Kocham, do zobaczenia…

„Kocham, do zobaczenia…” została wypożyczona z Centralnego Muzeum Jeńców Wojennych w Opolu. Przygotowali ją pracownicy Działu Naukowego: dr Anna Czerner i dr Kamil Weber.

Wystawa porusza mało znany i zaskakująco złożony temat miłości w czasach wojennej niewoli. Autorzy skupili się na parach i ich wieloletnich rozterkach oraz towarzyszącym im emocjom: tęsknocie, trosce, obawie o los drugiej osoby, strachem przed tym, co przyniesie kolejny dzień i czy uczucie przetrwa próbę czasu.

Wystawa prezentuje różne historie miłosne, dla których punktem odniesienia jest okres niewoli spędzony w obozach jenieckich. Opowiadają o niej same pary – poprzez fragmenty listów i wspomnień oraz liczne fotografie i muzealne eksponaty. Sporą grupę stanowią przedmioty osobiste, o zabarwieniu sentymentalnym – maskotki, biżuteria czy przedmioty codziennego użytku wykonane z myślą o tej drugiej, ukochanej osobie. Jest tu mowa o romantycznych uniesieniach i uczuciach niezachwianych nawet kilkuletnią izolacją, jak również o zdradach, rozstaniach, nieporozumieniach, wreszcie – miłości zakończonej śmiercią.

W prezentacji zagadnienia nie brak trudnych i nieoczywistych tematów: osamotnienia, emancypacji czy uczucia do wroga. Towarzyszy im komentarz: historyczny, socjologiczny i psychologiczny. Jest to niezbędne by z większą empatią zrozumieć, jak wojenne wyzwania na zawsze zmieniły zdane na siebie kobiety i odizolowanych w obozach jenieckich mężczyzn.

Autorzy opowiadają o różnobarwnych uczuciowych relacjach łączących jeńców z kobietami – tymi czekającymi na ich powrót (żonami, narzeczonymi, sympatiami), tymi poznanymi dopiero w czasie niewoli, a także z tymi, z którymi prawdopodobnie nigdy nie powinni się byli wiązać.

Pojawiają się tu historie osób znanych (np. Konstantego I. Gałczyńskiego), ale przede wszystkim ludzi, których losy autorzy wydobyli z rodzinnych archiwów dzięki współpracy z dziećmi czy wnukami byłych jeńców.