Labolatorium

Jedwab wiskozowy to chemia XX wieku. Powstał przez działanie ługu sodowego i dwusiarczku węgla na celulozę. W wyniku dalszej obróbki powstało włókno. Z niego tkanina efektowna, tania, masowego użytku, a przede wszystkim modna, budząca zachwyt i pożądanie zarówno pań lat 20-tych jak i tych XXI wieku. Wzór na sztucznym jedwabiu zajął pierwsze miejsce. Modę zainspirowało kubistyczne malarstwo Legera-rozpropagowane przez słynnych rysowników: Driana-Lepape, Jribe-a w Polsce Stryjeńska. Polscy koloryści i inż. Witold Jezierski, dr Anastazy Boryniec i inni opracowali technologię, które utrwalały nowe barwniki na włóknie wiskozowym.
W skali technicznej podjęła w Polsce produkcję nowego włókna (lata 1918-1939) Widzewska Manufaktura w Łodzi oraz z Tomaszowskimi Zakładami Włókien Sztucznych. W Kaliszu właściciele "Bielarni" założonej w 1912 r. przez braci Wilhelma i Hugona Millerów poszli za tchnieniem mody i już w latach dwudziestych farbowano i drukowano batysty ze sztucznego jedwabiu noszonego przez niezamożne dziewczyny i żony ministrów. W Kaliszu poza epizodem wojennym 1939-1945 fabryka ta przetrwała przyjmując w 1945 r. nazwę Zakładów Przemysłu Jedwabniczego "WISTIL" obecnie od 1993 roku jako spółka akcyjna "WISTIL".
Muzeum współpracując od 1981 roku z tym zakładem posiada z "WISTILU" Laboratorium jak i kolekcję próbników i tkanin ukazując w historycznym rozwoju postęp w dziedzinie technologicznej, kolorystycznej i wykończalniczej.