Dokumentacja

Część dokumentacyjną w zbiorach Muzeum tworzą głównie materiały pozyskane ze starych gazowni klasycznych w Polsce. Dużą liczbę zbiorów dokumentacyjnych Muzeum zawdzięcza inwencji i operatywności opolskich gazowników, a także sympatykom – ludziom często niezwiązanych z gazownictwem.
Najwięcej dokumentów zgromadzonych w Muzeum pochodzi z Opola, Zabrza, Wrocławia, Krakowa, Zgorzelca, Warszawy oraz z Paczkowa.
W sali dokumentacyjnej pokazane są dawne rysunki dotyczące pieców gazowniczych poziomo – retortowych, a także dużych obiektów z piecami komorowymi z mechaniczną obsługą. Duża część dokumentów związana jest z pracą dawnych gazowni klasycznych. Dokumenty te opisują fazę produkcyjną, oczyszczanie, magazynowanie i przesył gazu do odbiorcy końcowego. Zbiory obejmują okres od powstania pierwszych gazowni w Polsce aż do zakończenia produkcji gazu świetlnego w 1998 roku.