Sala sztuki i rzemiosła artystycznego

Pierwsza z dwóch sal na piętrze ułożonych w amfiladzie gromadzi eksponaty z zakresu sztuki i sztuki użytkowej. Ściany sali zdobi kolekcja portretów sarmackich z XVII i XVIII w. i zbiór kilkunastu portretów mieszczańskich z XIX w. W tradycję galerii przodków wpisuje się Portret Stanisława Łużeckiego z końca XVII w. To z tego rodu wywodziła się babka dra Kadyiego Franciszka Chowanetz, portret zaś wchodził w skład tzw. kolekcji smolnickiej przekazanej mu przez wuja. Charakterystyczne popiersie, zbroja i czerwony płaszcz mają podkreślać splendor portretowanego i są typowym przykładem malarstwa z tego okresu. Ciekawa jest też umieszczona obok Apoteoza zwycięstwa Jana III Sobieskiego pod Wiedniem, którą to, według przekazów rodzinnych, wspomniany Stanisław Łużecki miał otrzymać z rąk króla za zasługi wojenne. Aktualnie muzeum gromadzi prace artystów związanych z Jasłem i w zbiorach znajdują się miedzy innymi obrazy Apolinarego Kotowicza, Seweryna Bieszczada, Jana Wodyńskiego, Jerzego Brandhubera, Stanisława Szczepańskiego, Stanisława Witowskiego – Iskrzyniaka i kilku innych. Z najliczniejszej z kolekcji malarstwa, liczącej ponad 200 obrazów (portrety, architektura, pejzaże, akty, kwiaty) i ponad 500 rysunków i szkiców Ignacego Pinkasa, podarowanych muzeum przez pasierbicę artysty, na ekspozycji stałej swoje miejsce znalazło zaledwie siedem z nich. Uwagę przyciąga zwłaszcza sporych rozmiarów kompozycja Targ przedstawiająca scenę ulicznego handlu w Wilnie lat XX-tych.

W zbiorach artystycznych bardzo bogata jest kolekcja eksponatów z zakresu rzemiosła artystycznego. Wśród stylowych mebli, w większości z XIX w., na uwagę zasługuje komplet w stylu biedermeier. Muzeum posiada także cenny zbiór ponad stu zegarów od XVII do początku XX w. Większość z nich pochodzi z kolekcji dra Kadyiego. Najstarsze z nich to zegary kaflowe oraz słoneczne. Najliczniejsza jest grupa różnorodnych zegarów kominkowych, ciekawostką zaś są zegary ramowe i zegar-obraz. Interesująca jest też ekspozycja porcelany z XVIII – XIX w., w tym kilkanaście okazów porcelany miśnieńskiej: Mały ogrodnik, Chłopiec z koszyczkiem owoców, Amorek w kontuszu, Szlachcic w stroju polskim, a także fajanse i srebra mieszczańskie z XIX i XX w. Kolekcję rzemiosła artystycznego uzupełnia zbiór szkieł polskich i śląskich z XIX do początku XX w.