Bogata kolekcja zabytków ze starożytnego Egiptu
Na wystawie prezentowane są wybrane elementy bogatej kolekcji zabytków ze starożytnego Egiptu zgromadzonych w naszym muzeum.
Najstarszym sarkofagiem i zarazem jednym z pierwszych zabytków egiptologicznych w Krakowie, jest sarkofag z XXI dynastii, należący do małżonki kapłana Amona z Karnaku, imieniem Nesy-Chonsu. W 1907 roku dotarły do Muzeum sarkofagi z wykopalisk prowadzonych przez pierwszego polskiego egiptologa, krakowianina Tadeusza Smoleńskiego, w El-Gamhud w Środkowym Egipcie. Następna część kolekcji pochodzi ze wspólnych wykopalisk zorganizowanych w latach 1910-1914, w Dolnej Nubii i Tura na wschód od Kairu, przez krakowską i wiedeńską Akademię Nauk, pod kierunkiem Hermanna Junkera. Trzeci i największy zbiór, to spuścizna po powstałym przy Armii Polskiej na Bliskim Wschodzie Muzeum (Muzeum Polowe), która w końcu 1948 roku trafiła Muzeum Archeologicznego PAU.
Życie w dawnym Egipcie
Zróżnicowana chronologicznie kolekcja zawiera obiekty związane z wieloma dziedzinami życia codziennego i sztuki starożytnych mieszkańców kraju nad Nilem. Najstarszy zabytek to wapienny posążek siedzącego mężczyzny z V dynastii, zaś do najmłodszych należą fragmenty koptyjskich tunik oraz rzeźby z tego okresu.
Na wystawie prezentowane są także rezultaty badań interdyscyplinarnych mumii kobiety (Aset-iri-khet-es), które m.in. pozwoliły ustalić przyczyny śmierci, określiły jej kod genetyczny, grupę krwi, a nawet porę roku, podczas której zmarła. Prezentowany jest także portret przyżyciowy kobiety i film z rozwijania mumii.
Eksponowane są także mumie zwierząt i, należące do rzadkości w egiptologicznych kolekcjach, mumie zbożowe (miały symbolizować siły życiodajne Ozyrysa i odradzającą się przyrodę).
Wyeksponowane zostały także stele nagrobne i epitafia – w tym, chrześcijańskie z IX-X wieku z nekropoli w Ginari/Tafah w Nubii.