Zbrodnia Lubińska

Ratusz, poddasze
Kolejna stała wystawa nosi tytuł „Zbrodnia Lubińska”. Poświęcona jest tragicznym wydarzeniom z 31 sierpnia 1982 roku, gdy z od kul z milicyjnej broni zginęło trzech górników: Michał Adamowicz, Mieczysław Poźniak i Andrzej Trajkowski. Nowoczesna, multimedialna ekspozycja jest hołdem dla zamordowanych i lekcją współczesnej historii Lubina dla żyjących.

Oryginalne dokumenty, a przede wszystkim fotografie autorstwa Krzysztofa Raczkowiaka i Ryszarda Bobera pokazują przebieg jednego z najtragiczniejszych dni w powojennej historii miasta. Wielkoformatowe wydruki, projekcja multimedialna, archiwalne nagrania i efekty dźwiękowe (okrzyki demonstrantów, odgłosy wystrzałów) oddają klimat pamiętnego 31 sierpnia 1982 roku. To po prostu trzeba zobaczyć.

Sala przesłuchań
Dzień przed 37 rocznicą Zbrodni Lubińskiej w muzeum otwarto nową ze stałą ekspozycją. Nosi ona tytuł „Stan wojenny – represje” i przenosi odwiedzających w scenerię pokoju przesłuchań. Pomieszczenie to jest pewnego rodzaju uzupełnieniem czy nawiązaniem do wystawy zatytułowanej „Zbrodnia Lubińska”. Można w niej obejrzeć film z rekonstrukcji wydarzeń z 31 sierpnia 1982 roku, a także przekonać się, jak wyglądały cele więzienne czy pomieszczenia, gdzie często w bardzo brutalny sposób funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej bądź Służby Bezpieczeństwa przesłuchiwali opozycjonistów. Zobaczyć też można łuski ostrej amunicji oraz petardy, które były właśnie tego dnia użyte przez funkcjonariuszy Milicji i ZOMO.