Wystawa przygotowana w 125. rocznicę powstania we Wrocławiu Śląskiego Muzeum Rzemiosła Artystycznego i Starożytności, które odegrało rolę kulturotwórczą w czasach historyzmu.
Pierwsza w Polsce tak obszerna prezentacja zabytkowych sprzętów z czasów historyzmu przybliża tę mało znaną epokę i przedstawia jej intrygujące oblicze. Poświęcona jest głównie meblarstwu 2. połowy XIX i początku XX w., ale na jego przykładzie ukazuje najważniejsze nurty inspirowane dawnymi stylami występujące wówczas w architekturze wnętrz i rzemiośle artystycznym. Celem wystawy jest przedstawienie historyzmu z zupełnie nowej perspektywy i udowodnienie, że nie można traktować go tylko i wyłącznie jako naśladownictwa minionych stylistyk.
Wystawie towarzyszy katalog – efekt kilkudziesięciu lat wnikliwych badań Małgorzaty Korżel-Kraśnej, wybitnej specjalistki od zabytkowego meblarstwa. Obejmuje on sprzęty powstałe od ok. 1850 r. do końca lat 30. XX w. Autorka pokazuje historyzm z zupełnie nowej perspektywy i udowadnia, że nie można traktować go tylko i wyłącznie jako naśladownictwa minionych stylistyk. W publikacji autorka w wielu przypadkach zmieniła datowanie zabytków na późniejsze. Wcześniejsze pomyłki w datowaniu wynikały z… profesjonalizmu XIX-wiecznych stolarzy, którzy często w swojej pracy perfekcyjnie posługiwali się dawnymi technikami, a nawet archaicznymi narzędziami.
Od połowy XIX w. dzięki szybkiemu rozwojowi gospodarczemu pojawiały się nowoczesne maszyny, materiały, nieznane wcześniej technologie i masowa produkcja. Stawiało to zupełnie nowe wymagania przed twórcami i artystami. W obliczu tych zmian przyjęli oni postawę aktywnego poznania nieznanych wcześniej możliwości i wykorzystali je do kopiowania i naśladownictwa dzieł dawnych mistrzów, które uznawano za wzorcowe, a które reprezentowały style historyczne: romanizm, gotyk, renesans, barok, rokoko i klasycyzm. Ta postawa nie wynikała z braku pomysłu na nowe formy artystyczne, ale z konieczności oswojenia się z nowymi wyzwaniami diametralnie zmieniającego się świata.