Autor: WITKIEWICZ Stanisław Ignacy (WITKACY)
Tytuł: Portret Kazimierza Ducha (1933)
Technika: pastel, papier
Wymiary w świetle: 63,2 x 48,2 cm
Wymiary z oprawą: 70,5 x 56 cm
Sygn. l.d.: „Ign Witkiewicz 1933 VII”; śr.d.: „(T.B) NP NTT”
W lewym dolnym rogu pod ramą filigran: "TIZIAN".
W lewym dolnym rogu pod ramą filigran: "TIZIAN".
PROWENIENCJA:
- kolekcja prywatna rodziny sportretowanego,
- zakup od artysty
- kolekcja prywatna rodziny sportretowanego,
- zakup od artysty
Praca
wzmiankowana w publikacji Ireny Jakimowicz, "Stanisław Ignacy
Witkiewicz 1885-1939. Katalog dzieł malarskich", wyd. Muzeum Narodowe w
Warszawie, Warszawa 1990, poz. 1739, s. 129.
OPIS PRACY:
Kazimierz Duch, minister Opieki Społecznej w latach 1933-1934, był nie tylko znajomym, ale również mecenasem i „kochanym opiekunem duchowym” Stanisława Ignacego Witkiewicza. Dzięki jego wstawiennictwu i pomocy materialnej drukiem ukazało się główne dzieło filozoficzne Witkacego „Pojęcia i twierdzenia implikowane przez pojęcie istnienia”. Artysta był w stałym kontakcie z Kazimierzem i chętnie portretował członków rodziny Duchów. Prezentowany portret został namalowany w zdyscyplinowanym, najbardziej realistycznym typie B. Doskonale oddaje on cechy fizjonomiczne modela, ujmując jednocześnie rys psychologiczny sportretowanego. Obraz utrzymany został w wąskiej, stonowanej gamie barwnej. W pracy widoczne są cechy twórczości Witkacego: linearyzm oraz akcent kolorystyczny w postaci niebiesko-amarantowego krawata.
Kazimierz Duch, minister Opieki Społecznej w latach 1933-1934, był nie tylko znajomym, ale również mecenasem i „kochanym opiekunem duchowym” Stanisława Ignacego Witkiewicza. Dzięki jego wstawiennictwu i pomocy materialnej drukiem ukazało się główne dzieło filozoficzne Witkacego „Pojęcia i twierdzenia implikowane przez pojęcie istnienia”. Artysta był w stałym kontakcie z Kazimierzem i chętnie portretował członków rodziny Duchów. Prezentowany portret został namalowany w zdyscyplinowanym, najbardziej realistycznym typie B. Doskonale oddaje on cechy fizjonomiczne modela, ujmując jednocześnie rys psychologiczny sportretowanego. Obraz utrzymany został w wąskiej, stonowanej gamie barwnej. W pracy widoczne są cechy twórczości Witkacego: linearyzm oraz akcent kolorystyczny w postaci niebiesko-amarantowego krawata.
