Pomnik znajduje się na terenie Synagogi Pinkasa
Nagrobek dla tych, którzy nie mają własnego grobu
Pomnik w synagodze Pinkasa poświęcony jest ofiarom Zagłady wśród Żydów z Czech, których imiona upamiętniają ręcznie wykonane inskrypcje pokrywające ściany nawy głównej synagogi i przyległych pomieszczeń.
Nazwiska ofiar podzielono według ostatniego miejsca zamieszkania przed deportacją lub aresztowaniem, a w ramach tego podziału zapisano je alfabetycznie według nazwisk poszczególnych rodzin. W nawie głównej wymieniono nazwiska osób, których ostatnim miejscem zamieszkania przed deportacją była Praga, natomiast w sąsiednich przestrzeniach wymieniono nazwiska ofiar z miast i wsi położonych poza Pragą.
Tekst inskrypcji sporządzono w oparciu o fiszki, które sporządzono wkrótce po wojnie na podstawie zachowanych dokumentów transportowych, list rejestracyjnych i oświadczeń ocalałych. Na wszystkich wewnętrznych ścianach, oprócz nazwisk ofiar, znajdują się daty ich urodzenia i śmierci. Dokładna data zgonu w większości przypadków nie jest znana, dlatego zastępuje się ją datą deportacji do gett i obozów zagłady na Wschodzie, która jest zazwyczaj ostatnią informacją o ofiarach.
Na bokach pudełka z Torą (aron ha-kodesz) wyryte są nazwy gett i obozów, do których deportowano Żydów z Czech i Moraw i gdzie zdecydowana większość z nich została zamordowana.
Dostęp do cyfrowej wersji wystawy pomnikowej jest możliwy za pośrednictwem kiosku informacyjnego wewnątrz synagogi oraz interfejsu internetowego.
Jeden z najstarszych tego typu zabytków w Europie
Pomnik w synagodze Pinkasa jest jednym z najstarszych tego typu pomników w Europie. Autorami unikalnego projektu i realizacji w latach 1954–1959 byli Václav Boštík (1913) i Jiří John (1923–1972).
W 1968 roku, po inwazji Związku Radzieckiego na Czechosłowację, pomnik zamknięto. Dopiero po 20 latach budynek odbudowano, a po upadku reżimu komunistycznego można było rozpocząć renowację pomnika, którą ponownie otwarto w 1996 roku.