Historia Miasta I Regionu (XIII - Do 1947 Roku)

Ekspozycja historyczna ukazuje dzieje regionu oraz miasta od czasów jego lokacji (połowa XIII wieku) po rok 1947. Do II rozbioru Polski w 1793 roku Ziemia Międzyrzecka była najdalej na zachód wysuniętym terenem, znajdującym się w granicach Rzeczypospolitej. Przygraniczna lokalizacja miasta sprzyjała osadnictwu ludności różnych narodowości oraz wyznań. Przez kilkaset lat Ziemię Międzyrzecką zamieszkiwali Polacy, Niemcy, Żydzi, a nawet Holendrzy i Szkoci. Struktura społeczna i narodowościowa miasta i regionu uległa całkowitej zmianie po 1945 roku.

Obok ludności autochtonicznej osiedlają się tutaj mieszkańcy Wielkopolski, repatrianci z Kresów Wschodnich oraz Łemkowie, przesiedleni w ramach Akcji „Wisła” w 1947 roku. Prezentowane na wystawie eksponaty ukazują historię miasta i regionu, akcentując przede wszystkim jego wielokulturowość.

Niezwykle cennym obiektem jest indygenat, który nadał Jan III Sobieski na Sejmie Koronacyjnym w 1676 roku w Krakowie kuzynom: Adamowi i Carlowi Magnusowi Kalckreuthom za szczególne zasługi dla Rzeczpospolitej.