Samochód terenowy UAZ 469b

Wóz dowodzenia WD-43 montowany na samochodzie UAZ-469B znajduje się w wyposażeniu Sił Zbrojnych RP od 1981 r. Jest przeznaczony do zapewnienia miejsca pracy osobie funkcyjnej (dowódcy) oraz fonicznej utajnionej i nieutajnionej łączności dla potrzeb dowodzenia wojskami i kierowania ich środkami walki w pododdziałach oraz punktach dowodzenia. Samochód jest produkowany na podstawie UAZ 469b. Produkowany był od 1972 do 2007 roku i ponownie od 2010 roku w fabryce UAZ w Uljanowsku.

Samochód początkowo przeznaczony dla wojska, szybko zyskał uznanie w innych służbach mundurowych a nawet wśród osób cywilnych. Używany przez wojska Układu Warszawskiego. Uczestniczył w niemal każdym konflikcie zbrojnym po 1970 roku. Jego parametry sprawiały, że sprawdzał się zarówno w śniegach Syberii, jak i na pustynnych terenach Afryki i Afganistanu.

konstrukcja UAZ-a jest niezwykle prosta i można powiedzieć wzorcowa jeśli chodzi o prawdziwie terenowy pojazd. Rosyjski pojazd ma dwubiegowy reduktor umożliwiający dołączenie napędu przedniej osi i włączenie biegów terenowych oraz 4-stopniową skrzynię biegów, niekoniecznie z synchronizacją. Podstawowym silnikiem UAZ-a 469B był 2,4 litrowy, dolnozaworowy silnik benzynowy o czterech cylindrach i stopniu sprężania 6,7–6,9. Wytwarza moc około 70–80 KM (w zależności od regulacji gaźnika, rodzaju paliwa i kondycji) oraz moment obrotowy o wartości około 170 Nm. przy 2400 obr./min.