W polskiej sztuce ludowej rzeźba rozwijała się wśród niższych warstw społeczeństwa już od końca średniowiecza. Podstawowym materiałem było drewno lipowe (rzadziej grusza, topola, dąb) jako najłatwiejsze w obróbce, niestety przez to i nietrwałe. Twórcami rzeźb byli artyści samoucy, co sprawiało, że prace ich charakteryzowało uproszczenie cech, geometryzacja kształtów, statyka, frontalność układu, deformacja w proporcji ciała. Początkowo zdecydowanie dominowała tematyka religijna: Chrystus (Frasobliwy, sceny pasyjne), Matka Boska, postaci świętych, ale i sceny rodzajowe z życia wsi. W czasach PRLu władza zaczęła lansować twórców ze środowisk wiejskich oraz organizować wystawy propagujące rzeźbę głównie o tematyce świeckiej. Tematy konkursów poszerzyły się o te patriotyczne, historyczne, polityczne co można zobaczyć również na naszej wystawie.
Rzeźba ludowa znalazła się w zbiorach Muzeum Miejskiego Suchej Beskidzkiej, dzięki przekazaniu eksponatów w 2010 roku przez Towarzystwo Miłośników Ziemi Suskiej
z prowadzonego przez nich Muzeum Ziemi Suskiej.
Powstałe w 1971 roku TMZS jako podstawowy cel obrało sobie zorganizowanie Muzeum Ziemi Suskiej.
W poszczególnych miejscowościach powiatu suskiego członkowie TMZS wyszukiwali przedmioty codziennego użytku interesujące ze względu na swój historyczny już charakter. Wyszukiwali również twórców ludowych, którzy tworzyli w zaciszu swoich mieszkań i do tej pory byli znani jedynie wśród swoich najbliższych sąsiadów. Efekty ich poszukiwań w postaci prac twórców ludowych: rzeźby czy malarstwa, można było oglądać w Muzeum Ziemi Suskiej mieszczącym się w latach 1972 -74 na parterze zamku suskiego, a po latach nie funkcjonowania z powodu braku siedziby w tzw. Domku Ogrodnika (1996-2010).