.
Domagalscy, rodzina w dawnem Województwie Poznauskiem zamieszkała. Z tej Władysław, syn Antoniego Burgrabi Nakielsluego, dziedziczył wr. 1746 dobra Szyszko w.
Fredrowie, w ziemi Sanockiej osiedli. Z tych Kaźmirz z Pleszowic Fredro, Cześnik Sochaczewski, pozostawił synom swoim Mikołajowi i Ignacemu, dobra Leszczankę z przyległościami, w posiadanie których ciż wr. 1744 wprowadzeni zostali.
Grochowscy, w ziemi Stężyckiej. A dam, piastował wr. 1664 urząd Rejenta Grodu Stężyckiego.
Inni Grochowscy w ziemi Gostyńskiej. Aleksander Wojski tejże ziemi posiadał przed rokiem 1681 dobra ziemskie Chrośle i Niedzielsko.
Gulińscy, rodzina w dawnem Województwie Sandomierskiem. Z tej Maurycy, miał trzech synów. Piotra, Mikołaja i Jana, którym w roku je szcze 159 6 babka ich Barbara z Mlekickich, xvdowa po Marcinie Gulińskim, dobra całkowite Gulin iW olę Gulińska na dziedzictwo darowała.
Iżyccy, od dawna zamieszkali w byłem Województwie Lubelskiem. Tam Daniel, był Sędzią Ziemskim i Posłem z tego Województwa na Sejm Koronny w roku 1642, i przez uchwałę tegoż Sejmu Deputatem na Trybunał Koronny Radomski wyznaczonym został.
Jan, Miecznik Lubelski, dziedziczył xv roku 1653 dobra Ożarów i Wolę Ożarowską, z przyległościami.
Aleksander Jacek, z Iżyc się pisał, i był przed rokiem 1744 Subdelegatem Grodu Lubelskiego.
Floryan, Lowczy Ziemi Łukowskiej , posiadał dobra Bogucin i Garbów, które xv roku 1762 synom swoim Ignacemu i Władysławowi w spadku pozostawił.
Jabłońscy. Nikodem Jabłoński, Pisarz Ziemski Nurski, był Posłem na Sejm wr. 1662, na którym z grona Izby Poselskiej wybrany został Kommissarzem do rozpoznania sporów między mieszkańcami Wielkiego Księstwa Litewskiego, Białoruskiemi a wojskiem Koronnśmi Litewskiem zaszłych.
Idzi Jabłońsk z przydomkiem Rykacz, w roku 1711 na zasadzie umowy przed Aktami Grodzkiemi Brańskiemi zawartej, dobra Gierałty stare i nowe od Srzednickiego zakupił.
Kargowscy. Z tej rodziny Kaźmirz, również przed aktami Brańskiemi zawarł w roku 1699 umowę o nabycie dóbr ziemskich Kargoszyn nazwanych. Tenże sam był później Sędzią Grodzkim Ciechanowskim.
Krzewscy, w Ziemi Wizkiej. Z tej rodziny Stanisław Podkomorzy W izki, w roku jeszcze 1521 pełniąc obowiązki swego urzędu, działy majątku pomiędzy Mieczkowskiemi sporządzone, zatwierdził.
Druga rodzina Krzewskich, również oddawna osiadła w dawnem Województwie Lęczyckiem z niej Stanisław w roku 1629 posiadał dobra Krzewie.
Kuniccy, w dawnem Województwie Lubelskiem zamieszkiwali. Z tych pochodzący Wojciech Lowczyc Chełmski, w roku 1737 posiadał dobra dziedziczne Polichna.
Franciszek Podkomorzy Chełmski, za znakomite zasługi dla Monarchy i kraju położone, w r. 1793, naprzód ozdoby orderu Sgo Stanisława, a następnie Orła Białego otrzymał.
Lisowscy, pochodzą z rodzin Tatarskich, w dawnem Wielkiem Księstwie Litewskiem osiadłych, i na mocy Uchwał Sejmowych, do równego używania przywilejów wraz z szlachtą przypuszczonych.
Z nich Dawid Lisowski, od roku 1714 dziedziczył dobra Studzianki Powiecie Bialskim leżące.
Łubkowscy, w dawnem Województwie Sandomierskiem zamieszkiwali. Z tych Kanty, w roku 1773, odziedziczył tamże dobra Glinki, które na zupełną własność przez Józefa Księcia Czartoryskiego ustąpione mu zostały.
Markowscy. Członkowie tej rodziny w Ziemi Mielnickiej, Bielskiej i pograniczu dawnej Litwy osiedli.
Z tych Walenty, przed rokiem 1663 posiadał dobra Marków, Kaleczyce, -topień i inne.
Józef Botmistrz wojsk Jego Królewskiej Mości, posiadał tamże w r. 1688 dobra Ziemskie Sasiny zwane.
Stanisław, dobra swoje Markowo, Wolka i Hruszcza, w roku 1728 darował synom Janowi, Łukaszowi i Bartłomiejowi.
Władysław Cześnik Wyszogrodzki , pozostawił w puściżuie synom swoim ; Antoniemu Wojskiemu Mielnickiemu, Michałowi, Józefowi Łowczemu Ziemi Drphickiej i Franciszkowi, dobra Dołubówi Bystre, które ciż w roku 1748 między siebie rozdzielili.
Józef Stolnik Mielnicki, w roku 1776 obrany był Posłem na Sejm. Antoni, w roku 1755 był dziedzicem dóbr Markowa-Wielkiego. Wawrzyniec Miecznik Drohicki, uchwałą Sejmu w roku 1789 na Kommissarza do ustanowienia ofiary z dóbr Ziemskich wyznaczony został.
Mieczkowscy, w Ziemi Łomżyńskiój.
Z tych Józef, dziedziczył w roku 1759 dobra Okurowo, Olszewo i Młodzianów.
Franciszek Mieczkowski, w roku 1765 był Kasztelanem Konarsko Kujawskim.
Modzelewscy, w Mazowszu osiedli. Z tych Scibor na Modzelach, w roku 1402 otrzymał przywilej na 10 łanów Lasu Sokola łąka zwanego, od Jana Księcia Mazowieckiego. Na tym gruncie założył wieś, która około roku 1532 Modzelami Staremi nazywaną była.
Zstępni rzeczonego Scibora na Modzelach dopiero w roku 1642 zaczęli używać nazwiska Modzelewskich.
Adam Modzelewski, Komornik Graniczny Czerski, w roku 1750 posiadał dobra Gzoayo i Swieszewo w Ziemi Zakroczymskiej.
Józef z Modzel Wądołowa i Czapli Modzelewski, w roku 1761 nabył dobra Brajczewo i Choromany w Ziemi Wizkiej, które później przeszły w posiadanie Janowskich, i dopiero w roku 1766 przez Wojciecha Modzelewskiego, Skarbnika tejże Ziemi odkupione zostały.
Niedabylscy, mieszkali w Ziemi Chełmskiej. Z tych Stanisław, w roku 1715, sprawował Urząd Komornika tejże Ziemi.
Osmolscy, rodzina w Ziemi Czerskiej osiadła. Z tej Mikołaj, Starosta Ulkowski, w roku 1772 nabył dobra Ogrodzienice i Słomczyn.
Inni, jako to: Marcin, wr . 1730 posiadał wieś Milanowo w Ziemi Mielnickiej.
Piórowie, rodzina w Ziemi Mielnickiej osiadła. Z niej Stanisław Pióro, w roku 1739, dobra swoje Łożki, Ossolińskiemu sprzedał.
Pokrzywniccy, w Ziemi Ciechanowskiej. Z tej rodziny Tomasz, w roku 1761 nabył dobra SzlasyUmiemy i Szlasy-Zgniłki. Inni Pokrzywniccy, w dawnem Województwie -Łęczyckiem osiedli. Z tych Franciszek, przed rokiem 1767 posiadał tamże dobra Pokrzywnicą.
Rutkowscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tych Walenty, w roku 1686 nabył dobra Kroniczyn i Kroniczynek.
Feliks Władysław, Burgrabia Grodzki Bobrownicki, przed rokiem 1727, posiadał dobra Tłuchowo.
Sienniccy, rodzina w Małej Polsce zamieszkała. Wespazyan Podczaszy Chełmski, był xv roku 1676 Posłem na Sejm Krakoxvski i na tymże z grona Izby Poselskiej do rozwinięcia działań mennicy krajoxvej, na Kommissarza wyznaczony.
Skarżyńscy, w Mazowszu; Jan ze Skarzyna xv roku jeszcze 14-36 za przywilejem Władysława Księcia Mazowieckiego nabył dobra Jurzec. Zstępni rzeczonego Jana dopiero od roku 1665 zaczęli się pisać Skarżyńskimi.
Sebastyan Skarżyński wr. 1668 posiadał tamże dobra Glinno.
Antoni Podwoje wodzy Ciechanowski, xv roku 1722 dobra Wysockie darował synowi swemu Stanisławowi, Burgrabiemu Ciechanowskiemu. Wojciech, w roku 1758 nabył dobra Słustowo.
Paweł, w roku 1744 był Burgrabią Grodu Zambrowskiego.
Szymon ze Skarzyna Skarżyński Pisarz Ziemski i Grodzki łomżyński, w roku 1757 kupił dobra Boguszyce Stare, Kisiołki, Szulki i Korytki. Tenże xv roku 1761 był z Ziemi łomżyńskiej Posłem na Sejm Warszawski.
Jan Podkomorzy wyżej rzeczonej Ziemi, w roku 1790 ozdoby orderu Sgo Stanisława otrzymał.
Tadeusz-Szymon Skarbnik łomżyński, xv roku 1793 był Posłem na Sejmie Grodzieńskim.
W dawnem Województwie łęczyckiem osiadł Stanisław, i tam w roku 1706 dziedziczył dobra Guminy-Sędki zwane.
Niektórzy Skarżyńscy w dawnem Województwie Trockiem mieszkali. Z nich Jan Budowniczy, w roku 1788 był z tegoż Województwa Posłem na Sejm Warszawski.
Skrzyneccy, w dawnem Województwie łęczyckiem.
Z tych Wojciech, w roku 1767 dziedziczył tamże dobra Kozuby Srednie.
Maciej, w roku 1780 sprawował Urząd Vice - Bejenta Grodzkiego Ostrzeszowskiego.
Szabłowscy, w Ziemi łomżyńskiej. Władysław, dobra Szabłyi Zawady po ojcu swoim Marcinie Każmirzu Wojskim Rzeczyckim odziedziczone, w r. 1704 sprzedał.
Szarewiczowie, w dawnem Województwie Podolskiem. Z tych Stanisław Józef, na zasadzie umowy w roku 1688 w Grodzie Mielnickim zawartej, nabył dobra Butejki.
Tomaszewscy, rodzina w dawnem Województwie Podlaskiem osiadła. Z niej Łukasz z Tomaszowic Tomaszewski w roku 1684 nabył dobra Klenniki.
Dominik, w roku 1768 kupił tamże dobra Bodaki i Olszewo, od brata swego Bernarda.
Druga rodzina Tomaszewskich w dawnem Województwie Ruskiem zamieszkała. Tam Jan, w r. 1776 posiadał wieś całkowitą łukaszówkę.
Truszkowscy, w dawnem Województwie Łęczyckiem osiedli. Z tych Teodor z Truszek Truszkowski, w roku 1761 nabył dobra Domaniew i Domaniewek.
Turobojscy, w dawnem Województwie Rawskiem zamieszkali. Z tych Franciszek, xv roku 177 4 miał sobie tamże nadane dobra Podskarbice, przez Króla Stanisława Augusta.
Uzdowscy, w Ziemi Zakroczymskiej osiedli. Z tych Jan, w roku 1775 dziedziczył dobra BrodowoKuce.
Waśniewscy. Andrzej Waśniewski, wraz z synem swoim Anton im, w r. 1726 nabył dobra Kopce w Ziemi Mielnickiej. A dam, w Płockiem zamieszkały, zostawił w spadku dobra Waśniewo Gwoździe, któremi się w roku 1773 synowie jego Maciej i Antoni podzielili.
Zimnochowie, w Ziemi Mielnickiej osiedli. Z tych Marcin Zimnoch, w roku 1770 przed aktami Grodu Mielnickiego, zeznał sprzedaż dóbr swoich Boratyniec, Ruśki i Ladzki zwanych.
HERB BOŃCZA 2.
W polu niebieskiem biały jednorożec przecięty złotym księżycem , rogami w prawo nieco ku górze obróconym; przy górnym rogu trzy gwiazdy sześciopromienne złote, w trójkąt, podstawą ku dołowi ułożone. W szczycie hełmu pół jednorożca białego w prawo.
Używają go:
Miaskowscy, w Wielkopolsce. Wojciech z Miaskowa Miaskowski, w roku 1642 posiadał dobra Sierzpowo, Wolszewo i Nietaszkowo.
Leon, Kasztelanie Lędzki w roku 1761 nabył tamże dobra Osiek.
Stępińscy, rodzina w Ziemi Bielskiej pierwotnie osiadła. Z nieb Wojciech syn niegdy Paw ła, w roku jeszcze 1694 dziedziczył tamże dobra ziemskie Trzeciny i Gogole.
HERB BOŃCZA 3.
W polu niebieskiem biały jednorożec, z zielonym wieńcem na szyi. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Używają go:
Rutkowscy. Pochodzą od Stanisława Sekretarza Królewskiego, któremu herb powyższy wraz z dziedzicznem szlachectwem za znakomite zasługi nadany został, dyplomem Króla Stanisława Augusta z dnia 13 Grudnia 1782 roku
HERB BOŃCZA 4.
W polu czerwonem biały jednorożec w prawo. W szczycie hełmu pół jednorożca białego w prawo.
Używają go:
Skarżyńscy, rodzina w dawnem Województwie Rawskiem rozkrzewiona. Z tej Aleksander łow czy Brzeziński, od roku 1755 dziedziczył dobra Studzienice i łaziska.
Jerzy Podstarosta Sochaczewski, w roku 1790 ozdoby Orderu Sgo Stanisława otrzymał.
HERB BONTANI.
W polu niebieskiem ręka w białem ubraniu, w lewo, strzałę ostrzem ku górze trzymająca; nad łokciem krzyż kawalerski czerw ony, pod łokciem zaś księżyc złoty rogami w prawo. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Używają go:
Bontaniowie, rodzina ta od dawna używała w Królestwie Polskiem przywilejów szlacheckich, i nietylko że na ich zasadzie dobra ziemskie posiadała, ale i ze znakomitemi a w kraju innemi rodzinami w związki pokrewieństwa wchodziła. Formalne atoli nadanie szlachectwa, otrzymali dopiero Michał i Kaźmirz bracia Bontaniowie Dyplomem Króla Stanisław a Augusta z rolui 1785.
HERB BORKIEWICZ.
Tarcza w połowie ścięta; w górnem polu złotem, pół-orła czarnego w prawo, w dolnem zaś czerwonem głowa jelenia.- W szczycie hełmu pięć piór strusich; z tych pierwsze, trzecie i piąte żółte, drugie czarne, a czwarte czerwone.
Używają go:
Borkiewiczowie, w dawnem Województwie Krakowskiem zamieszkali. Z tych Józef Kalasanty, Michał i Franciszek trzej bracia Borkiewiczowie, Dyplomem Cesarza Rzymskiego Króla Galicyi i Lodomcryi Franciszka II z dnia 28 Stycznia 1802 roku, mieli sobie nadane szlachectwo dziedziczne wraz z powyższym herbem.
HERB BORMANN
W polu niebieskiem lew złoty z koroną, nam prawie w lewo, strzałę ostrzem do góry trzymający. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Używają go:
Bormanowie, wywiedli swoje pochodzenie od Krystyana-Augusta Bormann Kapitana w Regimencie Pińskim, któremu Stanisław August Król Polski, za niezachwianą wierność do Tronu i zasługi wojskowe, Dyplomem z dnia 26 Kwietnia 1769 roku, szlachectwo dziedziczne wraz z powyżój opisanym herbem nadał.
HERB BORSKI.
W polu czerwonem noga po kolano, w prawo, strzałą zgóry na dół ku lewemu przeszyta. W szczycie hełmu skrzydło orle barkiem w prawo.
Używają go:
Borscy, w dawnem Województwie Kaliskiem. Z tych Wojciech Borski, posiadał dobra Sienna w Powiecie Gnieźnieńskim leżące, które wr. 1753 sprzedał Mąkowskiemu.
HERB BOSAK.
Na tarczy w połowie ściętej, od góry niebieskiej, od dołu złotej, lew w połowie złoty, w połowie niebieski, w prawo, trzymający przed sobą bosak. W szczycie hełmu pół lwa złotego z bosakiem w prawo.
Herb powyższy wraz z dziedzicztwem szlachectwem Najłaskawiej na dany został trzem braciom Hauke, to jest: Maurycemu Jenerałowi Dywizyi , Józefowi Podpułkownikowi Sztabu Głównego byłych Wojsk Polskich, i Ludwikowi Referendarzowi Stanu, za znakomite ich zasługi dla kraju, Dyplomem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I dnia 2 (14) Lutego 1826 roku.
HERB BOŻA WOLA.
W polu niebieskiem podkowa barkiem do góry; na barku i w podkowie krzyż kawalerski srebrny, niżej księżyc złoty rogami w górę. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.
Używają go:
Gąseccy, w dawnem Województwie Płockiem zamieszkali. Z tych Antoni, dobra Gąski w roku 1731 posiadał.
Górscy; Aleksander, Pisarz Grodzki Gostyński, a później Miecznik Brzeziński, dziedziczył dobra Piotrów, Górki i Strzegocin, któremi się w roku 1768 synowie: Tomasz, Walenty i Król po śmierci ojca podzielili.
Kaźmirz, w roku 1790 wybrany został Posłem na Sejm przez Obywateli Ziemi Różańskiej.
Komorowscy. Z tej rodziny Adam z Komorowa Komorowski, był przed rokiem 1694 Łowczym Ziemi Buskiej.
Rowińscy, w dawnem Województwie Poznańskiem. Z tych Maciej, w roku 1791 wieś Swiniary posiadał.
Rzeczkowscy, rodzina w dawnem Województwie Mazowieckiem osiadła. Z tej Stefan z Rzeczek R zymów Rzeczkowski, w roku 1690 dobra Rębowko-Rzaczki w ziemi Ciechanowskiej położone, nabył.
HERB BOŻAWOLA 2.
W polu czerwonera podkowa barkiem do góry; na barku i w podkowie krzyż kawalerski srebrny. W szczycie hełmu sama korona szlachecka.
Używają go:
Poznańscy, pochodzący od Józefa Pawła Poznańskiego Cześnika Parnawskiego, któremu herb powyższy wraz z dziedzicznem szlachectwem, nadany został w roku 1765 Dyplomem Króla Polskiego Stanisława Augusta.
HERB BOŻEZDARZ.
W polu niebieskiem krzyż srebrny; na jego ramionach po jednej lilii czarnej. W szczycie hełmu pięć piór pawich, a na nich podobny jak w tarczy krzyż z liliami.
Używają go:
Wieczorkowscy. Rodzina ta zamieszkiwała w dawnej Wielkopolsce, gdzie w roku 1717 Marcin urząd Regenta ziemskiego Kcyńskiego sprawował.
W polu niebieskiem krzyż srebrny; na jego ramionach po jednej lilii czarnej. W szczycie hełmu pięć piór pawich, a na nich podobny jak w tarczy krzyż z liliami.
Używają go:
Wieczorkowscy. Rodzina ta zamieszkiwała w dawnej Wielkopolsce, gdzie w roku 1717 Marcin urząd Regenta ziemskiego Kcyńskiego sprawował.
HERB BREA.
Tarcza ku dołowi roztrojona; w prawej części czerwona, w lewej niebieska, w klinie srebrna. Nad nią korona szlachecka bez hełmu.
Używają go:
Brezowie, pochodzący z dawnego Województwa Kaliskiego, w którem Jan Dominik syn niegdy Adama Brezy Kasztelana Sanockiego, w roku 1717 dobra Dąbrowę dziedziczył.
HERB BRINGKEN.
W polu niebieskiem trzy róże białe w trójkąt, wierzchołkiem na dół zwrócony. W szczycie hełmu dwa skrzydła orle, prawe białe, a lewe niebieskie; pomiędzy niemi róża biała.
Używają go:
Brinckenowie. Z tej rodziny Juliusz Brincken, Nadleśny Rządowy w Księstwie Brunśw ickiem jako biegły w zawodzie Leśnictwa, przez rozporządzenie Księcia Namiestnika Królewskiego, w roku 1818 na urząd Naczelnego Nadleśnego powołany został. Tenże jest do Ksiąg Szlachty Królestw aw pisany, na zasadzie A rtykułu 17 ustępu a, prawa o Szlachectwie z roku 1836, jako znajdujący się na liście Baronów w roku 1824 głoszonej.
HERB BROCHWICZ 2. a.
W polu srebrnem, jeleń w prawo. W szczycie hełmu, ogon pawi.
Używają go:
Rogójscy. Z rodziny tej Adam, w roku 1761 mianowany był Skarbnikiem dawnego Województwa Chełmińskiego, przez Króla Augusta III. Aleksanderiowczy Bydgoski, w roku 1769 kupił w ieś Kalembinę, w dawnem Województwie Sandomierskiem leżącą.
Wojakowscy. Jan Wojakowski w roku 1669 był Rotmistrzem, aw roku 1695 Podkomorzym Ziemi Przemyślskiej. Inny Jan Wojakowsk i, Podstoli Nowogrodzki, w roku 1744 nabył tamże dobra Podhorodce, Sopot i Jemielnicę.- Kacper Kapitan, Jacek Porucznik Wojsk Koronnych, i Jan Stolnik Wendeński, odziedziczywszy po ojcu swym Zygmuncie z Rzeplina Wojakowskim Stolniku Zatorskim, dobra Taluby i Rudy w Ziemi Czerskiej leżące, takowe w roku 1774 sprzedali.
Józef Wojakowski, w roku 1788 był Subdelegatem i Burgrabią Grodu Ostrzeszowskiego.
HERB BROCHWICZ 2 b.
W tarczy te same godła jak w herbie Brochwicz 2. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Używają go:
Parasiewiczowie, rodzina w dawnem Województwie Wołyńskiem zamieszkała. Z tej Jakób, wr. 170 7 nabył dobra Tereszczów.
Potkańscy, pochodzący z Województwa Sandomierskiego, gdzie różne piastowali urzędy. Józef, w roku 1757 był Kasztelanem Radomskim. Antoni z Potkany Potkański Podkomorzy Sandomierskiego Województwa, w roku 1774. ozdoby Orderu Sgo Stanisława otrzymał. Aleksander Starosta Radomski, w roku 1778 obrany był Posłem na Sejm Warszawski.
HERB BROCHWICZ 3.
W polu złotem, pół jelenia złotego w prawo, na złotym księżycu rogami ku lewemu dolnemu katowi tarczy skierowanym; pod księżycem złota gwiazda sześciopromienna. W szczycie hełmu trzy pióra pawie, na nich złoty księżyc rogami na dół, a pod nim takaż gwiazda.
Używają go:
Lewińscy, rodzina z dawnej Prowincyi Pruskiej pochodząca. Marcin Lewiński, w roku 1733 był Posłem na Sejmie Warszawskim, na którym za wyborem Króla Augusta III glosował.
HERB BRODZIC.
W polu czerwonem trzy krzyże złote, dwa ku górnym kątom tarczy, trzeci zaś prosto na dół, ze złotej obręczy wychodzące. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Używają go:
Bońkowscy, rodzina w dawnem Województwie Płockiem osiadła. Z tej Walenty, Skarbnik tegoż Województwa, a później Cześuik Ziemi Z wskrzyiiskiej, w roku 1765 posiadał dobra Radzymowice i Giełczynko.
Franciszek Podstoli Raciążski, w roku 1786 otrzymał urząd Podczaszego Ziemi Zaw skrzyńskiej.
Borodziczowie, w dawnem Województwie Trockiem zamieszkali. Z tych Michał - Kaźmirz Borodzicz Podczaszy Bracławski, xv roku 1697 sprawował urząd Sędziego Kapturowego Województwa Trockiego.
Dybowscy. W Ziemi Warszawskiej Jan posiadał dobra Mokre, które w roku 1663 pomiędzy synoxv jego Jana i Marcina rozdzielone zostały.
Kurzątkowscy, w Ziemiach do dawnego Mazowsza należących osiedli. Łukasz Kurzątkowski, w roku 1678 posiadał dobra ziemskie Popiele w Ziemi Warszawskiej.
Paweł, Kalikst, Tomas z i Szymon bracia rodzeni, sprzedali wr. 1759 dobra Kurzątki, Byczki i Rogale, po ojcu swoim Wojciechu odziedziczone, a xv Ziemi Łomżyńskiej leżące. Lipińscy, w dawnem Województwie Mazowieckim. Stanislaw Podpisarz Grodzki i Ziemski K am ieniecki, xv roku 1765 sprzedał dobra Zdzieborz wielki i mały, albo Skórki zwane, po ojcu swym Janie Wolskim Ziemi Nurskiej, na siebie spadłe.
Łoscy, w Ziemi W arszaw skiej. Franciszek Alojzy Sędzia i Podstarosta Grodu W arszaw skiego, w roku 1699 był Posłem na Sejm. Tenże sam w roku 1726 piastował urząd Podkoorzego tejże Ziemi.
Nojszewscy. Z tej rodziny A dam, w roku 1786 przez Króla Stanisław aAugu sta, był mianowany Skarbnikiem Ilorodelskim.
Ostrzykowscy, w dawnem Województwie Płockióm. Z tych Jan w roku 1726 posiadał dobra Satkowo wielkie, po ojcu swym Marcyanie odziedziczone.
Walenty zaś i Kaźmirz, w roku 1763 odziedziczyli tamże po ojcu swoim Marcinie, dobra Ostrzyków i Ostrzykowko.
Pilitowscy, w Ziemi Zakroczymskiej. Mateusz, do roku 1754 posiadał dobra Wysockie z przyległościami.
Pińscy, rodzina w dawnem Województwie Kaliskiem osiadła. Z tej Józef a w roku 1756 nabył tamże dobra Ziemskie Dembowiec.
Rzymscy, w Ziemi Drohickiej, dobra Ziemskie Myslki-Rzym posiadali.
Wosińscy, w dawnem Województwie Sandomierskiem zamieszkali. Tam Wojciech Stolnik Gostyński, xv roku 1768 kupił dobra Suliszów.
Wroczyńscy. Jan Cześnik Łukowski, w roku 1728 posiadał dobra Ziemskie Wrocienie w Ziemi Bielskiej położone.
Zacharkiewiczowie. Z tej rodziny Józef Wawrzyniec, dopełniając obowiązku Uchwałą Sejmu z roku 1768 na ojca jego Wojciecha Zacharkiewicza Bejenta Ziemskiego Brzesko-Kujawskiego włożonego, pochodzenie swoje z dawnej Szlachty, przed byłą Deputacyą Senatu Królestxva Polskiego udowodnił. Przychylna w tym względzie decyzya rzeczonej Deputacyi przez Wiekopomnej pamięci Najjaśniejszego Cesarza i Króla Aleksandra w dniu 10 (22) Lutego 1820 roku potwierdzoną została.
Zawadzcy, z Ziemi Ciechanowskiej . Tomasz, posiadał tamże prawem zupełnej własności dobra szlacheckie Wilkowuje mniejsze, które mu w roku 1768 przywilejem Królewskim prawem Kaduka (Jure Caduco) zwanym, nadane zostały.
Żochowscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tej rodziny Mikołaj Miecznik Ciechanowski, xv roku 1671- za wyborem Jana Sobieskiego na Króla Polskiego głosował.
Franciszek, w roku 1706 dziedziczył tamże dobra Zochówek-Kościclny.
Tomasz, w roku 1733 posiadał dobra Zochowko.
Maciej Podstoli Starodubowski, w roku 1728 posiadał dobra ziemskie Zochy-wielkie, Zochy-małe, Szostaki i Brodzięcino.
Z innej rodziny: Krzysztof, w roku 1677 dziedziczył dobra Zochystare, Zochy-nowe i Zochy-Tybory, w Ziemi Bialskiej.
Jakób, w roku 1713 sprzedał dobra swoje Chronoxvek, w dawnem Województwie Sandomierskiem leżące.
Franciszek zaś, do roku 1730 był dziedzicem dóbr Ziemskich Wólka, xv Ziemi Drohickiej położonych.
HERB BRONIKOWSKI CZYLI OSĘK
w polu czerwonem, osęk żelezcem ku prawemu górnemu kątowi tarczy skierowany. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.
Używają go:
Bronikowscy, w dawnych W ojewództwach Kaliskiem i Sieradzkiśm. Z tej rodziny W ładysław, w roku 1730 dobra Kowalskie z przyległościami posiadał.
Jan, w roku 1754, otrzymał Patent na Cześnikostrro Ostrzeszowskie.
Adam z Bronikowa Bronikowski, dobra Żychlin, Janowice, Lipiny, Krągole i Karsy-Zdżary, w r. 1766 od Żychlińskiego nabył.
Andrzej, w roku 1781 sprawował Urząd Wojskiego Wieluńskiego; Samuel zaś, jako Szambelan Dworu Króla Stanisława Augusta, ozdobiony został w roku 1786 Orderem Sgo Stanisława.
HERB BRONISŁAW.
W polu czerwonym, dwie ręce zbrojne, w ramionach złączone, iz pałaszami do cięcia ku sobie zwrócone; między ramionami srebrne półtora krzyża, wyżej gwiazda nad księżycem, to jest, Leliwa w księżycu złota, aw gwiaździe srebrna. W szczycie hełmu sama szlachecka korona.
Herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, nadany został Janowi Kuźniczów, Dyplomem Fryderyka Augusta Króla Saskiego, Księcia Warszawskiego, z dnia 18 Stycznia 1812 roku.
HERB BUDZISZ ALBO PAPARONA.
W polu niebieskiem, łabędź na murawie siedzący, w prawo. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Używają go:
Pstrokońscy, w dawnem Województwie Sieradzkiem zamieszkali. Z tej rodziny Wawrzyniec z Tądowa Pstrokoński, Podstarosta Sieradzki, w roku 1595 posiadał tamże dobrą Wolę Lipicką czyli Tądowską, Krobanów większy i Swiedzieniewice. Franciszek zaś, przydomku Budzisz, Chorąży Piotrkowski, w roku 175 8 sprzedał dobra własne Rogów Gomolińskiem u; prócz tego, pozostawił w spadku synowi swemu Teofilowi, dobra Ropocice z przyległościami, w Województwie Sandomierskiem, a Rososzycę i Ustkóww Województwie Sieradzkiem.
Wojuccy. Z tej rodziny W ojciech, w roku 1669 wieś Sidnicę w dawnem Województwie Poznańskiem, Ziemi Wschowskiej leżącą, posiadał.
Teodor, przydomku Rakusz Wojucki, w roku 1772 był Burgrabią Zamku Krakowskiego i dziedzicem dóbr Gnojnik.
HERB BUKOWCZYK.
W polu niebieskiem, pół szachownicy biało-czerwonej, nad nią ręka zbrojna z pałaszem do cięcia, w prawo. W szczycie hełmu, skośnie w prawo, chorągiew biało dwóch końcach, na niej lite ra L czerwona.
Herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, nadany został Józefowi Lemańskiemu, Kapitanowi 9 Regimentu Wojsk Koronnych, za wierność i zasługi w zawodzie wojskowym, Dyplomem Króla Polskiego Stanisława Augusta w dniu 29 Marca 1794 roku podpisanym.
HERB BUŁAT.
Na tarczy ze skrajem złotym, w polu niebieskiem, miecz z rękojeścią złotą, ostrzem na dół; na nim dwa księżyce złote, rogami ku sobie zwrócone. Nad tarczą sama korona szlachecka.
Używają go:
Bułharynowie, rodzina w Litwie osiadła, z której Paweł Bułharyn, Regent Skarbowy Wielkiego Księstwa Litewskiego, na Sejmie elekcyjnym w roku 1764, jako Poseł Województwa Inflantskiego, głosował na wybór Króla Stanisława Poniatowskiego.
HERB BURGHARD.
W polu niebieskiem pas srebrny, nad nim orzeł czarny, w lewo, pod nim ręka zbrojna, trzymająca pieniądz, w prawo. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.
Używają go:
Burghardowie, w dawnem Województwie Poznańskiem zamieszkali. Jan Burghardt, był w roku 1763 Podsędkiem Kcyńskim.
HERB BUTLER.
Na tarczę przećwiertowaną niemiecką rzucona mniejsza tarcza, na niej w polu złotem ukoronowany orzeł czarny, w prawo, z tarczą małą na piersiach, na któ rej, w polu czerwonem dzban srebrny ze złotemi obręczami, uchem w lewo, po niemiecku zwany Gutten.
W polach tarczy, naprzemian czarnych i czerwonych: w pierwszem, schody złote o czterech stopniach; w drugiem i trzeciem, po dwa trójzęby w krzyż skośny zębami w górę; w czwartem okrągłe zwierciadło.
Nad tarczą trzy hełmy stalowe, w koronach szlacheckich, z kratkami i medalionami złotem i, na takichze łańcuchach, środkowy wprost, skrajne ku środkowemu obrócone. W szczytach: pierwszego hełmu, połowa psa czarnego głową w lewo, bez nóg o dwóch białych skrzydłach, w srebrnej obroży, z okrągłem zwierciadłem na piersiach; drugiego: srebrny róg myśliwski zawieszony na czerwonej kolumnie, na dwóch srebrnych schodach stojącej i trzema strusiemi piórami uwieńczonej, z których środkowe czerwone; trzeciego hełmu: dwa skrzydła orle, prawe złote, a lewe czarne. Labry: od środkowego hełmu czerwone, od pierwszego i trzeciego czarne, pierwsze i drugie srebrem, ostatnie zaś złotem podszyte.
Używają go:
Butlerowie, rodzina niemiecka oddawna w Polsce osiadła. Jan Butler, za panowania jeszcze Króla Stefana Batorego czynami wojennemi się wsławił. Wnuk tegoż, Gotard-Wilhelm Butler, służył naprzód na Dworze Króla Zygmunta III, następnie był Szambelanem Cesarza Rzymskiego Ferdynanda II, wrócił się później do służby Królów Polskich i sprawował Urząd Wielkiego Podkomorzego na Dworze Króla Jana Każmirza. Na tym stopniu będąc, otrzymał od Cesarza Ferdynanda III w roku 1651 dyplom na godność Hrabiego Cesarstwa Rzymskiego.
HERB BYDANT
W polu niebieskiem pas biało i niebiesko szachowany; nad nim dwie dzicze głowy złote w prawo, a pod nim podobna jedna. W szczycie hełmu pół jelenia bez nóg w prawo.
Używają go:
Gordonowie. Z tej rodziny Piotr Gordon, Superintendent Krakowski, z Szlachty zagranicznej pochodzący, w nagrodę swych zasług dla kraju, przez Uchwałę Sejm uz roku 1768 do używania przywilejów Szlachectwa Polskiego był przypuszczony. Potomkowie tego P iotra dopiero w roku 1783 Dyplom na Szlachectw oiużywanie dawnego herbu rodzinnego, od Króla Stanisława Augusta pozyskali.
HERB CAMPIONI
W sercu tarczy przećw iertowanej, mniejsza tarcza czerwona, a na tej orzeł biały w lewo. W częściach tarczy: w pierwszej trzy gwiazdy złote poziomo w polu niebieskiem; w drugiej i trzeciej lew bieżący, w prawo, w polu złotem, aw czwartej biała lilia w polu czerwonem. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.
Używają go:
Campioni. Z tej rodziny Filip Antoni Campioni, mając sobie nadane dziedziczne szlachectwo za zasługi dla kraju, przez Króla Polskiego Stanisława Augusta Dyplomem z dnia 21 Grudnia 1791 roku, zarazem herb powyższy otrzymał
HERB CAROSI.
Tarcza dwudzielna; w prawej części w połowie ściętej, w polu górnern czarnem pół lwa czerwonego, w prawo; w dolnem trzy pasy złote naprzemian z niebieskiemi ułożone;- w lewej połowie tarczy niebieskiej, od środka wstęga czerwono-złota skośnie w lewo. W szczycie hełmu pół lwa czerwonego w prawo.
Używają go:
Garosi albo Karosi, rodzina z Włoch pochodząca. Z niej Filip K aro si, w roku 1787 otrzymał Indigenat od Michała Księcia Poniatowskiego, Prymasa Biskupa Krakowskiego, a zarazem Księcia Siewierskiego, na używanie przywilejów szlachectwa i obywatelstwa w temże Księstwie Siewierskiem . Nadanie takowe potwierdzone zostało przez Uchwałę Sejmu z roku 1790, która Szlachtę Księstwa Siewierskiego we wszystkich przywilejach i obowiązkach z szlachtą ówczasowego Królestwa Polskiego porównała.
HERB ASAFRANGA
Na tarczy przećwiertowanej i samą koroną szlachecką pokrytej, w polach na krzyż złotych i srebrnych, w pierwszem i czwartem krzyż czerwony; w drugiem zaś i trzeciem krokiew czerwona, między trzema różami. W pobocznicach: Iwy z mieczami w prawych łapach do cięcia ku tarczy.
Używają go:
Casafranca de Saint Paul. Starożytna rodzina Hiszpańska, nazywająca się pierwiastków o Infanzone de Cafranga, przeniósłszy się następnie do Francyi, zmieniła nazwę C afranga, na Casafranca de Saint P au l. W późniejszym czasie członkowie tój rodziny byli poddanymi Królów Pruskich; z tych jeden był Majorem w wojsku Króla Fryderyka Wilhelma II, a wdowa po nim Maksymilianna von Pirch, w roku 1799 prawo obywatelstwa w prowincyi Pruss południowych, obecnie część Królestwa Polskiego składającej, wraz z potomstwem otrzymała.
HERB GHAUDOIR.
Na tarczy niemieckiej koroną baronowską przykrytej, w polu niebieskiemu dwa pasy złote u dołu, z tych na górnym koń kary w prawo biegnący. Nad koroną dwa hełmy z kratkami złotemi, koronami szlacheckiemi nakryte, ku sobie zwrócone; w szczycie pierwszego : syrena w lewo, z pałaszem do cięcia, w prawo ; w szczycie drugiego: pół konia karego, w prawo, między dwiema słoniowemi trąbami złotemi. Labry niebieskie złotem podszyte. W pobocznicach: na podstawie kamiennej, dwa konie kare, leżące, ku tarczy się obracające.
Używają go:
Ghaudoir (Szoduar), rodzina z Królestwa Bawarskiego do Polski przybyła. Z tej pochodzący Józef-Jan i syn jego Stanisław Chaudoir przez Postanowienia Wiekopomnej pamięci Najjaśniejszego Cesarza i Króla Aleksandra I, względem pierwszego pod dniem 17 (29) Listopada 1819 roku, a co do drugiego w dniu 10 22 Lutego 1820 roku wydane; przywileje Szlachectwa i Obywatelstwa w Królestwie Polskiem pozyskali.
HERB CHOLEWA.
W polu czerwonem miecz w złoto oprawny, ostrzem na dół, między dwiema klamrami na zewnątrz zwróconemi. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Używają go:
Charczewscy. Z tych Władysław, Kasztelan Słoński, wr. 1764 był Posłem na Sejm z Ziemi Przemyślskiej.
Cholewiccy. M ikołaj, w roku 1790 był właścicielem dóbr Siemion y, w dawnein Województwie Brzesko Kujawskiem leżących.
Chudzyńscy. Piotr, wr. 1736 posiadał dobra Wierzbicę i Chudzyno, w dawnem Województwie Płockiem.
Wojciech, w roku 1766 nabył dobra Strzeniówkę w Ziemi Warszawskiej.
Antoni, w roku 1770 dziedziczył dobra Jastrzębie w Ziemi Czerskiej.
Czermińscy. Michał, Pułkownik wojsk Koronnych syn Tomasza Stolnika Ziemi Dobrzyńskiej, w roku 1762 sprzedał dobra swoje Rośle w dawnem Województwie łęczyckiem położone.
Maciej, Starosta Zbyszewski, w roku 1766 dobra swoje Dobre, inaczej Duszoty nazwane, w Ziemi Dobrzyńskiej leżące, synowi swemu Kajetanowi ustąpił. Antoni, w roku 1792 był Komornikiem Ziemi Dobrzyńskiej.
Daniszewscy. W dawnem Województwie Brzesko - Kujawskiem. Antoni Cedro Daniszewski, w roku 174-8 dobra Dziewczo-pole wielkie posiadał.
Dobrosielscy, pochodzący od Stanisława, który w roku 1 658 przez Uchwałą Sejmową na Deputata do Trybunału Radomskiego, wyznaczony został.
Gniewkowscy, w dawnem Województwie Sieradzkiem osiedli. Z tych W ojciech w roku 1614 - posiadał tam że dobra Rekle.
Kamieńscy, Każmirz, Komornik Ziemski Ciechanowski, w roku 177 6 nabył dobra Tuliszków i Golczew, w dawnem Województwie Kaliskiem , tudzież dobra Drzewica z przyległościami, w dawnem Województwie Sandomierskiem leżące.
Kleczkowscy. Floryan, w roku 1756 dobra Jemielite w Ziemi Łomżyńskiej posiadał.
Jan i syn jego Stanisław, w roku 1770 dziedziczyli tamże dobra Ziemskie Susko.
Kotarscy, w dawnem Województwie Gnieźnieńskiem zamieszkali. Z tych Michał z Kutarczyna Kotarski, w roku 1788 dobra Przecisław dziedziczył.
Kramkowscy. Antoni Aloizy, udowadniał swoje Szlachectwo przed Heroldyą Cesarstwa Rossyjskiego i na zasadzie Ukazu Rządzącego Senatu z dnia 8 Października 1837 roku K - 8,881 oraz w myśl Artykułu 27 Prawa o Szlachectwie zr. 1836 do Ksiąg Szlachty Królestwa Polskiego wpisany został.
Kwasieborski, rodzina ta w Ziemi Wyszogrodzkiej zamieszkała. Z tej Tomasz, w roku 1765 dobra Cybulko posiadał.
Miłodrowscy, w dawnem Województwie Płockiem osiedli. Z tych Szczęsny, Stanisław, Marcin i Dymitry, odziedziczone po ojcu swym Stanisław ie, dobra Srebrna i Wyszyny, pomiędzy sobą w roku 1641 podzielili.
Moczulscy, w dawnem Województwie Brzesko - Litewskiem Kaźmirz i Teressa z Zaulickich małżonkowie Moczulscy w roku 1758 dobra Czerniewo-Miechowicze i części we wsi Ultajach synowi swemu Stefanowi ustąpili.
Moraczewscy, w dawnem Województwie Łęczyckiem. Marcin, w roku 1695 był dziedzicem dóbr Pniew a większego.
Jakób, w roku 1751 dobra Sobota z przyległościami w dawnem Województwie Poznańskiem leżące, synowi swemu Franciszkowi sprzedał.
Łukasz, Cześnikowicz Łęczycki, w roku 1758 nabył w dawnem Województwie Rawskiem dobra Brzozówkę i połowę wsi Parulic.
Obrębscy. W Ziemi Zakroczymskiej. Marcin, w roku 1722 posiadał dobra Mory, inaczej Obrąb mały nazwane. W Ziemi Ciechanowskiej Andrzej, w roku 1742 posiadał dobra Ziemskie Tańsk-Wydrzywilk zwane.
Antoni, w roku 1769 był dziedzicem dóbr Tarkowa z przyległościami.
Paproccy. Wojciech, posiadał w Ziemi Dobrzyńskiej dobra Paprotki Pultynki, które w roku 1740 synom swoim Stanisławowi i Marcinoxvi w spadku pozostawił.
Pawlikowscy, w dawnem Województwie Sandomierskiem. Stanisław, w roku 1698 był mianowany Rejentem Grodu Radomskiego.
Józef na Pawlikowicach Pawlikowski, xv roku 1746, dziedziczył dobra Ziemskie Nienków.
Pęszyńscy. W dawnem Województwie Płockiem, Sebastyan, w roku 1698 był dziedzicem dóbr Zglinie.
Rojewscy. Z tej rodziny Jakób z Rojewa Rojewski, był Chorążym Parnawskim. Syn zaś jego Jan, po roku 1729 posiadał dobra Sobianowice w dawnem Województwie Lubelskiem. Andrzej, w tymże Województwie w roku 1740 wieś Mielna dziedziczył.
Sokołowscy, rodzina oddawna w Mazowszu osiadła. Z niej Stanisłaxv z Sokołowa, Sędzia Łomżyński, dzierżył wieś Sokołowo-Księżepole; którą po śmierci tegoż w roku 1531 synowie jego: Tomasz, Stanislawy, Mikołaj, Jan i Jakób sprzedali. Potomkowie tych, około roku 15 70 przybrali od dóbr Sokołowa nazwisko rodzinne Sokołowskich.
Tłuchowscy, w Ziemi Dobrzyńskiej. Z tych Kacper, wr. 1604, ustąpił synowi swemu dobra Tłuchowo większe i mniejsze.
Ubyszowie. Stanisław i Michał Ubysz w roku 1674 Chorąży Ziemi G ostyńskiej, później piastował urząd Podkomorzego tejże Ziemi.
Stanisław Ubysz, Stolnik Kijowski, od roku 1710 dziedziczył dobra Bonisław w dawnem Województwie Płockiem, które w roku 1739 synowi swemu Wojciechowi na własność ustąpił.
Umińscy. Kaźmirz Komornik Graniczny Brzesko-Kujawski, w roku 1746 nabył dobra Wysocin większy iWysocinek, w dawnem Województwie Brzesko-Kujawskiem.
Dominik, w roku 1787 sprzedał dobra swoje Chrabowo - łazewo, w dawnem Województwie Płockiem leżące.
Zakroccy, w Ziemi Dobrzyńskiej. Wojciech Zakrocki, w roku 174-0 dziedziczył tamże dobra Ziemskie Godziszewy
HERB CHOLEWA 2
W polu czerwonem miecz z rękojeścią złotą ostrzem do góry, między dwiema klamrami na zewnątrz zwróconemi. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.
Używają go:
Chludzińscy, w Ziemi Łomżyńskiej. Jan w roku 1660 nabył tamże dobra Ziemskie Chludnie Brzegcetna.
HERB CHOMĄTO
W polu srebrnem, chomąto skośnie ku prawemu boku tarczy. W szczycie hełmu sama korona szlachecka.
Używają go:
Orłowscy, z dawnej prowincyi Pruskiej pochodzący. Z tych Antoni, w roku 1773 był Posłem na Sejm; w roku zaś 1776 Mateusz, Franciszek, Feliks, Józef, Michał i Kaźm irz, bracia rodzeni, podzielili sig dobrami Płużnica i Kwiatki, w dawnem Województwie Chełmińskiem położonemi, a po ojcu ich Janie Orłowskim, Stolniku Parnaw skim, pozostałemi.
Zalescy. W roku 1720 Andrzej Zaleski, nabył dobra Ryszki albo Falki nazwane, w dawnem Województwie Lubelskiem położone.
HERB CHRYNICKI.
W polu czerwonem krzyż srebrny przewrócony, z krzyża wychodzi w górę węda podwójna. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Używają go:
Chyczewscy, rodzina w dawnem Województwie Płockiem zamieszkała. Z tej Mikołaj, w roku 1704- dobra Orzeszki i Chyczewo tamże dziedziczył.
HERB CIELĄTKOWA
W polu niebieskiem złoty księżyc rogami do góry, przy rogach po jednej złotej gwiaździe. Z niego wychodzi na dół pół takiegoż księżyca z gwiazdą w prawo. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Używają go:
Orlewscy, w dawnem Województwie Mazowieckiem zamieszkali. Z tych Józef z Orlewa na Kątach Orlewski, Podstoli Ziemi Czerskiej, w roku 1764 elekcyę Króla Stanisława Poniatowskiego podpisał.
HERB CIETRZEW
W polu czerwonem cietrzew w prawo. W szczycie hełmu księżyc złoty rogami i w górę; nad nim pionowo dwie takież gwiazdy.
Używają go:
Sikorscy. Z rodziny tej Antoni, w roku 1764 dobra Szyszyno w dawnem Województwie Kaliskiem dziedziczył. Teofil, Podczaszy Wendeóski, posiadał dobra Ośna zwane, av ówczesnem Województwie Inowrocław skiem, które w roku 1778 zamienił z Kapitułą Ku jaw sk ą, na dobra Siedlimin w Województwie Brzesko Kujawskim leżące. Wincenty, około roku 1790 dobra ziemskie w dawnej Ziemi Mielnickiej posiadał; Ludwik zaś w roku 1792 urząd Podstolego Pomorskiego otrzymał.
HERB CIĘŻOSIŁ.
Na tarczy ze skrajem złotym, w polu niebieskiera, srebrny trójkąt wierzchołkiem na dół, takiemiż gwiazdami przy kątach zakończony; nad nim pszczoła złota, a w pośród niego podobna z jak po kątach gwiazda. W szczycie hełmu po za ramionami roztwartego cyrkla złotego łabędź w lewo, pod łabędziem dwie gałęzie wawrzynu skośnie z sobą pokrzyżowane. Labry niebieskie srebrem podszyte.
Herb ten, wraz z dziedzicznem szlachectwem, nadany został Wojciechowi Lange, za zasługi w kierowaniu budowami wodnemi w kraju, Dyplomem Wiekopomnej pamięci Najjaśniejszego) Cesarza i Króla ALEKSANDRA I z dnia 7 Października 1816 roku.
HERB CIOŁEK.
W polu srebrnem na murawie cielec czerwony, w prawo. W szczycie hełmu pół takiegoż cielca w prawo:
Używają go:
Bziccy, w dawnej Ziemi Chełmskiej osiedli. Z tych Bernard Bzicki, w roku 151 6 nabył od brata swego Jana wieś Stare-Chojno nazwaną.
Chądzyńscy. Z tej rodziny Marcin, w roku 1742 dobra Chądzyno Koski w ówczesnym Województwie Płockiem leżące posiadał. Jan po Piotrze, dziedziczył tamże w r. 1747 dobra Zielominko i Chądzyno-Kruszę. Jan po Waleryanie, Cze.śnik Zawskrzeński, nabył w roku 1763 dobra Chodeczek, xv dawnem Województwie Brzesko-Kujawskiem położone. M aciej, w roku 1784- otrzymał od Króla Stanisław aAugu sta, urząd Skarbnika Mszczonowskiego.
Czarnołuscy, w dawnej Ziemi Chełmskiej. Z tych Wojciech av roku 1621 sprawował urząd Komornika Ziemskiego, i tenże sam około roku 1639 był Wojskim Grabowieckim.
Głuscy, od najdawniejszych czasów w dawnem Województwie Lubelskiem osiedli. Wiktoryn Głuski, A w roku 1512 posiadał dobra Głusko, Kowale i Wolicę. Jacek, Cześnik Łomżyński, nabył tamże av roku 1742 od brata swego Księdza Franciszka całą wieś Głusko.
Gutowscy. Aleksander z Wyleżyna Gutowski albo Wyleżyński, a w Ziemi Wieluńskiej dziedziczył dobra Jarzębacz, które w roku 1624 Droszewskiemu sprzedał.
Jakób, a w roku 1733 był Burgrabią Grodzkim Różańskim i Makowskim Józef na Gutach Gutowski, Skarbnik Bełzki, dobra Zamoście, Rabędy, Mierzejewo-Zapieczne, Nagórki, Bryski, Janki i Łazy w Ziemi Łomżyńskiej położone, a po stryju swym Franciszku, Skarbniku Sochaczewskim, w spadku odziedziczone, wr. 1764- Suskiemu sprzedał.
Komorowscy, w dawnem Województwie Sandomierskiem osiedli. Z tych Stanisław, Podczaszy Podolski, własnoręcznym listem Króla Jana III Sobieskiego, w roku 1694 na Sejm był wezwany.
Koryccy, pochodzą z dawnego Województwa Podlaskiego. Z tej rodziny Gabryel, Stolnik W iz ki, do r. 1728 dobra Niewodnicę posiadał.
Maciejowscy. Pochodzą od Mikołaja xv roku 1696 Oboźnego Grodzieńskiego i dziedzica dóbr Swisłocz. Od niego udowodnili swoje szlachectwo rodzeni bracia Wiktor i Dominik Maciejowscy, pierwszy przed Heroldyą Cesarstw a, ostatni przed Heroldyą Królestw a.
Mielęccy. Aleksander, Miecznikiewicz Wschowski, w roku 1752 nabył od Chlebowskiego dobra Reklin, Karnę i Olendry Reklińskie, w dawnem Województwie Poznańskiem leżące.
Pileccy. Z tej rodziny Józef, nabył a w roku 1793 dobra Siemonie i części na wsi Siemonce w Województwie -Łęczyckiem położone.
Włostowscy, w dawnćmv Województwie Podlaskiem osiedli. Wawrzyniec, posiadał tam dobra Włosty Olszankę, któro w roku 1646 synowi swemu Maciejowi na własność ustąpił.
Bronisław, w temże Województwie dziedziczył dobra Włosty, Plewki, Mystki i Srzednicę, które po jego śmierci synowie Grzegorz, Tyburcy i Jan w roku 1763 pomiędzy siebie rozdzielili.
Inni tej rodziny członkowie w dawnem Województwie Łęczyckiem osiedli, gdzie Aleksander Włostowski, nabył wr. 1731 dobra Upale, Upalik i Jabłonnę.
Woźnieccy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tych Jan, w roku 1742 dobra Ciołkowo-wielkie nabył.
Antoni, syn Świętosława, w roku 1764 posiadał wieś Woźniki. Antoni syn Jana Woźnicki, Rejent Grodzki Płocki, w roku 1769 dobra Zalesie nabył.
Zielińscy. Z tej rodziny W ładysław, przed rokiem 1754 posiadał dobra Markowice, w dawnem Województwie Kaliskiem położone.
Żelechowscy, starożytna familia w Mazowsza osiadła. Z tej Świętopełk na Zelichowie, Gorzejowie i Lubiczku dziedzic, rycerz za Bolesława Księcia Krakowskiego i Sandomierskiego, w roku 1284 zrobił z tym że Księciem ugodę o zamianę niektórych z obu stron posiadłości, dla dogodniejszego swych pasiek pom ieszczenia. Potomek jego Mikołaj z Zelichowa dziedzic, od Zygmunta I Króla Polskiego w r. 1519 zatwierdzenie powyższej ugody pozyskał.
Żeleńscy, ród swój z dawnego Województwa Sandomierskiego wy wodzą. Michał Żeleński, Cześnik Rzeczycki, nabył xv roku 1774 w ieś Przewłokę tam że leżącą. Żulińscy, w dawnem Województwie Krakowskiem osiedli. M ichał z Żulina Ciołek-Żuliński, Cześnik Buski, w roku 1728 dobra Marcinkowice i Biedaczów nabył.
Żylińscy, pochodzą od Mateusza Żylińskiego, Oboźnego Wołkowyskiego, któremu Król Polski August III xv roku 1735 folwark Kłusowszczyznę na dziedzictwo nadał.
HERB CZERWNIA.
W polu czerwonem stalowa tarcza czworoboczna. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Używają go:
Czerwiakowscy, pochodzący od Rafała, który od roku 1780 będąc przez lat 17 Proffessorem Medycyny, Chirurgii i Akuszeryi, w Uniwersytecie Jagielońskim w Krakowie, z mocy przywilejów z roku 1535 Króla Zygmunta I i Uchwały Sejmowej z roku 1793, nabył prawa do szlachectwa dziedzicznego.
HERB CZOCHRON.
Na tarczy koroną szlachecką przykrytej, w polu srebrnem krokiew czerwona, pomiędzy trzema głowami dziczemi obróconemi w prawo; nad koroną, na podstawie na przemian czarnej i srebrnej, koń biały w prawo. W pobocznicacli: dwa charty białe na smyczach. Pod tarczą godło: „Virtute et labore“.
Używają go:
Czochronowie, w dawnem Województwie Pod znakiem, Stanisław Czochron, w roku 1594 wieś Punino w Powiecie Kościańskim posiadał.
HERB DANGIEŁ
W polu zielonem owalna tarcza srebrna, na tej na takim ze pasie (lwa liście winne. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.
Używają go:
Danglowie. Jeden z członków tej rodziny Tomasz-Michał Dangiel, za zasługi dla kraju, przez Stanisława Augusta Króla Polskiego do godności szlacheckiej wyniesiony, wr. 1792 Dyplom z herbem powyższym otrzymał.
HERB DANGIEŁ 2.
W polu zielonem na pasie srebrnym, (lwa liście winne złote wierzchołkami ku sobie zwrócone. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.
Używają go:
Danielecey, rodzina w dawnem Województwie Sieradzkiem zamieszkała. Z tej Tomasz, w roku 1771 dobra Pukarzew, Pierzaki i Mosty, prawem zupełnej własności posiadał.
HERB DĄBROWA.
W polu niebieskiem, na barku podkowy srebrnej krzyż złoty kawalerski i takież dwa krzyżeu dołuz ocelów na zewnątrz, skośnie ku górze wychodzące. W szczycie hełmu skrzydłosępie prawe, strzałą w lewo przeszyte.
Używają go:
Budzyńscy, z których Franciszek, xv roku 1650 posiadał dobra Pniewko-Klimontowe w Województwie Łęczyckiem. Paweł xv roku 1687 był Komornikiem Ziemi Makowskiej.
Damięccy, w Ziemi Zakroczymskiój. Z tych Wojciech, w r. 1701 dobra Czajki dziedziczył.
Dąbrowscy. Piotr łowczy Bracławski w roku 165 5 przez Stany Sejmowe wyznaczony był z Koła Poselskiego, na Deputata do Konimissyi, dla uspokojenia Ukrainy ustanowionej. Stanisław, przez Uchwałę Sejmową z r. 1676, za zasługi w zawodzie wojskowym, do godności szlacheckiej wyniesiony został. Z rodziny Dąbrowskich xv dawnem Województwie Podlaskiem rozrodzonej: Piotr w roku 1617 dziedziczył dobra ziemskie W nory, Wola, Pażochy i Wichy. Jakób w roku 1701, sprzedał dobra swoje Dąbrowa-Kamień Pawłowi Dąbrowskiemu. Jan, w roku 1702 dobra Krajowo-białe posiadał Franciszek i Józef, byli dziedzicami dóbr Dąbrowa, Dworaki, Serafidy i Kaski z przyległościami, które w roku 1715 Janowi Dąbrowskiemu na własność ustąpili. Jan, pozostawił w spadku synom swoim Walentemu i Michałowi dobra Dąbrowę, Tworki, Sobolewo i Dąbrowę-Wolkę Bernatowską, któremi się ciż synowie w roku 1744 podzielili.
W Ziemi Zakroczymskiej: Andrzej Dąbrowski, w roku 1727, dobra W illany posiadał. Ignacy, w roku 1749 był dziedzicem dóbr Kamionki w Ziemi Czerskiej.
W Ziemi Różańskiej W ojciech, w roku 1757 dobra Dąbrówkę i Soje synowi swemu Andrzejowi na w łasność ustąpił.
Dąbrowiczowie, w dawnem Województwie Trockiem. Kacper Dąbrowicz posiadał dobra Budę, które w roku 1744 po jego śmierci synowie Andrzej i Franciszek sprzedali.
Jabłońscy. Slanisław, Komornik Ziemi Bielskiej, w roku 1658 dziedziczył dobra Jabłoń - Dąbrowa z przyległościami, Dobki, w Województwie Podlaskiem. Rafał nabył w roku 1719 dobra Kowłopany, inaczej Melachowicze zwane, oraz folwark Kozak lary w Województwach TroclućmiW ileńskićm leżące, w spadku synom swoim Janowi i Dawidowi pozostawił.
Karaś. Z tej rodziny Kaźmirz Karaś, Kasztelan W izki, wr. 1773 był ozdobiony orderem Orła Białego.
Karasińscy. Franciszek w roku 1747 urząd Subdelegata Grodu Radomskiego sprawował. Paweł, w roku 1769 posiadał w Ziemi Drohickiej dobra ziemskie.
Karniewscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tych Michał na Karniewie Karniewski, Wojski Ziemi Różańskiej w roku 1753 wieś Karniewo-Tłusienice, synowi swemu Kaźmirzowi ustąpił.
Inny Kaźmirz Karniewski syn A dam a, w roku 1757 dobra Karniewo i Jarłuty dziedziczył. Pankracy od r. 1768 posiadając dobra Nowawieś, Piączyn i części na wsi Daniszewie, takowe wr. 1804- synowi swemu Wincentemu na własność oddał.
Łaskowscy. Zygmunt syn Stanisława Laskowskiego, Wojewody Płockiego, w roku 166 7 dobra swoje w Ziemi Bielskiej Tybory-Kamionka, Żuławka, Wólka, Tybory-Olszewo i Choszczówka z przyległościami sprzedał, aw roku 1680 nabył dobra Wierzbowo - Zambrzyce w Powiecie Zambrowskim. Stanisław zaś wr. 1789 dobra, Laskowiec i Obidzino w Ziemi Łomżyńskiej dziedziczył.
Łebkowscy. Józef w r. 1713 posiadał dobra Wierzbica-Jaćki, w Województwie Płockiem. Jakób Łebkowski Wojski Rzeczycki, w r. 1767, posiadał dobra Mieszki Barduny, Pernaki i Ruśki w Ziemi Ciechanowskiej.
Łoś. Marcin z Grodkowa Łoś, Podsędek Ziemi Lwowskiej, w roku 1768 nabył dobra Zadarówi Krasiejów w Ziemi Halickiej.
Młodzianowscy, w Ziemi Ciechanowskiej. Aleksander, w roku 1761 wieś Wólkę-Łanięcką, Stanisław, Sędzia Grodzki Ciechanowski, do r. 1774- dobra Pilitowo posiadał.
Morawscy. Walenty, w roku 1719 był dziedzicem dóbr -Łady w Ziemi Zakroczymskiej. Maciej, w r. 1726 dobra Morawskie-Czachy a w Ziemi Nurskiej dziedziczył. Szymon , dobra Morawy-Laski w Ziemi Ciechanowskiej, synom swoim Bartłomiejowi i Józefowi przed rokiem 1734- w spadku pozostawił. Tomasz, w roku 1783 był Burgrabią Grodu Nurskiego.
Murawscy, w Ziemi Nurskiej. Tomasz, w roku 1728 dobra Szulborze posiadał.
Porzyccy, w Ziemi Ciechanowskiej. W ojciech, był w roku 1787 dziedzicem dóbr Gąseczyna.
Rostkowscy, w dawnem Województwie Kaliskiem. Z tych Tomasz, w roku 1687 dobra swoje Sławoszewo sprzedał. Marcin i Michał, bracia rodzeni, odziedziczone po ojcu swym Szymonie, dobra Ziemskie w dawnem Powiecie Brańskim leżące, w roku 1701 sprzedali. Tomasz, i w roku 1723 był posiadaczem dóbr Rostld-małe w Ziemi Zakroczymskiej.
W dawnem Województwie Płockiem; Jakób, w roku 1729 dobra Niedróż-stary, a Jan w roku 1732, dobra Zdziar-wielki i Zdziar-mały, oraz wieś łopatki posiadali.
W dawnem Województwie Sandomierskiem; Karol Rostkowski, łowczy Smoleński, w roku 1763 wieś Prymusową-Wolę nabył. Felicyan, Skarbnik Horodelski i Starosta Kopajgrodzki, w roku 1764 był Posłem na Sejm z Województwa Bełzkiego. Wojciech z Kulszan Rostkowski, Podsędek Ziemi Wizkiój, pozostawił w spadku synowi swemu Tomaszowi, dobra Wysokie tamże leżące, które tenże w roku 1769 sprzedał.
Rzechowscy, w Ziemi Różańskiej. Z tych Adam, Żupnik tejże Ziemi, w roku 1774 dobra Rzechou'o i Zalesie-wielkie posiadał.
Sierzputowscy, w dawnej Ziemi łomżyńskiej osiedli. Adam Jerzy z Sierzputowa Sierzputowski, Podstarosta Grodzki łomżyński, w roku 1639 nabył dobra Pączkowiznę, Boguszyce i Smłodowo z przyległościam i, z których dobra Smłodowo syn jego Jan Sierzputowski, wr. 1661 sprzedał. Adam także z Sierzputowa Sierzputowski, w roku 1727 dobra Romaszki posiadał.
Żelkowscy, w dawnem Województwie Sandomierskiem. Z tych Maksym zDąbrowych Zelek Żelkowski, Vicesgerent Grodzki Stężycki, w roku 1740 dobra Wysokie i Zagórzyce nabył.
HERB DĄBROWA 2.
W tarczy te same godła jak w pierwotnym herbie Dąbrowa z tą odmianą: ze podkowa jest czerwona; w szczycie zaś hełmu pięć piór strusich czarnych.
Używają go:
Tabęccy, w dawnem Województwie Bełzkiem. Z tej rodziny MikołajKi ról Jurczyk-Tabęcki, Skarbnik Czernichowski, w roku 1766 in, 1766 nabył dobra ziemskie Hutka-stara zielona.
HERB DĄBROWSKI.
W polu czerwonem, panna w białej szacie z rozpuszczonym warkoczem i koroną złotą na głowie, dmąca we dwie trąby złote na prawo i lewo tarczy. W szczycie hełmu panna podobnież ubrana, między dwiema złotemi trąbami i tych się rękami trzymająca.
Używają go:
Dąbrowscy. Z tej rodziny Maciej, w roku 1727, urząd Subdelegata Grodu Łęczyckiego sprawował. Józef Dąbrowski, W ojski Inowłocławski, w roku 1753 dobra W ólne, w dawnem Województwie Brzesko Kujawskiem leżące, posiadał.
Tym samym herbem pieczętują się również Dąbrowscy, pochodzący od Stanisława, którego nagradzając za waleczność i męztwo, Jan III Sobieski Król Polski, w roku 1676 do godności szlacheckiej wyniósł.
HERB DEBOLI.
W polu srebrnem dwa lwy ku sobie zwrócone trzymające świecznik kościelny, Nail tarczą sama szlachecka korona.
Używają go:
Deboli, rodzina pochodząca z Francyi, za panowania Króla Jana Kaźmirza w Polsce osiadła, i tu do przywilejów szlachectwa przypuszczona; przyczem pierwotne nazwisko De Beaulieu, na Deboli przemieniła. Członkowie tej rodziny w następnych czasach różne urzędy w kraju piastowali. Augustyn Deboli, był w roku 1787 Posłem i Ministrem Pełnomocnym Rzeczypospolitej przy Dworze Cesarsko-Rossyjskim, iw tymże roku orderem Orła Białego zaszczycony. Tomasz, Chorąży Lubaczowski, w r. 1792 ozdoby orderu Sgo Stanisława otrzymał.
HERB DĘBNO
W polu czerwonem krzyż srebrny; podlewem ramieniem krzyża znak W także srebrny jak w herbie Habdank. W szczycie hełmu złoty krzyż promienisty między dwoma bawolemi rogami.
Używają go:
Boczarscy. Jan syn Andrzeja Boczarski, posiadał wieś Toczek w dawnem Województwie Kijowskiem.
Czajkowscy, w dawnem Województwie Podlaskióm. Z tej rodziny Tomasz, był dziedzicem dóbr Czajki, Roszki-Chrzcony i Roszki-Trojany zwanych.
Krzyżanowscy. Członkowie tej rodziny powiększej części osiedli byli w Ziemi Dobrzyńskiej. Z tych Michał, Walenty, Ignacy i Franciszek bracia rodzeni, odziedziczoną po ojcu Franciszku wieś Brudzeń xv roku 1766 pomiędzy sobą rozdzielili.
Potworowscy, rodzina w daxvnem W ojewództwie Poznańskiem zamieszkała. Z niej Aleksander i Andrzej z Sienna Potworowscy, bracia rodzeni, xv roku 1753 podzielili się dobrami Czarlejewo i Bieleivo po ojcu Janie na nich spadłemi.
Pozowscy, w dawnem Województwie Krakowskiem. Z tych: Jan z Pozowa Pozowski, w roku 1686 był posiadaczem wsi Dalechowy.
Sulimowscy, dawnem Wielkiem Księstwie Litewskiem. Kaźmirz, w roku 1786 był Rotmistrzem Powiatu Starodubowskiego.
HERB DOLIWA.
W polu niebieskiem, trzy róże na wstędze srebrnej, w prawo. W szczycie hełmu pomiędzy dwiema trąbami, trzy takież róże jedna nad drugą.
Używają go:
Badowscy, w dawnej Ziemi Łomżyńskiej osiedli, Z tych Ignacy, Podczaszy Pomorski, w roku 1772 dobra Sędziwuje-Prątnik nabywał.
Bobrowniccy, w dawnem Województwie Sandomierskiem. Z tych Bogusław na Bobrownikach Bobrowniki, Starosta Przedborski, posiadał znaczne dobra, jako to: Komorniki, Rzewuszyce, Rudkę, WolęŁapczyną i Wolę-Mrowiną. Dobromierz większy i mniejszy, Bobrowniki z Wola, Bobrownicką, l w Cherowę i Głusce; które to dobra po śmierci ojca, synowie: Jan, Starosta Przedborski, Aleksander Chorąży Bracławski i Stefan, w roku 1736 pomiędzy siebie rozdzielili.
Brzezińscy. Z tej rodziny Wojciech z Brzezin Brzeziński, w r. 1684- dobra Wyrżn ę w Województwie Sandomierskiem posiadał.
Cielescy. Franciszek z Ciele szynka Cielcski, Chorąży Inflantski, wr. -1758 dobra własno Brochnówko wW ojewództwie Chełmińskiem leżące, sprzedał.
Dobrowolscy. Z tej rodziny Franciszek Dobrowolski, Uchwałą Sejmu Warszawskiego w r. 1775 do równości z szlachtą przypuszczonym został.
Doliwy. Z tej rodziny Kacper Doliwa, Podsędek Ziemi W izkiój, Poseł na Sejm, wr. 1782 na tymże Sejmie był Sędzią obrany.
Fałkowscy, w dawnem Województwie Podlaskiem osiedli. Z tych Stanisław, w roku 1701' posiadał dobra Ilornow o-Wałki z częściami na Choroszczowie i Lubicjkach. Anzelm, w roku 1724 był właścicielem dóbr Wyszków, Łubie, Scionów i Woćków.
Głęboccy, w dawnem Województwie Sandomierskiem i Kujawach zamieszkali. Z tych Samuel z Głębokiego Głębocki, Wojski Brzesko Kujawski, w roku 1743 dobra Zagajów i Kotków nabył.
Gójscy. Z tej rodziny, Adam, Michał Gojski, Podstoli Wendeński, w roku 1786 wieś Bielino w ’Województwie Brzesko-Kujawskiem posiadał.
Józef Kruk Gojski, przed rokiem 1787 dobra Goździec Skrzeki w Ziemi Liwskiej leżące, dziedziczył.
Górscy. Z tej rodziny Kaźmirz, w roku 1791 był Posłem na Sejm z Ziemi Różańskiej.
Jamiołkowscy, w dawnem Województwie Podlaskiem i Mazowszu. Z tych Andrzej, Stanisław Jamiołkowski, w roku 1667 otrzymał nominacyę na urząd Komornika Polnego Granicznego Ziemi Bielskiej.
Walenty, Burgrabia Grodzki Warszawski, w roku 1714 nabył wieś Mostkowo.
Bartłomiej, w roku 172 9 dobra Ołtarze z przyległościami w Ziemi Nurskiej posiadał.
Jańscy. Z tej rodziny Wincenty, w roku 1789 sprzedał wieś Niepokojczyce w dawnem Województwie Brzesko-Litewskiem.
Klichowscy, w dawnem Województwie Sieradzkiem. Z tych Walenty, Komornik Graniczny Sieradzki, nabył w roku 1760 dobra Poździenice i Wolę-nową.
Kożuchowscy, w dawnem Województwie Kaliskiem osiedli. Z tych A leksander z Kożuchowa Kożuchowski, Kommisarz na Trybunał Koronny Radomski z Województw Wielkopolskich, w roku 1748 nabył dobra Królikowo, Białłe, Bagienniki, Bądek, Młynów, Guźnicę i Żabę.
Stanisław, Cześnik Wieluński, zebrał i ułożył alfabetycznie Konstytucye Koronne i Wielkiego Księstwa Litew skiego. Za tą pracę na Sejmie w roku 1764 miał sobie wyznaczoną nagrodę pieniężną w summie 20,000 zlot. pols., którą syn jego imieniem także Stanisław, Podczaszy Orłowski i Poseł na Sejm ze Skarbu Koronnego, otrzymał.
Franciszek Dzik z Kożuchowa Kożuchowski, Cześnik Województwa Kaliskiego, w roku 1774 dziedziczył dobra Grudzielec, Karsy i Wolę Kakawą.
Antoni, Sędzia Depuiat na Trybunał Koronny z Województwa Gnieźnieńskiego, XV roku 1791 orderem Sgo Stanisława został ozdobiony.
Moraczewscy. Z tej rodziny Jakób nabył wr . 1744 wieś Bytkowo, w Województwie Poznańskiem leżącą.
Ochimowscy, w dawnej Ziemi Mielnickiej. Z tych Sebastyan Ochimowski, w roku 1767 dobra ziemskie tamże posiadał.
Purzyccy, w dawnej Ziemi Zakroczymskiej osiedli. Z tych Jan, xv roku 1786 nabył tamże dobra Jabłecznik i Kościelne.
Rozdrażewscy, w dawnem Województwie Poznańskiem. Z tych Teofil, xv r. 1756 kupił tamże dobra Plaszkowo.
Rykowscy, w dawnej Ziemi Ciechanowskiej i Prusach. Z tych Aleksander, w roku 170 9 był Stolnikiem Chełmińskim.
Józef, Komornik ziemski Ciechanowski, w roku 1772 dobra Bogdany, synowi swemu Tomaszowi na własność ustąpił.
Sawińscy, w dawnem Województwie Podlaskiem zamieszkali. Z tych Adam, xv roku 1724 dobra Bruszewo, Leśnik i Sawiny nabywał.
Silniccy. Symforyan z Silnicy Silnicki, a w roku 1670 był dziedzicem dóbr Serników, Woli Semickiej, Wólki Zabłolniej i Chlewisk, a w Województwie Lubelskiem położonych.
Skąpscy, rodzina a w dawnem Województwie Kaliskiem osiadła. Z tej Józef i Wawrzyniec bracia. Skąpscy, odziedziczone po swym ojcu Pawle i dziadzie Aleksandrze, dobra Tarnowę, Nowąwies i Spławie, a w r. 1757 sprzedali.
Sleszyńscy, od dawna a w Ziemi Łomżyńskiej zamieszkali. Z tych Krystyn Slassa, av roku 1545 urząd Podstarosty Koluensduego sprawował. Polomkowie jego, dziedzicząc części na dobrach Slassy-Gręski i SlassyCzacliy, od tych dóbr okołor. 1664 nazwisko Ślesińskich, a później Śleszyńskich przybrali.
Stępczyńscy. Z tej rodziny Wojciech, posiadał A wieś Dąmbrówkę a w dawnem Województwie Brzesko Kujawskiem położoną, którą a w roku 1693 bratu swemu Janowi ustąpił.
Strońscy, a w dawnem Województwie Sandomierskiem posiadali majątek ziemski. Z tych Feliks, był przed rokiem 1815 Porucznikiem, aw roku 1820 na stopień Kapitana a w Wojsku Polskiem postąpił.
Włodkowscy, w dawnej Ziemi Łomżyńskiej. Z tych Antoni, Komornik Graniczny tejże Ziemi, w roku 1792 Sędzią Granicznym obrany został.
Stanisław, w roku 1793 dobra Trojany posiadał.
Zakrzewscy, w dawnej Ziemi Wizkiej. Szymon-Tadeusz Zakrzewski, Sędzia tejże Ziemi, wr. 1710 był właścicielem dóbr Kramarzewa.
Zembrzuscy, rodzina ta po największej części w Ziemi Nurskiej i Ciechanowskiej przemieszkiwała.
Stefan, w roku 1660 urząd Podczaszego Nurskiego otrzymał.
Jakób-Karol Zembrzuski, w roku 1717, sprawował urząd Pisarza Grodzkiego Sochaczewskiego.
Stanisław, nabył w roku 1738 dobra Pokrzywnicę, Nieradów, Obrębek i Piskornią, w Ziemi Zakroczymskiej leżące.
Franciszek, Wojski Ziemi Zakroczymskiej, w roku 1759 dobra Naborowiec posiadał.
Dominik - Franciszek. Zembrzuski, Podstoli i Poseł Ziemi Nurskiej, w roku 1764, Elekcyę Króla Stanisława Augusta podpisał.
Antoni, Cześnik Latyczewski, nabył w roku 1765 dobra Goski-Wąsosze w Ziemi Ciechanowskiej.
Andrzej Vice-Regent Ziemski i Grodzki Ciechanowski, posiadał dobra Kownaty - Zendowę - Borowe i Wojnowe, które w roku 1767 po jego śmierci synowie Jakób i Paweł odziedziczyli.
Marcelli i Jakób Zembrzuscy, synowie Józefa Podsędka Sochaczewskiego, w roku 1778 podzielili się dobrami Strzyżów, Rząkczyce i Szczytno po ojcu swym odziedziczonemi.
Zielińscy, w Ziemi Dobrzyńskićj. Z tych Jan, w roku 1784 dobra Grubno i Stolno posiadał.
HERB DOŁĘGA.
W polu niebieskiem strzała biała zelezcem na dół, otoczona u góry podkową białą z krzyżem kawalerskim złotym na barku. W szczycie hełmu lewe skrzydło stypie, strzałą w lewo przeszyte.
Używają go:
Chodakowscy, rodzina w dawnem Województwie Sieradzkiem zamieszkała, z której W alenty w roku 1676 wieś Iwanie posiadał.
Cieszkowscy. Z tej rodziny Jan, w roku 1736 był Stolnikiem Ziemi Stężyckiej.
Wawrzyniec, w roku 1739 sprawował urząd Burgrabiego Ziemskiego Gnieźnieńskiego.
Kryspin Kanonik Katedralny Lwowski, W iktor Starosta Błotnicki i Franciszek bracia Cieszkowscy, synowie Jana Mikołaja Podkomorzego Nowogrodzkiego; dobra ojczyste Turzystwo, Iłordzieszkę czyli Dębową Wolę i Ruszczą w Ziemi Stężyckiej położone, jako wspólną własność, w roku 1766 sprzedali.
Floryan Starosta Kleszczelewski, w latach 1780 i 1791 był Posłem na Sejm z Ziemi Liwskiej.
Dąbrowscy. Tomasz w roku 1715 wieś Dąbrówkę - Połajewską w Województwie Brzesko-Kujawskiem posiadał. Jan po Pawle Dąbrowski, w roku 1724 dobra Dołęgi-Moczydły w Powiecie Brańskim dziedziczył.
Dołęgowscy, w dawnem Województwie Podlaskiem osiedli. Z tych Stanisław dziedzic dóbr Dołęgi, nabył tv roku 1645 dobra Wojny Pogorzel .
Dziedziccy. Felicyan Dziedzicki syn MichałaSędziego Grodzkiego Płockiego i Gostyńskiego, w roku 1719 sprzedał dobra Cybulino, Karwowo i Cybulinko w Ziem iWy szogrodzkiej położone.
Dziubińscy, W dawnem Województwie Sandomierskiem. Z tych Jan-Aleksander i Felicyanna z Achingierów małżonkowie Dziubińscy, w r. 1767 dobra Bukowno i Jabłonno posiadali.
Eminowiczowie. Pochodzą od Benedykta Eminowicza Subdelegata Grodzkiego W ieluńskiego, któremu Kajetan Ignacy Sołtyk Biskup Krakowski, jako Książe Siewierski, wr. 1780 udzielił indygenat, na używanie przywilejów szlacheckich w temże Księstwie. Nadanie zaś takowe, potwierdzone zostało przez Uchwałę Sejmową z roku 1790, która szlachtę Księstwa Siewierskiego we wszystkich przywilejach i obowiązkach, z Szlachtą Polską porównała.
Gizińscy, w dawnej Ziemi Dobrzyńskiej. Z tych Jan całą wieś Okunino i części na wsi Gizynku, w roku 1719 synom swym Antoniem u i W ojciechow i darował.
Góreccy, w dawnem Województwie Sandomierskiem. Jan-Wacław i Andrzej-Mikołaj bracia Góreccy, około roku 1687 dobra Szczecin i Wolę Szczecką posiadali.
W dawnem Województwie Kaliskiem Józef, w roku 1773 wieś Koszuty dziedziczył.
Michał z Rzuchowa Górecki, w roku 1780 dobra własne Kaczkowo w Województwie Gnieżnieńskiem leżące, bratu swemu Józefowi ustąpił.
Grabowscy, w dawnej Ziemi W arszaw skiej. Z tych Jakób, w r. 1689 był dziedzicem dóbr Szczaki.
Grabscy. Ztój rodziny Rafał Grabski Podsędek Ziemski Gostyński , był dziedzicem dóbr Grabie w Ziemi Gostyńskiej, Mniszewa w Województwie Płockiem i Sarnowa w Ziemi Wyszogrodzkiej leżących; któremi się w roku 1664 po śmierci jego, synowie Kacper, Jan, Przemysław, Marcin, Tomasz i Paweł podzielili.
Paweł po Janie Grabski w Ziemi Wyszogrodzkiej posiadał około roku 1770 dobra Sarnowo-Grady.
Jasieńscy albo Jasińscy. Adam i Franciszek około roku 1731 dobra Jasienie w Ziemi Dobrzyńskiej posiadali.
Franciszek, urząd Podwojewodzego Błońskiego w roku 1789 sprawował.
Mikołaj z Wielkiego Jasieńca Jasieński, w roku 1790 był Posłem na Sejm z Województwa Sandomierskiego.
Jerzmanowscy, w WielkoPolsce. Z tych Józef, nabył w roku 1722 dobra Waliszewice w Województwie Kaliskiem położone. Seweryn, w r. 174-6 wieś Guraj z częścią w Kotowicach dziedziczył. Franciszek, Chorąży Inowłodzki, w roku 1788 był Posłem na Sejm z Województwa -Łęczyckiego, aw roku 1791 orderem Śgo Stanisława ozdobiony został. Kaliccy. Z tej rodziny A leksander, xv roku 1766 urząd Komornika Granicznego Mielnickiego sprawował.
Kamieńscy albo Kamińscy, w dawnej Ziemi Zakroczymskiej zamieszkali. Z tych Wojciech dobra Chmielewo wielkie, w roku 1671 nabył.
Kaźmirz, posiadał w roku 1755 dobra Jabłeczniki-Kościelne.
W dawnem Województwie Kaliskiem. Z tych Józef, w roku 1729 był właścicielem dóbr Stobno i Borek.
Koskowscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tych Kaźmirz, w roku 1758 dobra Koskowo-Bogusgdy i Bycharcice-Gnaty posiadał.
Kossowscy. Kaźmirz zGłogowa Kossowski, w roku 1716, dobra dziedziczne Wysokę większą i mniejszą w Województwie-Łęczyckiem położone, synom swym Antoniemu i Franciszkowi, na własność ustąpił.
Michał także z Głogowa Kossowski, nabył w roku 1750 dobra i o bodzice i Wolę-Łobodzką w Województwie Sieradzkiem leżące.
Tomasz z Głogowa Kossowski, Starosta Balkowski, w roku 1759 dobra Gaj w byłem Województwie Łęczyckiem dziedziczył.
Roch, Podskarbi Koronny, w roku 1774, a Antoni, Kasztelan Inowłodzki, w roku 1790, ozdoby orderu Orła Białego otrzymali.
Kowalewscy. Z tej rodziny Adam, w r. 1627 majętność Kowalewo w Ziemi łomżyńskiej posiadał.
Józef, do roku 1737 był dziedzicem dóbr Zajączków w Ziemi Zakroczymskiej.
Filip, Antoni, Stanisław i Wawrzyniec Kowalewscy, w roku 1755 dobra Kowalewo i części na Dąbrowie w Ziemi Zawskrzeńskiej, po ojcu swym Wojciechu odziedziczyli. Stanisław i Wojciech, dobra Chudzewo w Ziemi Dobrzyńskiej po ojcu swym Hilarym na siebie spadłe, wr. 1774- sprzedali.
Kozierowscy. Ignacy, do roku 1773 dobra Małachowo wielkie w Województwie Kaliskiem posiadał.
Józef Kozierowski, w roku 1755 był Miecznikiem Województwa Smoleńskiego.
Kretkowscy. Członkowie tej rodziny znakomite piastowali urzędy. Z tych Józef Chorąży Kowalski, posiadał dobra Więcławice, Swiątkowice i Zakrzewiec w Województwie Brzesko-Kujawskiem.
Jakób Zygmunt Kretkowski, Starosta Przedecki, xv r. 1778 był Posłem na Sejm z tegoż Województwa.
Feliks, w roku 1791 był Posłem na Sejm z Województwa Łęczyckiego.
Kretowiezowie, w dawnem Województwie Trockiem. Z tych Teofil Kretowicz posiadał tamże w r. 1770 majętność ziemską Ostrowo, po ojcu swym Stefanie odziedziczoną.
Lamparscy. Z tej rodziny Antoni, do r. 1773 był dziedzicem dóbr Minkowicze, w dawnem Województwie Brzesko-Litewskiem położonych.
Lasoccy. Rodzina dawna licznie rozgałęziona i w różnych stronach kraju osiadła. Z tej Olbracht Adryan na Brzezinach i Brochowie Lasocki, Kasztelan Inowrocławski, Starosta Wyszogrodzki, mąż zasłużony, otrzymał w roku 1689 od Króla Jana III pozwolenie, na ustąpienie Starostwa Wyszogrodzkiego synowi swemu Adamowi.
Z tejże samej rodziny Adam Stolnik Sochaczewski, w roku 1775 został Kasztelanem.
Zygmunt, Aleksander, Maksymilian i Franciszek bracia Lasoccy, odziedziczone po swym ojcu Łukaszu dobra: część miasta Brzeziny z wsiami Koluszki, Paprotnia, Rakowice i Przanowice w Województwie Łęczyckiem położone, w roku 1720 sprzedali.
Stanisław Lasocki w roku 1722 otrzymał Kasztelanią Konarsko-Łęczycką.
Wojciech, Cześnik Ziemi Dobrzyńskiej, w roku 1732 posiadał w tejże Ziemi dobra Glewo.
Jan, był dziedzicem dóbr Jarocina w Ziemi Zakroczymskiej, które po jego śmierci w roku
1755 pomiędzy dwóch synów, Antoniego i Ludwika, oraz wnuka Jakóba, rozdzielone zostały. Demetry Lasocki, Miecznik Zakroczymski, posiadał tamże przed rokiem 1759 dobra Smoszewo, Mochty, Wolę Smoszewską, Szczurowo i Gaworowo.
Józef, Podstoli Ziemi Ciechanowskiej, dziedziczył przed rokiem 1766 dobra Strachowo, Kownaty, Spondowo, Pruszkowo, Budy, Niewiklą i Dalanówkę w tejże Ziemi leżące.
Franciszek, w roku 177 7 urząd Komornika Granicznego Płockiego sprawował.
ieronim, w roku 1720 dobra Chmielewo i Chmielewko w Ziemi łomżyńskiej położone, sprzedał.
Marcin z Glewa Lasocki, Cześnik łomżyński, dobra Wrzeszczów, Wola Wrzeszczowska, Glinice, Wygnano w, Dębę, Domaniów, Wólkę-Domaniewską i Młodynie w Województwie Sandomierskiem wr. 1714 sprzedał.
Lewandowscy. Z tej rodziny Stanisław, w roku 1756 był Pisarzem Ziemskim Poznańskim, a w roku 1767 Subdelegatem tamecznego Grodu.
Luboradzcy, w dawnem Województwie Rawskiem. Z tych Franciszek Luboradzki, Cześnik Smoleński, w roku 1762 nabył dobra Bieniewice, Odrzywół i Bramki w Ziemi Sochaczewskiej. Jan, Burgrabia Łęczycki, w roku 1763 dobra Potrzasków w Ziemi Gostyńskiej dziedziczył.
Łukoscy albo Łukowscy. Jan z Łukoszyna, Podczaszy Dobrzyński, w roku 1674 był Posłem na Sejm.
Jakób Stolnik Wyszogrodzki w r. 1713 dobra Tłubice, Paweł w roku 1719 dobra Łukosino Borki; a Andrzej, w roku 17 72 dobra Białłuty w Województwie Płockicin posiadali.
Makowieccy. Z tej rodziny Paweł Skarbnik Bracławski, w roku 1750 nabył całą wieś Pustelnik w Ziemi Warszawskiej.
Mazowieccy. Wojciech syn Michała, Sędziego Ziemi Dobrzyńskiej, w roku 1698 dobra Grochowalsk wielki imały, oraz Kiczyny w tejże Ziemi położone, nabył
Bartłomiej, w roku 1751 posiadał dobra Dębsk-Baron, Dębsk-Ubysz i Bombalice w Płockiem.
Mliccy. Z tej rodziny Jan, wr, 1731 był właścicielem dóbr Bronowa w dawnem Województwie Płockióm położonych.
Mostowscy. Szymon w roku 1729 dobra Rzęzawy w Ziemi Ciechanów skiój dziedziczył. Franciszek, w roku 1751 nabył dobra Grzybowo, Windyki i Rukały Województwie Płockiem położone. Maciej Mostowski, Cześnik i Rejent Piotrkowski, około roku 1774 dobra Kobyłki większe posiadał.
Mycielscy, w dawnem Województwie Sieradzkiem osiedli. Z tych Franciszek przed rokiem 1729 dobra Sochę małą i Sochę w ielką dziedziczył.
Nalepińscy. Z lej rodziny Jakób, około r. 1768 dobra ziemskie w Województwie Podlaskiem posiadał.
Narzymscy. Jakób w r. 1737 został Wojewodą Pomorskim, i zarazem w nagrodę zasług, Starostwo Skaryszew skie w dożywotnie posiadanie otrzymał. Stanisław, był Podkomorzym Ciechanowskim.
Jan, Skarbnik Ziemi Zawskrzyńskiej, w roku 1755 dobra Piekiełko i Zimnochę nabył.
Nestorowiczie, w dawnem Województwie Krakowskiem. Z tych Kaźmirz Nestorowicz, łowczy Sanocki, XV roku 1763 był dziedzicem wsi Szarkówki.
Niscy, w dawnej Ziemi Ciechanowskiej. Kacper z Niskiego Niski, w roku 1749 posiadał dobra Obiedzino Suwały.
Jan Burgrabia Grodzki Ciechanowski, w roku 1757 dobra Wierzbowo dziedziczył.
Nosarzewscy. Z tych W ojciech, w roku 1690 urząd Burgrabiego Grodzkiego Płockiego sprawował.
Jan na Krzynowłodze wielkiej Nosarzewski, Sędzia Ziemski Ciechanowski, w roku 1788 był Posłem na Sejm z tejże Ziemi.
Osieccy, w dawnej Ziemi Zakroczymskiej. Z tych Kaźmirz, xvr. 1741 dobra Osiek posiadał.
Ossowscy, w Wielko-Polsce. Z tych Andrzej na Osowój-Sieni Ossowski, w roku 1648 wyznaczony był z koła rycerskiego na Kommissarza do Rady wojennej.
Bartłomiej, w roku 1733 był Posłem na Sejm z Prowincyi Pruskiej. Kaźmirz, w roku 1792 urząd Regenta Ciechanowskiego sprawował.
Ostrowiccy. W Ziemi Dobrzyńskiej. Tan około roku 1659 dobra Ostrowite posiadał.
Leon zaś w roku 1756 nabył dobra Wierzbowo w Województwie Chełmińskiem leżące.
Otoccy, w dawnem Województwie Sieradzkiem zamieszkali. Z tych Sebastyan, w roku 154 7 dobra Otok mniejszy.
Stefan w roku 1731 dobra Cielce, Cielucby i Tarnówkę, a Kajetan Otocki Cześnik Liwski, w r. 1773 dobra Zalew w temże Województwie dziedziczyli.
Proniewiczowie. Z tej rodziny Marcin Proniewicz wr. 1730 posiadał majętność Sipowicze-Proniewszczyzna zwaną, w Powiecie Kowieńskim.
Sierakowscy. Kaźmirz, do roku 1775 był dziedzicem dóbr Horodyszcze w Ziemi Halickiej. Stanisław, Podczaszy Rypiński, dobra Grochowalsk duży i mały w Ziemi Dobrzyńskiej położone, w r. -1792 pomiędzy dwóch swoich synów podzielił.
Skłodowscy, w dawnej Ziemi Łomżyńskiej. Z tych Seweryn do r. 1700 dobra Rząśnik dziedziczył. Słuccy. Z tej rodziny Franciszek Słucki Cześnikiewicz Inowrocław ski, w roku 1756 dobra Bierzwienna, Długa, Karczemną, Leszcze i Tarnówkę w Województwie Łęczyckiem posiadał.
Idzi Słucki, Podczaszy Inowłodzki, Komornik Graniczny Sieradzki, wr. 1757 nabył dobra Głupice, Rożniatowice, Wolę Rożniatowską i Marki w Województwie Sieradzkiem położone.
Świętochowscy, w dawnej Ziemi W arszaw skiej. Z tych Wawrzyniec w roku 1642 dobra Świętochowo i Cieśle posiadał.
Szczepańscy. Wincenty Erazm Franciszek Szczepański, udoxvodnił swoje szlacheckie pochodzenie przed Ileroldyą Cesarstwa Rossyjskiego, od Jakóba Szczepańskiego wr. 1609 Podkomorzego Malborskiego, i z tej zasady do ksiąg Szlachty Królestwa zapisanym został.
Jan Szczepański, w Ziemi Mielnickiej około roku 1792 dobra Burdziłówkę posiadał.
Trzcińscy, w dawnem Województwie Kaliskiem. Z tych Franciszek, w roku 1720 był dziedzicem całej wsi Słembowo zwanej.
Turscy, w dawnej Ziemi Dobrzyńskiej. Mikołaj około r. 1699 dobra Turzą w ielką a Dadzibógw roku 1724 Turzą wilczą posiadali.
Jakób, do roku 1744 wieś Gawrony w Województwie Poznańskiem dziedziczył.
Wrzoskowie, w dawnem Województwie Sandomierskiem. Z tych Ludwik z Wrzosków Wrzosek, Stolnik Zwinogrodzki, w roku 1764 dobra lloszki posiadał. Zakrzewscy, w dawnem Województwie Płockiem osiedli. Z tych Antoni na Zakrzewie
Zakrzewski, Chorąży Zawskrzeński i Podstarosta Grodzki tegoż Województwa, w roku 1758 dziedziczył dobra Zakrzewo, Girzyno, Girzynko, Budowo i Krzeczanowo.
Zalescy. Z tej rodziny Każmirz, w roku 1690 dobra Grzymkowice białe w Województwie Bawskiem położone, nabył.
Zieleniewscy, w dawnem Województwie-Łęczyckiem. Z tych W ojciech posiadał w roku 1723 dobra Ziewanice i Warchołów.
Żelescy, także w dawnem Województwie Łęczyckiem osiedli. Z tych Stefan w roku 1762 dobra Iwiczno dziedziczył.
HERB DOTRZYMA.
Na tarczy ze skrajem złotym, w polu czerwonem, pas niebieski morowy, z czarnem i po brzegach paskami, na szpadzie ustawionej pionowo, rękojeścią złotą wp rawo. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, Najłaskawiej nadany został Janowi Karolowi 2-ch imion Weychertowi, byłemu Porucznikowi dawnych Wojsk Polskich, Dyplomem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, z dnia 4 (16) Stycznia 1827 roku.
HERB DROGOMIR
W polu czerwonem trzy nogi zbrojne, w kolanach zgięte, udami w środku tarczy z sobą złączone. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.
Używają go:
Kulikowscy i Kuligowscy, pochodzący od Jana Kulikowskiego Sędziego Ziemi Wiskiej, który wr. 1685 wieś swoją dziedziczną Drozdowo vz tejże Ziemi leżącą, sprzedał. Niektórzy z potomków pomienionego Jana, osiadłszy we wsi Kuligi-Lipki w dawnem Powiecie Goniądzkim leżącej, Kuligowskimi się przezwali. Inni zachowawszy pierwotne nazwisko, Kulikowskim i ciągle się piszą.
Ramotowscy, zamieszkiwali w dawnem Powiecie Koleńskim. Z tych Karól llamotowski, w roku 1725 w tymże Powiecie dobra K umielsko posiadał.
HERB DROGOSŁAW
W polu czerwonem strzała źelezcem do góry, na połowie srebrnego pierścienia. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Używają go:
Bukowieccy, w dawnej Ziemi Mielnickiej. Z tych Jan, w r. 1755 tamże dobra ziemskie posiadał.
Bukowińscy, w dawnem Województwie Krakowskiem. Z tych w roku 1722 dobra Rożnów, Tropie, i Będżeszyno dziedziczył. Kuszlowie. Franciszek Kuszel, Skarbnik Słonimski, z mocy nadania Króla Polskiego Augusta II z roku 1712, dobra Lisowicze w Województwie Nowogrodzkiem posiadał.
Michał z Hulidowa Kuszel, Stolnik Podlaski, w roku 1764 Elekcyą Króla Stanisława Augusta podpisał.
Skórzewscy, w dawnym Województwie Sieradzkiem. Z tych Jan, w roku 1713 dobra Swiąlkowice, w Ziemi Wieluńskiej leżące, synowi swemu Pawłowi Skórzewskiemu, Cześnikowi Dobrzyńskiemu, za summą 20,000zł. pols. zastawił.
Krzysztof Skórzewski, sprzedawał w roku 1721 dobra -Łagiewniki i Starhowiec, w Województwie Kaliskiem położone.
Truszkowscy, od dawna w Ziemi Łomżyriskiój osiedli. Z tej rodziny Andrzej Trusk w roku 1462 synowi swemu Pawłowi ustąpił wieś Pawłowo, która później od nazwiska posiadaczy Truskami nazwaną została.
Potomkowie zaś tego Pawła z Trusków, dopiero około roku 1600 od posiadanych dóbr nazwisko Truszkowskich przybrali. Z tych również pochodził Jakób Truszkowski, który w roku 1624 posiadał majętność ziemską TruszkiKucze, w PoxviecieKoleńskim leżącą.
HERB DROGOSŁAW 2.
W polu czerwonem strzała zelezcem do góry na księżycu złotym rogami na dół obróconym. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Używają go:
Buchowieccy, rodzina w dawnem Księztwie Litewskiem osiadła. Z niej Benedykt w roku 1590 posiadał dobra Buchowicze i Mołojcze w Województwie Brzesko - Litewskiem. Wiktoryn Buchowiecki, Sędzia Grodzki Grodzieński, w roku 1765 wieś Ponarlice w Województwie Trockiem dziedziczył.
HERB DRYA.
W polu czerwonem trzy kamienie żółte w srebro oprawne, między dwiema wązkiemi wstęgami niebieskiemi wprawo. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.
Używają go:
Borysowiczowie. Józef w roku 1754 w Ziemi Drohickiej dobra Wojny posiadał.
Chłapowscy. Karol z Chłapowa Chłapowski Podkomorzy wr. 1765 nabył dobra Gościejewo w Województwie Kaliskiem leżące.
Czyżewiczowie, w dawnem Województwie Podlaskiem osiedli. Z tych Antoni Czyżewicz Subdelegat Grodzki Mielnicki, około roku 1749 dobra Swiniarowo w Ziemi Mielnickiej dziedziczył.
Czyżewscy. Jedni pochodzą z Sieradzkiego Województwa. Z tych Seweryn xv roku 1688 dobra Słodko w bratu swemu Aleksandrow i ustąpił.
Stanisław zaś w r. 1744, oprócz Slodkowa jeszcze dobra Szawłowice w Kaliskiem położone, dziedziczył.
Drudzy wywodzą się od Ignacego, który w roku 1773 dobra swoje Białe-łąki w Ziemi Halickiej leżące sprzedał.
Inni nareszcie są potomkami Franciszka Andrzeja dwóch imion Czyżewskiego, w roku 1787 dziedzica dóbr Imielinka w Województwie Gnieźnieńskiem położonych.
Lisieccy. Stanisław wr. 1699 nabył w Województwie Poznańskiem wieś Kamieniec.
Grzegorz, był dziedzicem dóbr Klecza w Województwie Kaliskiem le żących, które w roku 1728 sprzedał.
Mikołaj od roku 1751 posiadał w temże Województwie dobra Dembe i Biernatki, które następnie odziedziczywszy synowie je go, takowe w roku 1761 sprzedali.
Łukomscy, pochodzą z dawnego Województwa Kaliskiego, gdzie poprzednik ich Józef Łukomski posiadał w roku 1745 dobra Parusewo i Parusewko.
Modlibowscy. Z tych Józef był dziedzicem dóbr Chlewo i części na Kembłowie w Województwie Kaliskiem położonych, i te wr. 1744 sprzedał.
Orzelscy. Z tej rodziny Łukasz O rzelski, Pisarz Ziemski Kaliski, w roku 1653 posiadał w tymże Województwie dobra Sławino i Zamość.
Wysoccy. Stanisław, w roku 168 9 nabył w Województwie Kaliskiem dobra Paniewo i Palendziedolne.
HERB DRZEWICA.
W polu niebieskiem księżyc złoty rogami w górę, między dwiema takiemiż gwiazdami sześciopromiennemi, nad i pod nim ustawionemi. W szczycie hełmu pięć piór strusich.
Używają go:
Dobrowolscy, rodzina w dawnem Województwie Trockiem osiadła. Z tej Ludwik D om inik, Rotmistrz Powiatu Kowieńskiego, dziedziczył dobra Janucie, inaczej Burniszki zwane, i takowe w r. 1789 synom swoim Tadeuszowi, Jakóbowi i Antoniemu w spadku pozostawił.
Duchnowscy, rodzina w dawnem Województwie Podlaskiem osiadła. Z niej pochodzący Andrzej, wr. 1736 sprzedał dobra swoje ziemskie, w Powiecie Brańskim posiadane.
Ługowscy, zamieszkiwali w Ziemi Dobrzyńskiej, gdzie Antoni-Ługowski w roku 1762 w sie Rogówek i Ługi posiadał.
Mikułowscy, rodzina z dawnego Województwa Sandomierskiego pochodząca. Z niej Wiktor z Mikułowa Mikułowski, Chorąży Wiłkomirski, posiadał tamże dobra Wilczogóra i Dąbrówka-Nagórna, któremi wr. 1768 podzielili się jego synowie: Ignacy, Karol, Jacenty iA ntoni. Ten ostatni był Pisarzem Ziemskim Radomskim i w roku 1782 Deputatem na Trybunał Koronny Piotrkowski.
Popławscy, w dawnej Ziemi Łomżyńskiej. Andrzej, w roku 1775 dobra Zambrzyce-Stare i Minoty posiadał.
Stokowscy, z dawnego Województwa Sieradzkiego pochodzą. Z tych Mikołaj, w roku 1615 posiadał tamże dobra Mleczna i Jarocice. Antoni-Baltazar ze Stoku Stokowski, Burgrabia Grodu Wieluńskiego, dziedziczył dobra Raczyn, Kopydłowo, Łagiewniki i inne, któremi w roku 1763 po jego śmierci podzielili się synowie Walenty i Maciej.
Wasilewscy. Wawrzyniec Wasilewski, około roku 1696 w Ziemi Drohickiój wieś Wasilewo posiadał. A leksander z Wasilewa Wasilewski, w roku 1748 dziedziczył w Województwie Sandomierskiem wieś Rembieszyce. Józef Wasilewski, za zasługi w zawodzie lekarskim przez Króla Polskiego Stanisława-Augusta do godności szlacheckiej wyniesiony, w dniu 30 Marca 1778 roku Dyplom wraz z herbem Drzewica otrzymał.
Zajączkowscy, w dawnem Województwie Sandomierskiem. Z tych Jan-Karol z Zajączków Zajączkowski, Podczaszy Podlaski, w roku 1717 posiadał wieś Petrykozy. Kaźmirz, Chorążyc Dobrzyński, tamże dziedziczył dobra Kuraszków, z Wolą Dobromirową inaczej Kuroszkowską nazwaną, które w r. 1758 sprzedał.
HERB DUBNITZ.
Na tarczy dwudzielnej, w prawem polu niebieskiem lis w spięty, w lewem zaś srebrnem taki z pies biały, w obroży czerwonej ku sobie zwrócone, W szczycie hełmu sama korona szlachecka.
Używają go:
Rajscy vel Rejscy, rodzina z Czech pochodząca. Z tej Franciszek-Ksawery Rajski, po udowodnieniu praw do tytułu Barona przed byłą Deputacyą Senatu Królestwa, pomieszczony został na liście Baronów w roku 1824 ogłoszonej; i na tej zasadzie z mocy A rtykułu 17 ustępu 2 litery a Prawa o Szlachectwie z r. 1836 w Księgi Szlachty wpisany.
HERB DUSZEK DUSZYŃSKI
W polu czerwonem jednorożec w prawo, z gołębiem siwym na głowie. W szczycie hełmu pół takiegoż jednorożca.
Herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, Najłaskawiej nadany został Janowi Duszyńskiemu, Kommissarzowi Policyi Wykonawczej Miasta Warszawy, za gorliwość w służbie Dyplomatem Wiekopomnej pamięci Najjaśniejszego Cesarza i Króla ALEKSANDRA I, z dnia 29 Maja (10 ) Czerwca 1823 roku.
HERB DZIAŁOSZA
Na tarczy w polu czerwonem, z prawego brzegu róg jeleni, z lewego zaś skrzydłosępie prawe. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.
Używają go:
Hinczowie, rodzina z Pruss pochodząca, której członkowie osiadłszy w dawnem Województwie Sieradzkiem, pisali się z Rogowa. Z tej Ignacy Hincz, w roku 1816, był Kapitanem Sztabu Kwater mistrzostwa Jeneralnego byłych Wojsk Polskich.
HERB DZIAŁOSZA 2.
W polu czerwonem z prawego brzegu tarczy wąż złoty, około sztaby żelaznej obwinięty; z lewego, skrzydło sępie prawe. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.
Używają go:
Salisch, rodzina z Pruss pochodząca. Z niej Karol Salisch, za niezachwianą wierność swoją dla Tronu, Naj Łaskawiej przypuszczony został do używania przywilejów obywatelstwa i szlachectwa w Królestwie Polskiem, Dyplomatem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, zd. 27 Czerwca (9 Lipca) 1834 r.
HERB DZIANOTT de CASTELLATI.
W polu niebieskiem na murawie bram ao pięciu wieżach, nad środkową od innych wyższą, orzeł czarny Rzeszy Niemieckiej. W szczycie hełmu, złotem ozdobionego, podobny z orzeł. Labry niebieskie czerwono podszyte.
Używają go:
Zzianott de Castellati, rodzina pochodząca z nad Renu i za panowania Króla Zygmunta III w Polsce osiadła. Z tej Piotr Dzianott de Castellati, za waleczność i męztwo w różnych wojnach okazane, od Króla Polskiego Jana Każmirza w r. 1662 Dyplomat na Szlachectwo dziedziczne wraz z herbem powyższym otrzymał.
HERB DZIULI.
W polu srebrnem trzy węzę złote głowami w prawo, jeden pod drugim pełzające. Tarcza bez hełmu i korony, Iabry czerwone bez podszycia.
Używają go:
Dziewulscy, w dawnem Województwie Lubelskiem osiedli. Z tych Ignacy Dziewulski w roku 1768 był Subdelegatem Grodu Krasnostawskiego.