Kolekcja otwarta!

Kurator wystawy: Adam Pacholak
Zespół merytoryczny: Barbara Banaś, Iwona D. Bigos, Anna Chmielarz, Justyna Chojnacka, Małgorzata Micuła

Natalia LL, Dorota Nieznalska, Ewa Partum, Joanna Rajkowska, Bożenna Biskupska, Ewa Zarzycka, Olaf Brzeski, Łukasz Korolkiewicz, Jerzy Kosałka, Slavs&Tatars, Krzysztof Wodiczko… to tylko niektóre nazwiska artystek i artystów, których prace zostały zakupione do zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu, poszerzając je o wątki współczesne, neoawangardowe czy wrocławskie.

Na wystawie pokazane zostały wyjątkowe dzieła, które wzbogaciły kolekcję sztuki współczesnej MNWr w ostatniej dekadzie. Jednakże kupić to nie wszystko. Ważną częścią ekspozycji jest pokazanie istotnej, a często niewidocznej dla zwiedzających, pracy osób, które stoją za opieką nad zbiorami wrocławskiego Muzeum Narodowego, ich nieustannym rozwojem, zabezpieczeniem i udostępnianiem publiczności…

„W latach 60. XX w. ówczesny dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu Mariusz Hermansdorfer zapoczątkował proces budowania unikatowego w skali kraju zbioru sztuki współczesnej. Jego podejście koncentrowało się na gromadzeniu tradycyjnych form sztuki osadzonych w modernizmie (rzeźba, malarstwo, rysunek, grafika), a jednocześnie zwracało uwagę na zmiany zachodzące w polu sztuki, takie jak przejście do epoki postmedialnej i rozwój w kierunku postmodernizmu. W rezultacie kolekcja Muzeum łączy różne style i nurty – od realizmu, przez sztukę metafory, abstrakcji i figuracji, aż po nowoczesne kierunki, w tym sztukę konceptualną (w szczególnej dla Wrocławia wersji nazywanej sztuką pojęciową lub niemożliwą)” – mówi dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu Piotr Oszczanowski.

„Muzeum Sztuki Współczesnej Oddział Muzeum Narodowego we Wrocławiu w nawiązaniu do wieloletniej tradycji kolekcjonerskiej wytyczyć może co najmniej cztery wiodące kierunki rozbudowy swoich zbiorów: są to osie późnego modernizmu, neoawangardy, wrocławska oraz współczesna (po 2000 roku) i najnowsza – będące rozwinięciem zapoczątkowanej przez Mariusza Hermansdorfera idei Muzeum jako instytucji sondującej najnowsze tendencje artystyczne. Te osie wyznaczają też narrację najnowszej wystawy” – dopowiada Iwona D. Bigos, kierowniczka Pawilonu Czterech Kopuł.