SŁOWO WSTĘPNE

DZIAŁ polski na Międzynarodowej wystawie nowoczesnej sztuki dekoracyjnej w Paryżu 1925 r. stanowi główną treść ilustracyjną niniejszego wydawnictwa. Mimo że od wystawy upłynęło przeszło dwa lata, nie traci ona bynajmniej na aktualności. Rzeczy polskie, które się tam znajdowały, nasz pawilon na Cours la Reine, wnętrza i kaplica w Galerji Inwalidów raz z sąsiednim ogródkiem, kawiarnią i kioskiem, wystawa zbiorowa w Grand-Palais i urządzony tam że dział szkolny, były wynikiem paroletnich przygotowań i wysiłków, które mogły wydać owoce jedynie dzięki przeszło dwudziestoletniej pracy pionierów nowego ruchu w dziedzinie polskiej sztuki stosowanej. Wystawa była więc tego ruch u dość dokładnym przeglądem. Spełniwszy w Paryżu swe zadanie propagandowe i reprezentacyjne i zorjentowawszy nas w kwestjach handlowo – eksportowych, była jednocześnie doskonałą sposobnością do zdania sobie sprawy z tego, co przez ćwierć wieku u nas zrobiono, w jakim kierunku należy iść i czego się można spodziewać na przyszłość. 

Czas ubiegły w niczem nie podważył dotychczasowych zdobyczy, ani poglądów zasadniczych i ideałów, które przyświecały nam wiele lat temu. Doświadczenia odbytego w 1925 roku międzynarodowego turnieju, przyśpieszony bieg dzisiejszego życia, rozwój przemysłu, nowe wynalazki, coraz żywiej odczuwana potrzeba współzawodnictwa, ale i współpracy między narodami, znajdą niewątpliwie oddźwięk w dalszej ewolucji polskiej sztuki. Nie mniej oddajemy do użytku ogółu to wydawnictwo w przekonaniu, że daje ono obraz podstawowych dążeń naszych, a dzieła w niem zgromadzone stanowią mocny fundament, na którym wznieść się w inna dalsza budowa współczesnej sztuki dekoracyjnej polskiej. 

Książka niniejsza przeznaczona jest dla nas Polaków, i dla cudzoziemców. Dlatego pół nakładu wychodzi w języku polskim, pół we francuskim. 

Przesuwając przed oczyma polskiego widza niby wstęgę filmową własnych form i barw, niechaj roznieci płomień jeśli już nie entuzjazm u, to bodaj ciepła i zaufania, które są tak niezbędne w każdej pracy twórczej, zwłaszcza w pracy artystycznej o tak wybitnie społecznem znaczeniu. 

A dla cudzoziemców niech będą te karty, pisane językiem najdostępniejszym, bo plastycznym, nową drogą do bliższego poznania nas i głębszego zrozumienia.