Sztuka późnego antyku i sztuka bizantyjska

Muzeum Sztuki Bizantyjskiej posiada nieporównywalną w Niemczech, pierwszorzędną kolekcję późnoantycznych i bizantyjskich dzieł sztuki i przedmiotów codziennego użytku. W centrum uwagi znajduje się sztuka cesarstwa zachodniorzymskiego i bizantyjskiego z okresu od III do XV wieku, a także duża liczba ikon i małych dzieł sztuki z okresu postbizantyjskiego.

Dzieła sztuki w muzeum pochodzą z niemal wszystkich obszarów starożytnego basenu Morza Śródziemnego, z Rzymu i Włoch, ze Stambułu (bizantyjskiego Konstantynopola) i Turcji, z Grecji i Bałkanów, z Egiptu, Nubii, Etiopii, Afryki Północnej, z krajów Bliskiego Wschodu i Rosji, całkowicie odpowiadając zasięgowi Cesarstwa Zachodniorzymskiego i Wschodniorzymskiego oraz państw, które odziedziczyły kulturę bizantyjską.

W ramach tego szerokiego spektrum kolekcja berlińska rozwinęła swój charakterystyczny profil, który wyznaczają cztery punkty centralne: Późnoantyczne sarkofagi i fragmenty sarkofagów z Rzymu oferują panoramę wczesnochrześcijańskiej ikonografii w stolicy Cesarstwa Zachodniorzymskiego. Bogata kolekcja rzeźby figuralnej i ornamentalnej z Cesarstwa Wschodniorzymskiego umożliwia badanie różnorodności stylistycznej i zmian tego gatunku, co w innych przypadkach jest możliwe tylko w kolekcji Muzeum Archeologicznego w Stambule. Cenne rzeźby z kości słoniowej i mozaikowe ikony świadczą o wysokim poziomie rzemiosła i artyzmu bizantyjskiej sztuki dworskiej. Przedmioty codziennego użytku i religii chrześcijańskiej z Egiptu dostarczają wskazówek na temat życia codziennego i dekoracji procedur liturgicznych. Wśród nich są znaleziska podłogowe wykonane z materiałów organicznych, takich jak drewno i tkaniny, które zawdzięczają swoje zachowanie gorącemu i suchemu klimatowi pustynnemu Egiptu.

Wystawa stała Muzeum Sztuki Bizantyjskiej Muzeów Narodowych w Berlinie.