KULTURA MATERIALNA WSI KRASNOSTAWSKIEJ

Na wystawie zgromadzono eksponaty ukazujące najstarsze i najbardziej powszechne zajęcie ludności wiejskiej - rolnictwo. Są to m.in. narzędzia do orki (pług, jarzmo na woły, brony), zbioru i przechowywania zboża (sierpy, grabie, cepy, plecione i dłubane naczynia zasobowe, miarki ), urządzenia do przygotowywania kaszy (żarna, stępy, kaszownik), a także wóz na drewnianych osiach.

Pszczelarstwo i rybołówstwo, należące również do najstarszych zajęć ludzi, ukazują: ule kłodowy i słomiany, sikawka do spryskiwania pszczół, a także wiersza do łowienia ryb i kosz na węgorze. Znaczna grupa ludności mieszkającej na wsi zajmowała się tkactwem, które na wystawie reprezentowane jest przez narzędzia tkackie przedstawiające kolejne etapy pracy od zbioru lnu po utkanie płótna na warsztacie tkackim.

Na przełomie XIX i XX w. na wsi krasnostawskiej występowało już szereg tradycyjnych rzemiosł, takich jak garncarstwo, kowalstwo, bednarstwo, szewstwo, ciesiołka, kołodziejstwo. na wystawie pokazano najciekawsze eksponaty reprezentujące każde z wymienionych rzemiosł.

Są to:

naczynia gliniane wykonane na kole garncarskim (garnki, misy, dwojaki, dzbany, itp.);
narzędzia i wyroby kowalskie m.in. miech kowalski, kowadło, motyki, sierpy, podkowy, kraty balkonowe, krzyże przydrożne;
naczynia klepkowe (beczki, beczułki, faski, zolniki, maselnica);
warsztat stolarski z wyposażeniem m.in. w heble, świdry, piły oraz warsztat kołodzieja.

Wiele z tych przedmiotów znajdowało się na wyposażeniu chałupy wiejskiej w powiecie krasnostawskim na przełomie XIX i XX w.