Dzięki wykopaliskom prowadzonym na terenie historycznego miasta Gdańska wiadomo, że w domach gdańskich mieszczan z XVI–XVIII wieku znajdowała się chińska i japońska porcelana eksportowa.
Najstarsze porcelanowe zabytki odkryte w Gdańsku pochodzą z drugiej połowy XVI wieku. Popularność porcelany wśród gdańszczan rosła przez cały wiek XVII, a kulminację osiągnęła w XVIII w.
Były to głównie naczynia stołowe: w XVII w. – duże talerze i misy (chętnie naśladowane w holenderskich wytwórniach fajansu), a w XVIII w., gdy zmieniły się obyczaje – także niewielkie czarki i spodki do spożywania napojów kolonialnych (kawy, herbaty i czekolady).
W zależności od tego, jak zamożny był dom, pojawiały się naczynia zdobione różnymi technikami dekoracji. Do najtańszych należały masywne spodki i czarki zdobione kobaltem podszkliwnym, a później tak zwanym stylem Imari. Do najdroższych zaliczały się cienkościenne przedmioty zdobione naszkliwnie farbami i emaliami oraz złocone.
Ponadto w nielicznych miejscach Gdańska odkryto cienkościenną wczesną porcelanę japońską.
Co zobaczę na wystawie?
36 porcelanowych zabytków z XVI-XVIII w. odkrytych w Gdańsku
krótkie, ale dokładne opisy prezentowanych naczyń (skąd pochodzą i co przedstawiają)
dużą planszę objaśniającą temat wystawy
Czego się dowiem?
jakiego rodzaju porcelanę odkryli archeolodzy w Gdańsku
czym jest porcelana eksportowa
jak rozwijała się produkcja porcelany eksportowej w Chinach
jak kampanie handlowe transportowały porcelanę do Europy