Kateřina Handlová. Dziennik zaginięć

Kateřina Handlová (*1988) pochodzi z rodziny szklarzy, którzy od dzieciństwa wiązali się z delikatnym i rzadkim materiałem i wiązały się z nim odpowiedzialności. Dorastała w otoczeniu sztuki i rzemiosła, dlatego jej wyjazdy studyjne również były ukierunkowane w stronę szkła. Ukończyła studia uniwersyteckie w pracowni szkła Rony Plesl na Akademii Sztuki, Architektury i Wzornictwa w Pradze i z dyplomem w kieszeni rozpoczęła pracę w filmie jako asystentka kostiumografa. I do dziś moda inspiruje ją w tworzeniu szkła bardziej niż sam świat projektowania produktów. Później przez cztery lata projektowała wielkoformatowe projekty oświetleniowe dla Lasvit w Dubaju, następnie pracowała jako główna projektantka instalacji oświetleniowych dla marki Swarovski, podpisała projekt opraw oświetleniowych dla marki Bomma i stała się m.in. autorką medali na Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie w 2024 roku. Równolegle od czterech lat pracuje jako dyrektor artystyczny huty szkła Rückl w Nižborze, dla której tworzy projekty wazonów i szkła stołowego.

Projekt Kateřiny Handlovej często wykracza poza granice pola. Wprowadza nowe motywy, łączy szkło z pozornie niepasującymi do siebie materiałami, buduje archetypiczne kształty i funkcjonalne przedmioty w nieoczekiwane struktury relacji i sytuacje, odkrywa nowe tekstury i technologie oraz wprowadza treści artystyczne do projektowania.

Kateřina Handlová nie szuka prostych rozwiązań. Właściwe stworzenie projektu poprzedzone jest intensywną introspekcją i wnikliwymi badaniami, które służą sformułowaniu tematu i wybraniu kąta jego patrzenia, który nie jest taki sam. Niczym obracanie w dłoniach wyciętego wazonu i odsłanianie świetlistości każdego aspektu, Kateřina Handlová odkrywa świat poprzez siebie i odbicia siebie. Jej projekty są świadectwem takiego lustrzanego odbicia. Z zainteresowaniem eksploruje świat, zarówno przez pryzmat własnych doświadczeń, jak i poprzez historie i losy innych kobiet.

Twórcze zanurzenie się w sobie ma charakter medytacji. Pomaga uobecnić coś z pierwotnej mądrości, z tradycji, do której się odwołuje, od której świadomie lub nieświadomie stara się uchwycić coś jako klucz do zrozumienia świata lub dla własnej satysfakcji z ukończonego dzieła. Z takiego doświadczenia, w którym przeplatają się kobieca wrażliwość, relacyjność i fizyczność, dobro i zło, predestynacja i wolna wola, pamięć i fantazja, zanik i trwanie, może wyłonić się wartościowy przekaz. Kateřina Handlová stara się nam to przekazać. Podobne podejście nie jest może zaskakujące dla wolnego artysty, ale jest niezwykłe dla projektanta, twórcy projektów do masowej produkcji. Ale to właśnie to nieuchwytne sprawia, że przedmiot użytkowy może przejawiać się w wielorakiej subiektywnej całości i zachowywać swoją wartość poza czasem.